Het was een turbulent jaar voor ons met de zwangerschap en geboorte van onze zoon. Een prachtig maar ook druk jaar. Er komt zoveel op je af en ik merkte dat ik eigenlijk altijd AAN stond. Dit kwam mede doordat Noa ontzettend druk was in mijn buik (mijn placenta lag aan de achterkant waardoor ik hem eigenlijk continu voelde) – vooral als ik wilde gaan slapen, waardoor ik ook AAN stond op de momenten dat ik rust nodig had. Mijn lichaam stond aan. Mijn hoofd stond aan met alles wat er ging gebeuren. En ook na zijn komst stond ik continu aan om te voeden, te zorgen, te bedenken…
Ik merk dat ik de afgelopen maanden geleefd ben. Niet HEB maar BEN. Je moet een ritme vinden met een kleintje, je lichaam moet herstellen, je hebt verschillende afspraken en na 3 maanden kwam daarbij nog weer aan het werk gaan. Alles moest nog op zijn plek vallen. Niet heel gek natuurlijk met zo’n immense verandering, maar dingen kunnen mij nooit snel genoeg gaan.
Ik merkte dat ik mijn focus kwijt was. Alles ging door-door-door totdat ik een aantal keren brak (hallo hormonen) Dit moest anders en dat heb ik dus de laatste weken ook echt doorgevoerd. Geen druk meer, geen haast hebben en echt even de focus hebben op waar je mee bezig bent of wat je wilt gaan doen. Ik geniet van het in slaap wiegen van Noa & het geven van zijn fles. Ik ben dan álleen daarmee bezig en niet met tig andere dingen. Mijn hoofd staat even uit, net als alle afleidingen van buiten af. Ik wandel vaker en maak meestal alleen even een foto (die ik later op Instagram post) Maar ik ben echt eventjes zen. Net als mijn eerste rit op mijn skates van dit jaar. Dit was zo heerlijk en had ik echt al die maanden gemist. Ik geniet als hij bij me slaapt en ik dus even niet alle dingen kan doen die ik in mijn hoofd had. Ik leg het naast me neer. Niet alles hoeft meer perfect te zijn, die perfectie die ik zelf als hoge lat in mijn hoofd leg.
The trees are about to show us how lovely it is to let things go 🍂🍁 – van de herfst kunnen we nog wat leren…
Ik ben dus nu weer aan het wennen aan een nieuw ritme, en ik laat het maar over me heen komen. Taylor was right: shake it off. Ik geniet van de ochtenden thuis met Noa, ondanks dat ik elke dag laat thuis ben en ik moet wennen aan het brengen en halen. Ik geniet van het weer aan het werk zijn met de lieve kids en mijn collega’s. Ik geniet extra hard van mijn vrije dag in de week en probeer wat ritme te creëren in de weekenden. Bewust bezig zijn met opnieuw focussen heeft me zeker geholpen om op een fijnere manier met een nieuw ritme om te gaan.
Hebben jullie er ook last van? Als je een ander ritme ineens hebt dat je moeite hiermee hebt en even moet inkomen een aantal weken? Of ben je er altijd super snel aan gewend?
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Met wisselende tempo’s krijg ik niet vaak te maken doordat ik vrijwel steeds thuis ben. Ok, er is natuurlijk wel eens week waarin er meer op de planning staat als anders maar doorgaans zijn de contrasten niet zo groot. Ik probeer er ook rekening mee te houden dat ik voldoende rustpauzes inlas voor mezelf want als ik teveel achter elkaar forceer dan moet ik dat nadien sowieso bekopen.
Oh, nee hoor! Ik ben zo gehecht aan mijn vaste rituelen dat ik enorm moet wennen als er iets verandert. Ik moet al wennen aan zomer- en wintertijd. Goed dat je dat je zo lekker zen bent! Hou dat maar vast. Heerlijk!
Wennen kost ook bij mij altijd even tijd 🙂 Maar goed dat je zo bewust bezig bent met genieten.
Herkenbaar! Ik heb nu geen kindje maar bij een verandering moet ik altijd weer aanpassen en zorgen dat ik mezelf niet verlies in het steeds maar bezig zijn met vanalles en nog wat.
Ik herken dit wel. Ik heb dan misschien wel niet zo veel aan mijn hoofd als jij nu, maar door mijn nieuwe baan moest ik toch ook terug even wennen. Het vroeger opstaan dan gewoonlijk, het later eten voor middag, het opnieuw beginnen na een pauze van 2,5u, .. Het nieuwe ritme is ondertussen geweldig goed ingepland in mijn leven, maar op momenten dat ik dan vrij ben denk ik wel eens: ‘waauw, wat geniet ik van de rust’. Ik doe mijn werk graag en dat is wel een voordeel om deze job en uren vol te houden. Ik geniet meer van kleine dingen, last meer pauzemomenten in voor mezelf, ..
Toevallig heb ik vanmorgen een blog geschreven over het kiezen voor jezelf. Deze komt later deze week nog online. Ik herken sommige dingen dus ook zeker. Alleen dan niet de stukjes die bij het moederschap komen kijken. Maar ik kan me voorstellen dat zulke veranderingen wel even wennen zijn!
<3
Mooi stukje heb je erover geschreven & goed dat je voor jezelf kiest!
Heel herkenbaar! Dit jaar is ook best heftig voor mij en ik merk dat ik alleen maar aan sta. Na de vakantie is dit wel minder geworden omdat ik nu echt meer in het moment aan het leven ben en ik maatregelen heb genomen.Heel veel succes ook met het nieuwe ritme, het komt wel goed, soms heeft het een beetje tijd nodig 🙂 x