The struggle WAS real…
Het overslaan van je discman
Oh wat was dat vervelend! Reed je naar school, ging je over een hobbel heen en sloeg de muziek over. Daarna introduceerde ze de antischok discman en daarna ook nog de Mp3 speler en later de Ipod. Gelukkig in een kleiner formaatje want dat paste makkelijker in je jas 😉
bron
Confession: ik luister nog dagelijks de muziek uit de jaren 90. Heerlijk! Ik heb zelfs op Youtube een speciale lijst ervoor gemaakt. Blijf het geweldige muziek vinden.
Het kiezen van een CD…
bron
Nog zoiets: wie had er ook zo’n grote map met alle CD’s die je wilde meenemen? Raise your hand. Nog zoiets wat onhandig is, maar wat volgens mij bijna iedereen wel had. Zo kon je wisselen van CD. En dan nog ouder: het cassette bandje. En dat je midden in een nummer hem moest omdraaien…
Het huren van een Videoband/Dvd
bron
Niets Netflix of dvd’s downloaden: Halen. Halen en daarvoor wachten tot die ene toffe film uitkwam. Je kon een abonnement nemen en dan wekelijks videobanden en later DVD’s huren. Zo stond je soms uren te kiezen welke je zou meenemen, want je kon ze niet allemaal kijken in zo’n korte periode.
Hyves tijdperk
bron
Wie kent Hyves nog? De voorloper van Facebook… Van die gekke Hyves groepen, krabbels achterlaten, gifjes en gepimpte pagina’s.. Leuk, maar erop komen was een ander verhaal. Sowieso al de struggle van de inbel verbinding die er tig jaar over deed (en dan soms je gewoon eraf gooide)..
Maar dan heb ik het nog niets eens gehad over MSN. Die goede oude tijd, hoeveel uren ik DAAROP heb gezeten. De struggle: welke naam moet ik kiezen?! En OH MIJN CRUSH IS ONLINE. Ik zet m’n status online. Dan weer offline dan weer online #aandacht2.0
Wachten op de nieuwe CD van je favoriete artiest
bron
In de jaren ’90 moest je gewoon wachten tot er een CD uit kwam van je favoriete artiest. Of dat hij te downloaden was via Limewire (waarna je super happy was als hij erop stond en hij de download niet compleet maakte en je NOG geen nummer had haha). Het had wel wat: echt wachten op een originele CD of een CD single. Zo heb ik er ook zeker nog heel wat, sowieso van mijn favoriete artiesten.
In welk jaar ben jij opgegroeid en wat is een typische struggle voor dit jaar?
Oh zo herkenbaar dit! Ik ben geboren in 1975, dus heb de jaren 90 heel bewust meegemaakt als tiener. Die ellendige grote, dikke, zware diskman. Wat een onding,. Maar hij ging mee. Overal. In de auto, op vakantie, naar opa en oma. Name it!
Ik ben in ’81 geboren en was dus ook een tiener in de jaren ’90. Zelf luister ik ook nog heel veel naar die muziek. Hyves heb ik zelf niet meegemaakt maar ik heb wel heel goede herinneringen aan de filmdagen met mijn nichten. Dan gingen we samen een weekpakket films uitkiezen (7stuks) en keken daar vervolgens zoveel mogelijk van.
Ik ben een millenial! 🙂
En wooow 😮 gelukkig was dat van die discman voor mijn tijd! 😮 En bij mij zat iedereen nog op twitter en msn.. Verschrikkelijk gewoon!
Goh. Limewire! Daar heb ik heel lang niet meer aan gedacht.
Ik ben geboren in 1969. Dus plaatjes draaien op mijn (oranje) pick up-je. En later liedjes opnemen op cassettebandjes tijdens de top 40. Mijn cassetterecorder stond standaard op rec-play-pauze, zodat ik alleen maar op ‘pauze’ hoefde te drukken als mijn favoriete liedje kwam. Maar als ik aan het eind van een liedje vergat om die pauze-knop weer in te drukken, ging het opnemen daarna mis. Dan nam ik juist de stukken tussen mijn favoriete liedjes op. Baal!
Haha, stuk voor stuk herkenbaar! En ik luister ook nog regelmatig naar muziek uit de ’90’s 🙂
Veel herkenbaars ja. Geboren in 1985, en in eerste instantie groeide ik vooral op met cassettebandjes ook. Pas halverwege de jaren ’90 ongeveer kwamen bij ons thuis in ieder geval de cd’s in beeld. Mijn moeder spaarde voor ons de videobanden van disney, die na een x aantal keer kijken steeds brakker werden natuurlijk. Toen de dvd’s kwamen, nou, dat was wat!
En mijn opa en oma waren bij de eersten die internet hadden, omdat opa zijn eigen bedrijf had. Inderdaad met een inbelverbinding. Heel speciaal was dat toen nog (denk ongeveer 1997, ik was een jaar of 12). En mijn ouders hadden op een gegeven moment isdn, waardoor ik op internet kon en we nog wel gebeld konden worden, zo!
Oh wat een geweldig leuk en ook heel erg herkenbaar artikel haha! Het is fijn dat de techniek vooruit is gegaan, maar soms mis ik die ‘goeie ouwe tijd’ nog wel eens hoor.
Hahaha, herkenbaar dit. Ik ben van 1970, dus ben nog meer van de walkman zeg maar.
Oh die heb ik ook gehad hoor! Ik heb hem zelfs nog boven liggen op zolder inclusief alle cassettebandjes haha.
Heel herkenbaar allemaal 😀 Eigenlijk een fijne periode op naar terug te kijken 😀
Ikben van 1962. Je wilt nietweten wat ik mij allemaal herinner…
Misschien juist wel 😉
Ja allemaal heel herkenbaar, die cd mapjes ook! Had altijd een volle in de auto ook 😀 Hyves had ik ook uiteraard, was best leuk toen.
Ik ben van 1974 en kan me nog herinneren dat we maar 2 Nederlandstalige tv-zenders op TV hadden. Het was of de ene omroep of de andere. Nu heb je zoveel keus. De punten die jij noemt herinner ik me nog heel erg goed.
Yep, hier ook een 90’s girl! Alles wat je hier vermeld herken ik heel goed. Alsof het gisteren nog zo was, haha. Een discman mocht ik enkel op mijn kamer en nergens mee naartoe nemen.. Ik spendeerde enorm veel tijd op MSN, waar is de tijd in godsnaam? I want back 😀
Ik zit beslist in jouw jaar! Wat een feest van herkenning dit! Och wat zou ik graag nog een keer lekker in de videotheek neuzen ?
*hands up* Opgegroeid in de jaren ’90 en heel bekend met de struggles. Overigens schrijf je veel dingen die begin 2000 ( in de nullies dus) ook nog struggles waren 😉
Klopt zeker 😉
Heel herkenbaar MSN mis ik nog steeds. Ik weet nog dat een cd rustig 25 euro kostte. Ik heb er ook nog een hele stapel maar luister ze niet meer. De mensen die nu opgroeien hebben het makkelijk nooit wachten tot je op de computer kon.
LOL.. ga ik nog even een 10 jaar terug…. nog geen cd’s maar lp’s en dvd’s wat was dat? Dus viedao’s halen bij de videotheek, reserveren want iedereen wilde die nieuwste film. Daar zat de CDI nog tussen die wij kregen, cd’s met beeld dus… de walkman, alleen met tapes en internet? Wat was dat? 😉
X
Leuk en herkenbaar artikel. Ik was een tiener in de jaren 90 en de discman perikelen zijn mijn niet vreemd 🙂
Ha, ik ben uit 68 en had te handelen met cassettebandjes die voortdurend stuk gingen. Lintje er uit, en dan hopen dat het weer terug te draaien was…. Heb ook nog een discman gehad trouwens. Maar gelukkig hebben we nu usb stickjes voor in de auto 🙂
Haha ja die tijd ken ik ook zeker nog van de frustratie van cassettebandjes, die je dan met een potlood of pen weer moest aandraaien :’)
Wat een grappig artikel! Ik ben geboren in 1993 en herken best wel wat punten. Voor discmans was ik toen nog net te jong, maar ik herinner me wel nog Hyves, het huren van videobanden en het kiezen uit de enorme cd-collectie van mijn vader 😉