Zoals jullie weten ben ik steeds vaker & vaker lekker offline te vinden. Het geeft een stukje rust en is ook als moeder zijnde makkelijker om te doen merk ik. Ook op onze vakantie in Terschelling was ik offline. Dit is een gewoonte van mij: altijd als we op vakantie zijn zet ik mijn internet uit. Echt even genieten.
De enige redenen waarom ik online was deze week:
Het betalen van 2 Vinted items die ik had gereserveerd (deze moesten die week betaald worden)
Het goedkeuren van mijn uren op werk (zo stom maar dat moet dus wekelijks worden gedaan handmatig😅)
Het opzoeken van openingstijden van restaurants in de buurt
Foto’s versturen van onze vakantie aan onze (schoon)ouders.
Heel minimaal en ik heb er echt ontzettend van genoten. Ik ben meer in het moment. Geniet bewust van alles. Ik neem overal fijn foto’s van en geniet naderhand van de offline tijd die ik heb doorgebracht. Zo las ik weer ontzettend veel. Ik nam 3 boeken mee, waarvan ik er 2.5 uitlas op vakantie. Met thee. Of de nieuw ontdekte koffie die ik meenam. We maakte veel ritjes met de bakfiets en genoten met een zonnetje op ons gezicht op het strand en van de rit ernaar toe. Ik nam een professionele massage en liep met mijn blote voeten op het strand.
Wat het me telkens oplevert? Rust. Een stukje lekker dingen missen. Geen FOMO meer. Die heb ik al jaren niet meer, dan mis ik maar dingen. Geen foto’s van andere op Instagram bekijken, even geen mail en een continue stroom aan informatie of beelden. Ik merk nu Noa steeds ouder word ik dit ook zeker steeds meer waardeer en steeds meer tijd voor mezelf probeer te nemen. Op vakantie maar ook zeker op mijn mama-dagen. Gevolg? Hier minder artikelen. Minder foto’s op mijn Instagram (waarvan ik eigenlijk de feed zo goed als wil wissen maar hoop om te doen handmatig met +7000 foto’s). Ontprikkelen. Onthaasten. Het geeft me meer dan ik ooit had durven denken en dat maakt dat ik dit steeds vaker probeer te combineren met de dagelijkse dingen en het moederschap. Soms even puzzelen maar erg noodzakelijk en voor mij nu een eerste levensbehoefte geworden. Dagelijks een moment voor mezelf. Met een boek. Een serie. Douche momentje. Wat dan ook. Maar even een stukje selfcare offline waardoor ik echt even kan ontspannen.
Nu het lezen minder goed lukt maar ik gek genoeg wel nog steeds fanfictie kan lezen ben ik eigenlijk vaker offline. Niet zo zeer om social media bij te houden maar dus wel om verhalen te lezen. Maar iedere keer dat ik hier een post van jou lees over het vaker offline zijn bedenk ik me dat ik dat ook eens wat vaker zou moeten doen. Misschien ga ik dan nog minder lezen dan nu maar ga ik wel meer creatief bezig zijn of kleine wandelinen maken. Ik weet niet of het me meer energie zou geven maar rust waarschijnlijk wel.
klinkt heerlijk, ik denk alleen niet dat ik sterk genoeg ben om niet online te zijn… ik ben altijd op insta of facebook of tiktok aan het snuffelen als ik vrij ben.
Ik vind mezelf niet stokoud of zo, maar volgens mij heeft dit toch wel met de leeftijd te maken. Ik ben toch een stukje ouder en opgegroeid zonder internet. Voor mij is internet een soort sluitstuk. Als al het andere gedaan is, of als ik echt niet anders te doen heb, ben ik online. Maar meestal ben ik gewoon druk met andere dingen. Ik heb ook nooit het gevoel dat ik iets mis. En de meeste vormen van social media vind ik niet leuk door de vele reclames die voorbij komen.
Ik zou meer offline moeten zijn en ik probeer dat ook. Telefoon in een andere ruimte leggen helpt daarbij. En de ene keer gaat dat beter dan de andere keer. Ik vind het mooi om te zien hoe het jou zo goed lukt. Het geeft zoveel meer rust.
Inspirerend vind ik je blogjes altijd over dit onderwerp. Ik vind het nog altijd maar lastig. Hoewel, toen ik een weekend weg was weer niet. Maar eenmaal thuis, beland ik weer gauw in het oude. Ach ja, ik heb me er eigenlijk wel bij neer gelegd. Al probeer ik wel nu te letten op mijn scherm tijd. Sterker nog; ik ben soms de computer echt beu na een dag werken…
Mooi om te lezen. Zelf ben ik buiten de deur eigenlijk altijd offline. Thuis is dat een ander verhaal, haha! Maar probeer het wel te beperken.