Het moederschap brengt een hoop uitdagingen met zich mee. Ansich al. En nu met corona vind ik het soms echt eventjes aanpoten. Alle ballen omhoog houden. Alles draaiende houden en de dagen die erg op elkaar lijken. Ik denk dat ik soms de lat voor mezelf te hoog leg, waardoor ik juist minder geniet van de dagen. En deze dagen zijn JUIST zo fijn om te genieten. Om te onthouden. Om te koesteren.
Het meest uitdagende aan het moederschap op dit moment
Er zijn een aantal dingen die ik extra uitdagend vind nu aan het moederschap. Deels heeft het te maken met deze corona periode, deels ook door de fases waarin Noa nu komt.
…de nee fase, het álles uitproberen en grenzen opzoeken
We hebben er eentje met een pittig karaktertje. Iets met ‘ik ben nog niet eens 2 en zeg al nee’. Hij is aan het uitproberen, zet een keel op als hij zijn zin niet krijgt en perst er vaak ook heel dikke tranen uit. Het is opvoeden, opvoeden opvoeden. En soms he is dat super vermoeiend. Vooral als ik zelf niet lekker in mijn vel zit en nog een hele middag werken voor de boeg heb. En ik me soms een #loedermoeder voel als ik wat meer de tv aanzet of niet naar buiten ben geweest terwijl hij dat zo graag wil. Maar dan denk ik altijd maar weer: deze dagen mogen er ook zijn!
…alle ballen in de lucht houden van privé, werk e.d.
Heel eerlijk: het brengt de nodige stress met zich mee. Wekelijks een rooster krijgen en me hierop aanpassen. Wekelijks de ochtenden voor Noa zorgen om daarna richting werk te gaan. Mijn vrije dagen ben ik echt aan het opladen van de week ervoor. De dagen vouwen in elkaar en lijken erg op elkaar. Ik ben mama. Ik ben aan het werk. Om vervolgens alles weer opnieuw te doen. Ik probeer te ontladen met de nieuwe boeken van Nora, genieten van de serie Bones en eventjes mijn verstand op 0. Soms heb ik zin een dagje helemaal niets productiefs te doen. Om me vervolgens weer schuldig te voelen en toch even de handen uit de mouwen steek.
…het niet overal heen kunnen met Noa
Zoals jullie weten heb ik een buiten monstertje. Ik zou zo graag al met hem naar een indoor speeltuin zijn geweest. Naar een dierentuin om hem een échte leeuw (RAAAWRRR🦁) te laten zien. Om al met hem andere dingen te doen dan alleen een speeltuin of een kleine kinderboerderij. Om met hem te zwemmen, wat hij nu met zijn bijna 2 jaar pas 2 keer heeft gedaan. Ik zou hem graag zoveel meer van de wereld willen laten zien, maar het is helaas even niet anders. Gelukkig is hij gauw tevreden (en weet niet wat hij mist) en is allang blij met zijn stokkenverzameling die hij meeneemt of het spelen met zijn voetbal in de speeltuin.
…het vinden van balans in alles
De ene dag vind ik het lastiger om alles rooskleurig in te zien als een andere dag. En ik laat het gewoon zijn. Want niet alle dagen zijn vrolijk & blij, zo is het leven namelijk ook niet. De balans tussen tijd voor mezelf, het moederschap, het huishouden en ook nog eens een beetje socializen (via de telefoon weliswaar) maakt dat ik soms tijd te kort kom. Waarom zitten er maar 24 uur in een dag? Om vervolgens tot de conclusie te komen dat als er méér tijd in een dag zat ik deze waarschijnlijk net zo zou spenderen.
Ik probeer dan ook elke dag te genieten. Om het positieve te zien van de gehele situatie. Daarom schreef ik ook dit artikel erover. Om eventjes stil te staan bij alle fijne dingen. Dat ik vaak meer thuis ben nu met Noa en hem meer zie opgroeien. Dat ik zelf wat meer de dagen kan indelen. Dat ik wat meer de tijd neem om als hij op bed ligt echt voor mezelf te kiezen. Aan de andere kant had ik denk ik zeker zonder moeder zijn deze periode van corona zwaarder gevonden. Nu blijf je bezig. Blijft je schakelen van werk naar mama. Maar ondanks al deze uitdagende momenten probeer ik mezelf stukje bij beetje meer in balans te houden. Want je kan pas voor een ander zorgen als je goed zorgt voor jezelf.
Hebben jullie (als mama of niet-moeder zijnde) lastigere situaties nu in deze periode?
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Ik snap zeker wat je bedoelt, het is ook best pittig om alle ballen in de lucht te houden, zeker nu. Ik merk het ook wel sinds mijn zwangerschap dat ik totaal geen energie meer heb en iets productief er nog zelden van komt. Enkel wat echt moet, gebeurt hier. Maar op zich mogen we niet te streng zijn voor onszelf, wij doen dat goed! We komen inderdaad wel tijd te kort, maar op zich doen we het toch maar allemaal, hé!
<3
Pittig he <3. Mama zijn is al zwaar zat, maar in deze tijden…pff, denk dat we zelf af en toe best een traantje erom mogen laten. Ik weet eerlijk gezegd niet hoe het anders is, want ik heb twee echte lockdownbaby's, haha. Het zal me denk ik wat meer lucht geven als ik ze straks een dagje (of twee) naar de kinderopvang breng. Maar in de tussentijd zet ik ook iets vaker dan ik wil de tv aan en pak ik de avonden om op te laden. En idd, wat jij ook doet, naar buiten wanneer het kan! Nog even en hopelijk wordt het straks weer (iets) makkelijker. X
Dat is het zeker Pittig. Noa was rond de 9 maanden toen corona om de hoek kwam zetten, ik heb dus nog wel iets meegekregen met een kind voor de lockdown(s) Echter was hij toen zo klein. Ik zou zó graag hem een indoor speeltuin, dierentuin willen laten zien en vaker met hem zwemmen (wat hij geweldig vind) En dat is soms wel jammer, maar is niet anders. Ik zet inderdaad wat vaker de tv aan (geniet hij ook van) zodat ik toch ergens eventjes kan opladen. Dankjewel voor je lieve reactie! <3
Wat mooi dat je hier ook eerlijk bij stilstaat! Ik kan me voorstellen dat het als moeder soms best pittig is dat er nu veel minder mogelijkheden zijn om naartoe te gaan en dat je daardoor ook niet zo makkelijk even pauze en tijd voor jezelf kunt nemen als moeder – zeker nu met de ‘bijna twee is nee’-fase 😉
Ik vind het knap hoe je het allemaal doet, ook met alle flexibiliteit die je werk van je vraagt. En zoals Audrey ook zegt hierboven: leg de lat niet al te hoog voor jezelf. Volgens mij doe je het supergoed op alle vlakken, ondanks alle uitdagingen die corona met zich meebrengt <3
Dankjewel lieve Romy voor je lieve woorden. Doet me zeker goed. Het is af en toe gewoon ontzettend aanpoten in deze tijden en het mama-werken-mama-werken gebeuren.
Ik probeer dan ook met zijn slaapjes zoveel mogelijk tijd voor mezelf in te lassen en echt even te ontspannen. Opladen en weer door. Moet voor jou als ZZP’er ook niet gemakkelijk zijn zoveel thuis. Hang on there!
Het is inderdaad niet zo evident. Ik weet zelf soms ook niet goed wat ik nu precies weer moet doen om nog een dag te vullen met de baby er bij 😛 Hier vragen ze met aandrang om kinderen niet naar de opvang te brengen maar ik ga ons mannetje toch een dag of twee brengen volgende week. Ik heb het echt nodig om eens eventjes een dag voor mezelf te hebben na drie weken constant met m’n kind.
Niet te veel eisen stellen is het belangrijkste denk ik. Go with the flow en alles een beetje proberen loslaten. Ik denk dat het belangrijker is dat Noa voelt dat je er bent en hem liefde geeft dan dat hij eens wat vaker voor de tv zit 🙂 DUS je bent keigoed bezig! Als je mama bent, ben je sowieso al een superheld.
Dankjewel voor je lieve reactie en compliment <3
Ik doe ook echt elke dag mijn best maar soms ben ik het gewoon allemaal eventjes ZAT. Constant mama, werken, mama, werken… Ik hoop dat als je Dallasje eventjes 2 dagen wegbrengt je weer wat meer tot jezelf komt <3
Ik ben zelf geen moeder, maar ja het lijkt mij pittig en nu zeker. Ik heb echt bewondering voor mensen met kinderen. Hoe kun je die toch als maar blijven vermaken in deze tijd?
Goed dat je gewoon naar jezelf luistert. Dat moet je ook gewoon blijven doen <3
Dankjewel voor je lieve reactie! dat vraag ik me dus ook dikwijls af. En ik heb nog maar een dreumes. Je hebt ook kinderen die aar school gaan; je thuis moet onderwijzen, huiswerk hebben bladiebla. Of tieners die je met een avondklok binnen houdt. Wat dat betreft ben ik erg blij dat Noa zo jong is dat hij er zelf weinig van meekrijgt.
Ben niet te streng voor jezelf! Het is even aanpassen inderdaad, maar je mag ook best af en toe helemaal niks (willen) doen. Dat besef heeft mij geholpen afgelopen jaren toen de kinderen nog wat kleiner waren. Soms wil ik even geen ‘mama’ zijn, maar gewoon even iets voor mezelf doen en dat is okee.
Het fijne van deze Corona-tijd (en dat ik fulltime thuiswerk ipv op kantoor) is dat ik de kinderen ook ’s ochtends nog zie en dus ook meer tijd met ze kan doorbrengen. Dat positieve probeer ik vast te houden.
Dit is ook zeker de positieve insteek die ik dagelijks probeer te houden. Dankbaar dat ik zoveel mag meemaken met meer thuis zijn met het opgroeien. Maar soms zijn dagen toch best wel lastig moet ik zeggen. Inderdaad het stukje ‘even geen mama willen zijn’ om me daarna direct schuldig te voelen. Niet nodig, maar toch… Ik probeer dan ook mijn (rust) momenten te pakken als hij ’s middags nog zijn slaapje doet. Dank voor je lieve reactie!
Het is zeker niet evident om nu als moeder je kind op te voeden. Gelukkig snapt Noa nog niet veel van wat er gaande is, maar ik snap je heel goed als je zegt dat je niet alles kan doen wat je zou willen doen. En ik zou zeggen, probeer op tijd zo’n dagje niets doen in te lassen als je vind dat je daar nood aan hebt. Ook al weet ik dat dit niet altijd even makkelijk is met zo’n kleine hummel die rondloopt 😉 Je doet het goed meid!
Dankjewel voor je lieve reactie. En eigenlijk is het ook wel zo maar die lat he, die leg ik dan zelf misschien wel eens te hoog. Daarbij ben ik zeker dankbaar dat Noa weinig meekrijgt van wat er nu allemaal speelt in de wereld.
Wij zijn opa en oma van de twee meest fantastische jongetjes die er zijn.
5 en 7
Mijn dochter (gescheiden) altijd heel actief met van alles en nog wat, loopt ook tegen dingen aan.
Herken als, oma, veel in je stukje.
Geniet van deze rijkdom!
Ik vind het wel lastig dat ik nooit meer even een moment alleen kan zijn om tot rust te komen omdat de kinderen permanent thuis zijn nu. Daar staat tegenover dat de mijne niet meer verzorgd hoeven te worden, maar toch…
Kan ik me zeker voorstellen ondanks dat de verzorging niet meer nodig is. Gewoon even ‘geen mama zijn’ is toch op z’n tijd fijn.
Ik denk dat de leeftijd die Noa nu heeft sowieso zwaar is. Toen mijn dochter zo oud was, was er geen corona maar ik herken wel veel van wat je schrijft. De ene dag die overgaat in de andere, met hetzelfde riedeltje elke dag. Bovendien kun je een uk van deze leeftijd geen seconde uit het oog verliezen. Want dan klimmen ze bovenop de eettafel, of ze eten de planten op, of ze stoppen hun vingers in het stopcontact. Dus je hebt geen moment rust. Maar in mijn beleving ging het altijd net op tijd beter. Net als ik dacht ‘pffff, dit trekt ik niet meer’ was de ‘nee’-fase ineens voorbij. Of waren de tandjes eindelijk door, of de oorontsteking over. Gewoon doorgaan met ademhalen en zeker niet te streng zijn voor jezelf. Het is sowieso al pittig en nu extra door corona. Zolang je een vrolijk kind hebt (en dat heb je volgens mij 😄) is er niks aan de hand.
Heel herkenbaar. Telkens opletten en geen minuut rust. Ben dan ook echt super blij met zijn slaapje nog overdag. Even me-time en bijtanken haha. Oh en ook he, van de week weer slechte nachten trok het echt niet meer. Tot hij nu ineens weer 2 dagen weer doorslaapt als vanouds. Mama blij. 😉
Het lijkt mij inderdaad best een lastige periode om mama te zijn van een kleintje nu. Maar voor zover ik het kan beoordelen doe je het hartstikke goed meid! Maar kan me wel voorstellen dat het pittig is.
Ik heb nu voor het eerst eigenlijk een echt lastige situatie meegemaakt. De uitvaart van mijn beste vriendin niet mee kunnen maken. Dat was wel heel moeilijk, maar het is zoals het is.
Dankjewel voor je lieve woorden <3
En lijkt me inderdaad super pittig; iemand verliezen en er ook niet bij kunnen zijn. Knuffel en heel erg veel sterkte met dit verlies.
Echt jammer inderdaad dat je in deze fase niet alles kunt doen wat je eigenlijk zou willen! Vooral de lat niet te hoog leggen voor jezelf, volgens mij doe je het hartstikke goed!
Dankjewel voor je lieve woorden. De lat moet zeker wat lager, maar soms is dit maar wat lastig met een kleintje om je heen. Maar meer dan je best kan je niet doen, dat moet maar even genoeg zijn op dit moment.
Tsjah, je laat me nu even nadenken, voor het gebeuren met Liefste, waren er zeker lastige momenten zonder kind, maar de andere kant, ik ben al zolang mama met uitwonend kind, dat ik mijn weg wel heb gevonden. Hobby;s genoeg, waar je eigenlijk geen kleine kinderen in elk geval bij kunt gebruiken, en trust me, zelfs geen volwassen man, hahahaha
Echter, wat wel een grote domper was voor mij in het afgelopen jaar, waren onze plannen, heb je eindelijk de liefde gevonden, kun je goed met elkaar overweg, liggen we goed op 1 lijn, een man die graag doet en het mij naar de zin wil maken. Na een ruim jaar afgesproken om de Friese zomer te gaan beleven, al die grote evenementen die landelijk wel bekend zijn. Skutjessilen bijv. mee maken een stukje in het echt. Andere grote feesten van wat dichterbij mee maken, veel evenementen waren gepland, koningsdag 2020 zou ik in Drachten mee gaan vieren en zelfs eens zien of ik kon gaan verkopen, heb me rot zitten haken daarvoor, hahaha Ja, en dan… nou goed, haakwerk goed opgeborgen, ooit zal het er weer van komen, intussen haak ik rustig door, nu in het zacht roze, net voor Pasen binnen gekomen en heb ik last van de kat… ja die… Picasso 😉
Kortom, het enige wat ik echt gemist heb, zijn de nieuwe dingen die ik samen met Liefste zou gaan ondernemen, voor mij nieuw dan, voor hem gesneden koek. Nu, ziet alles er opnieuw anders uit, en voorlopig, de komende jaren zelfs kan zo zijn, zeker het komende jaar, is het zoeken naar een nieuw ritme voor hem met name, en daar heb ik nu denk ik meer last van. Gezien het gebeuren voor mijzelf ook wat wel een plek heeft, maar je bent er nog altijd mee bezig omdat je nog altijd mensen tegen gaat komen die het nog niet eens weten. Wat er gebeurd is.
Het komt goed, en ooit, ik zie het wel, dan gaan we alsnog de dingen oppakken die voor vorig jaar gepland stonden.
X
Kan dit me zeker voorstellen, dit hadden wij dus met Noa qua nieuwe dingen proberen/ondernemen. Helaas is het nu eenmaal niet anders. Geniet van je haakwerkjes en andere hobby’s!
Dit is erg mooi geschreven in een leuke stijl, ik ben fan! Maar je bent goed bezig hoor. Zeker niet evident, er zijn nu eenmaal minder mogelijkheden om jezelf op te laden.
Laat het maar op en af gaan. Uiteindelijk komt alles goed!
Dankjewel voor je lieve woorden 🙂 En het is zeker waar; de lat wat lager soms en wat meer genieten/opladen.