Precies volgende week is Noa alweer 1. 1(!)jaar Ik kan het nog steeds niet bevatten dat het alweer een jaar geleden is dat deze lieverd ons leven verrijkte. Dat ik een bevalling onderging en het mooiste geschenk ooit kreeg. Bijna 1 jaar mama en ik blik graag met jullie terug op de ervaringen, dingen die ik heb geleerd van het moederschap en of mijn verwachting als moederzijden klopte.
Mijn ervaring van het moederschap
Ik was zo super blij toen na een langere weg dan gedacht ik eindelijk zwanger bleek te zijn. Heel onwerkelijk; en hoewel hij zeker gepland was werd het toch een soort van cadeautje. Ik deed 4(!) zwangerschapstesten en geloofde het eigenlijk pas bij de eerste echo (die je hieronder ziet) Ik had een heftige zwangerschap en heb er achteraf gezien weinig van genoten. Noa werd op 4 Juli 2019 geboren, na een bevalling van 6 uurtjes. (zonder enige vorm van pijstilling) Meneer werd precies een week te vroeg geboren en we konden ons geluk niet op. Spannend dat wel, alles is nieuw en je doet alles (ondanks mijn ervaring) alles voor de eerste keer.
Het moederschap zit bij mij als een jas. Het is heel gek me voor stellen dat ik jaren lang géén kinderen wilde hebben. Ik zou mijn leven niet meer kunnen indenken zonder hem. Alles gaat eigenlijk als vanzelf. Het zorgen, het ritme aanpassen op die van hem, de ochtenden met hem thuis. Alsof hij er altijd al was. En dat vind ik zeker bijzonder. Hoe ik het moederschap ervaar? Soms zwaar maar ik had het zeker zwaarder ingeschat. Door mijn werk met kinderen heb ik wel een idee hoe lastig opvoeden en alles kan zijn. Echter, is Noa een tevreden mannetje en is hij erg makkelijk met eten, slapen.. en eigenlijk alles wel. Dit maakt dat het moederschap me mee valt met mijn verwachting. Natuurlijk heb ik ook wel eens momenten dat ik het even niet zie zitten, met slechte nachten door tandjes of dergelijke. Maar over het algemeen ervaar ik het als iets bijzonders en geniet er dan ook echt elke dag van. Ik ben erg benieuwd of dit gaat veranderen naarmate hij ouder wordt.
Wat heb ik van het moederschap geleerd?
Ik heb geleerd dingen los te laten en wat meer op zijn beloop te laten gaan. Iets wat ik voor mijn zwangerschap lastig vond maar met mijn zwangerschap, bevalling en komst van Noa totaal heb los gelaten. Dit is namelijk iets buiten je macht en kan je toch niets aan doen. Ik heb geleerd me niet meer zo druk te maken en op mijn gevoel als moederzijden af te gaan. Niet alles verloopt hoe je het in je hoofd heb en daardoor kan je er maar beter open minded ingaan. Ik vind alles minder belangrijk; aangezien je wereld toch draait om dat kleine mannetje. Kan ik niet extra werken? Jammer dan. Gaat het afspreken niet door omdat ik geen oppas heb? Het is niet anders. Ik ervaar mijn leven als moeder nu makkelijker door dingen los te laten, echter ‘het zorgen maken om’ is natuurlijk nog wel een dingetje dat altijd zal blijven.
Slechte ervaringen / andere verwachtingen?
Tsja wat noem je slechte ervaringen? Het feit dat ik in November 2019 Noa ineens niet meer voelde in mijn buik & ik aan monitoren lag in het ziekenhuis. Die keer dat hij een soort bultjes achter zijn oren had en we naar het ziekenhuis moesten ter controle (zie onderstaande foto), het feit of het allemaal wel goed met hem gaat (darmkrampjes, koorts…) en de zorgen die erbij komen kijken. Als moederzijden maak je je eigenlijk altijd wel zorgen omdat je wilt dat het goed met ze gaat.
Daarbij vind ik het altijd lastig als meneer weer een ander ritme krijgt. Minder flessen, ander eten of andere slaaptijden. Ik ben een beetje een gewoontedier en dat maakt dat ik altijd best eventjes moet schakelen. Andere verwachtingen? Misschien niet, maar wel dingen waar ik erg aan moet wennen met hem, wat uiteraard logisch is. Het vergt meer plan werk. Wil ik skaten? Dan moet ik dit van te voren afstemmen. Wil ik samen met M. uit eten? Oppas. Werk ik in vakanties hele dagen? Eerst kijken welke dagen ik oppas heb. Het is even puzzelen van te voren maar uiteindelijk lukt alles prima.
Mama Sas, hoe ben ik als moeder?
Hoewel wij een makkelijk kind hebben is het er wel eentje met een pittig karakter. ‘Nee’ is nee, en meneer wil dan toch echt zijn zin door drijven om daarna huilend en piepend het wel gedaan te krijgen. Gelukkig ben ik zelf erg consequent en merk ik dat het opvoeden al erg jong begon bij hem haha. Het is een ondernemer, en leert al doende met letterlijk vallen en opstaan. Ik weet van mezelf dat ik een makkelijke moeder ben en dit is deels ook zeker wel uitgekomen. Het is een tevreden maar ook pittig ventje wat ik juist een toffe karakter eigenschap vind.
Ik ben een werkende moeder; wel eentje die veel minder is gaan werken en ik ben erg dankbaar dat dit kon. Hoewel ik het op het moment lastig vond zo weinig te gaan werken heb ik daar nu hij er is weinig last van. Ik geniet van de ochtenden en vrije dagen samen met hem. Ik ben niet altijd de leukste moeder en heb sommige dagen zeker een kort lontje. Dan zit ik niet lekker in mijn vel en begint hij ook nog eens lastig te doen met slapen of eten bijvoorbeeld. Ik probeer wel altijd dingen positief te benaderen en hem zelf dingen te laten ontdekken. Ik hoop dat ik hem hierdoor stimuleer en inspireer.
Volgende week wordt ons lieve guppy alweer 1… En hoewel we het alleen met de opa’s en oma’s vieren gaat het een gedenkwaardige dag worden, dat weet ik zeker! Ik geniet na 1 jaar zeker wel van het moederschap en kijk zeker uit naar alle andere mijlpalen die we nog samen met hem gaan beleven.
Voor de mama’s onder ons: Hoe ben jij als moeder en lag dit ook in je verwachting? En voor de niet mama’s: Hoe denk je dat je als moeder zou zijn?
1 jaar alweer, de tijd vliegt zo hard. En gelukkig gaan er nog zoveel eerste keer momentjes komen want ik zou niet zonder kunnen. Ook met een tweede blijven die 1e keer momentjes net zo speciaal voor mij. Ik ben zo benieuwd naar jullie mini feestje, de taart, de cadeautjes en vooral hoe hij het gaat vinden.
p.s Of je nou een makkelijke of moeilijke moeder bent, je bent wie je bent als mama en daar mag je trots op zijn!
<3
Wat fijn om te horen dat het zo gaat. Moet ook wel zeggen dat je ook zo overkomt in je stukjes. Heel liefdevol en relaxed, bezorgd genoeg om het welzijn van hem, maar daarbij ook zeker niet jezelf uit het oog verliezend 🙂 Hele mooie balans!
Wat mooi om te horen hoe goed het met jullie gaat en ook hoe erg je geniet van het moederschap. Zo te horen past het moeder zijn je inderdaad als een jas 🙂 Geniet lekker van Noa, van zijn eerste verjaardag en natuurlijk van alle mooie mijlpalen die nog komen gaan!
Wat leuk, onze jongen wordt morgen ook 1 jaar en hoe snel is dat voorbijgegaan zeg! Wat mooi hoe je zegt dat moederschap je past als een jas, dat gevoel heb ik namelijk ook en ik twijfelde eigenlijk vroeger ook of ik wel echt kinderen wilde. Ik zou het niet willen missen!
Beetje laat, maar alsnog van harte gefeliciteerd met jullie boy! Hoop dat jullie een hele fijne eerste verjaardag hebben gehad 🙂
Ongelooflijk, hè? Al bijna één! Ik had er nooit over nagedacht hoe ik als moeder zou zijn, dochter kwam nogal ongepland, zeg maar. Ik was ook heel consequent. Maar Mich was ook heel makkelijk. Ze kon al heel jong heel goed praten. Dat was wel handig. Scheelde een hoop woedeaanvallen van haar kant. Verder was ik zelf ook heel makkelijk. Alles kon. Tenten bouwen in de woonkamer, frietjes eten in bad. Iedereen mocht blijven eten en logeren. Het was altijd een zoete inval waar iedereen graag was. Dan lag de hele gang weer vol schoenen en jassen en zaten er een heel stel kleuters te verven aan de eettafel (ik heb ook in de kinderopvang gewerkt, hè). Zo leuk! Alleen die zorgen om zo’n uk, hè? Dat vind ik wel een dingetje. Of als ze gepest werd. Of haar eerste gebroken hartje. Niets zo erg als een kind dat verdriet heeft. Gelukkig is ze erg happy momenteel! <3
PS: je lokt altijd hele lange reacties uit 😉
Super leuk om te lezen! Ik denk dat ik erg overeen kom met jou als mama. Leuk om juist je lange reacties te lezen 😉 Ik geniet er altijd van! Vooral over het moederschap.
Wat gaat dat bizar snel…