Mijn zwangerschap en bevalling zijn al ruim 2 jaar na dato. Ik ben al 2 jaar mama. In deze 2 jaar en vooral de tijd ervoor heb ik zeker wel wat lessen geleerd. Al eerder schreef ik een artikel over dingen die ik heb geleerd sinds ik moeder ben. Dit artikel is meer gefocust op de periode zwangerschap en de aanloop naar het moederschap. Want kiezen voor jezelf en je kindje is meer dan OK. Iemand kan je voorbereiden op het moederschap en zo heb ik nog wel meer dingen zelf ondervonden. NOTE: Geheel mijn eigen mening dit artikel dus als je er anders over denkt een dikke prima.
Mensen vinden ALTIJD overal wat van
‘Oh. Jij hebt echt een kleine buik!’ ‘Verwacht je geen drieling?’ ‘Wat ben je weinig aangekomen?’ ‘Man, wat heb jij een toeter..’ Het.is.nooit.goed. Dat is iets wat ik wel heb geleerd. Mensen vinden overal wat van. Van die hele kleine buik van mij tot een mega XXL buik van een vriendin. Ik was ‘bescheiden’ zwanger en droeg mijn buik pas de laatste weken echt naar voren. Noa was niet zo groot en mijn buik vergeleken bij anderen misschien ook niet. Dat maakte alleen niet dat mijn kwaaltjes er niet toe deden. ‘Oh je zal vast lekker slapen met die kleine buik’ Uhhhh. Nope. Ik vond het zwanger zijn echt 3x niets. Ik snap nooit zo goed waarom mensen overal wat over moeten vinden. Zeg liever iets opbeurends. ‘Wat ben je mooi zwanger. Wat fijn dat alles zo goed gaat. Hoe voel je je nu écht? Kan ik iets voor je doen?’
Voor jezelf (en je kindje) kiezen is echt OK
Ik heb dat gedaan, ondanks alle stress die het meebracht (terwijl ik zwanger was) en ben voor mezelf opgekomen in een lastige situatie. Voor jezelf en je kindje kiezen is eigenlijk gewoon nummer 1. En laat NIEMAND je iets anders vertellen.
Je lichaam en jij kúnnen dit
Ik vroeg me echt af hoe het allemaal ging zijn zo’n bevalling en alles wat erbij komt kijken. En hoewel ik achteraf een sneltrein bevalling heb gehad voelde dit op het moment niet zo kan ik je vertellen 😉 Jij kan dit. Je doet het. Ongeacht of je een keizersnee ondergaat, andere medische hulp of net als mij op de natuurlijke manier. Met of zonder pijnstilling. Jij en je lichaam hebben 9 maanden zo’n mooi mensje gedragen en je doet het samen maar even. De natuur is iets moois. Ik verwonder me soms nog steeds als ik naar hem kijk dat dit het druktemakertje was dat in mijn buik zat (en dan zie ik m’n kind druk doen en denk: uiteraard, toen al)
Niemand, NIEMAND kan je voorbereiden op het moederschap/bevalling
Je hoort erover. Je kan erover lezen. Je kan er een idee van hebben, dat had ik door mijn werk in de kinderopvang. Maar het écht weten doe je pas als je pasgeboren kindje geboren is en je het moederschap de jaren erna ervaart. Elke zwangerschap & bevalling is anders. Elke moeder voed anders kinderen op. Ieder heeft zo zijn eigen ideeën en ervaringen.
Go with the flow is je nieuwe manta
Ik ben nooit zo’n go with the flow persoon he. Ik wil altijd graag weten waar ik aan toe ben en plan van alles. Zwangerschap: niet van toepassing. Bevalling: niet van toepassing. Moeder zijn: ook niet van toepassing. Niets is te controleren en niets is in de hand te houden. Heeft je kind een ander ritme? Aanpassen. Vooral het eerste jaar heb ik gemerkt dat het aanpassen, aanpassen en nog meer aanpassen is. Ik ben dus zeker hierdoor makkelijker geworden. Ik móest wel want anders zit ik mezelf en Noa alleen maar in de weg. Soms vind ik het nog wel eens lastig maar ik laat steeds meer dingen los en zie wel hoe het gaat.
Ik heb ontzettend veel om dankbaar voor te zijn
Ik ben dankbaar om mama te mogen zijn van dit prachtige kereltje, alweer 2 jaar. Ik ben dankbaar dit te doen met de fijnste & liefste partner die ik me maar kan wensen. ♥ De tijd dat hij er niet was kan ik me niet eens meer herinneren. Ik weet dat dit niet iedereen gegeven is en vandaar vind ik het extra bijzonder. Ik geniet elke dag nog van onze vrolijk vent en mag in mijn handjes knijpen dat we het met z’n alle zo goed doen zelf zonder verschillende omstandigheden.
Haha je bent inderdaad een planner, maar dat gaat nu dus minder goed met een kleine. Toch doe je het maar en het gaat je goed af. Je mag echt trots zijn <3
tijd gaat snel he.
kan me de tijd zonder kinderen bijna ook niet meer herrinneren.
ikzelf leer genieten van elke seconde in het leven
Dat iedereen tegenwoordig overal iets van vindt, vind ik schokkend. Hele oorlogen op internet over borstvoeding geven of niet. Man, man. De term Moedermaffia bestond nog niet toen ik net moeder was. Gelukkig maar. En inderdaad, het is en blijft een wonder en zeker iets om dankbaar voor te zijn. Die van mij is inmiddels 28 (time flies) en ik geniet nog steeds met volle teugen van haar.
Mooi om te lezen hoe dankbaar je bent voor je gezin! Je mag echt trots op jezelf zijn.
Wat een lieve reactie. Dankjewel <3
Wordt er een beetje stil van…
Ik ken er natuurlijk niks van, maar ik vind het wel een mooi artikel! Goed doorgezet, zegt veel over je karakter en ik vind het fijn om daarover te lezen!
Dit vind ik dan weer een mooi compliment van je hey. <3
Go with the flow, dat inderdaad. Ik ben mezelf en mijn ‘controledrang’ flink tegen gekomen in het eerste jaar. Plannen hoef je niet meer te proberen, haha 😅
Inderdaad, niemand kan je er op voorbereiden. Het is ook erg moeilijk om je op voorhand een beeld te kunnen vormen van hoe het allemaal gaat zijn. Dat ontdek je pas als je er middenin zit. Go with the flow is ook mijn nieuwe mantra 😛 weinig verwachtingen hebben en meedeinen.
Ik vond het erg vervelend, al die opmerkingen over mijn buik. Elke keer als ik mijn schoonfamilie zag zei wel iemand “amai je ziet het (al) goed eh seg”. En heb ook een paar keer gehoord dat mijn buik giga was, of er geen tweeling in zat en zelfs een vroedvrouw die zei dat ik te dik was. Ik trok me dat erg aan maar als er ooit nog een baby zou komen, dan zou ik dat niet zomaar meer laten zeggen.
Ik snap dat soort opmerkingen nooit. Iedere (zwangere)vrouw is prachtig op haar manier… Punt. Iedereen moet altijd maar overal wat van vinden. Met week 35 werd ik nog gefeliciteerd met m’n zwangerschap. ‘Hoe ver ben je?’ Nou uuhhh volgende week met verlof. Helemaal verbaast. Zo’n kleine buik was ook niet alles, hoewel ik me kan voorstellen dat een grote buik ook geen pretje is. Zwanger zijn is gewoon geen pretje 😛
Hele mooie lessen en heel herkenbaar ook. Vooral die eerste les… Man, wat heb ik op het begin vaak moeten horen dat mijn buik nog zo klein was. Het maakte me zo onzeker of de jongens wel goed groeiden. Zo rond de 28ste week was het juist andersom en dacht men dat ik op het punt stond om te bevallen. Maar goed, dat bevestigt wel: iedereen heeft overal een mening over. Altijd.
Wat een fijne artikel.
De eerste ken ik heel goed, zijde ze ook steeds tegen me.
Ik ben ook op gekomen voor mijn baby in mijn Buik en voor me zelf.
Het besef dat je veel hebt om dankbaar voor te zijn vind ik altijd een hele belangrijke en wezenlijke. Ik probeer me daar ook altijd bewust van te zijn.
Vooral dat eerste vind ik ook herkenbaar, de ene zegt dat het een grote buik is, de andere vindt het een kleine buik… Wat is het nu? 😛
Mooi artikel! Dat eerste is héél herkenbaar. En ‘go with the flow’, daar kan ik nu ook al aardig mee oefenen ja…