Over hoe mijn chocolaatjes worden gejat

Gejat ja. Je leest het goed.

Hoe het begint: Ik heb 2 dozen Merci in de kast staan. En die staan daar weken. Totdat ik denk: ‘Hmm ik heb wel trek in een chocolaatje’. Dan zet ik ze onder onze salon tafel neer en 2 dagen later heb je dit resultaat:

 photo IMG_20130702_083700_zps17a58952.jpg

Ik heb er welgeteld 3 op. 3 hele. En de meest smerige blijven over. Bij beide dozen he?!
Wat ik dan als weerwoord krijg? ‘Ik eet eerst die met nootjes op. Die vind je toch niet lekker.’
En waarschijnlijk eet hij dan gewoon verder. Chocolademonster is het. Voortaan ga ik ze toch maar ergens verstoppen.

En dan ga ik genieten he, van zo’n hele doos. En dan laat ik de smerige voor hem over.
Zal hem leren, lekker puh.

40 reacties op “Over hoe mijn chocolaatjes worden gejat

  1. ja, meteen genoeg kopen en meteen nemen wat je lekker vindt, dat lijkt me de beste en lekkerste oplossing!

  2. HAHAHA! Ik kan zoiets uberhaubt niet in de kast laten liggen dus ik heb dat probleem gelukkig niet. En mijn wederhelft wordt meestal boos omdat ik degene ben die alles opeet. HAHA.

  3. Haha herkenbaar, alleen vind ik de gene lekker die mijn vriend het minst lekker vind dus dat scheelt dan weer wel.

  4. Hahaha, klinkt echt heel bekend. 🙂 Al kan ik er zelf soms ook wel wat van hoor, als hij iets lekkers in huis heeft gehaald. Pas nog met een pot Ben & Jerry’s voor ons samen. Die heb ik dus alleen op. Mijn weerwoord: jij bent nooit thuis, dus moet ik hem wel alleen op eten.

  5. Hahahah, dat heb ik nou precies ook, alleen helpen mijn kids dus ook een handje mee. Ik ben niet zo een choc-freak dus als ik zo;n doosje alleen moet opeten doe ik er gerust een jaartje over. Zij helpen gewoon een handje mee, he

  6. Haha, yup, dat is bij ons thuis ook. Ik had een keer voor mam zo’n doosje meegenomen (zo’n grote, welteverstaan) en toen ik het weekend daarna weer thuiskwam, dacht ik: goh, ik lust er eigenlijk ook wel eentje. Ze waren allemaal op, de smulpapen..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je kan de inhoud van deze pagina niet kopiëren