Wedding bells #1 Gastblog Mariska

Wij zijn op dit moment heerlijk aan het genieten van onze huwelijksreis. Het bloggen komt dus na onze huwelijksreis weer (met uiteraard foto’s!) Ondertussen zijn er 5 gastbloggers die vertellen over hun huwelijk. Vandaag is het Maris van mcdid.nl die vertelt over hun speciale dag.

Naam/blognaam:
Wat een eer, ik mag bloggen over mijn trouwdag op Sas haar blog. Ik zal mezelf even voorstellen voor de blogvolgers hier die mij niet kennen. Ik ben Maris, alias Mcdid, en blog over mijn persoonlijke leven op mijn eigen blog mcdid.nl. Ik ben net 25 jaar oud geworden, woon in Almere, ben moeder van twee dochters, Emily en Mila en getrouwd met Rick.

Getrouwd op:
21 mei 2010. Nu al weer ruim 2 jaar.

Beschrijf in 1 woord je trouwdag:
Liefdevol

Wanneer en hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
Rick en ik hebben elkaar eind 2008 ontmoet. We deden allebei dezelfde studie en ging samen aan ons afstudeerproject werken. We ontdekten al snel dat we meer met elkaar bezig waren dan aan het werk toe kwamen. Alleen… hij had een relatie en woonde samen. Na drie maanden kwamen we er achter dat we onze verliefdheid echt niet langer konden negeren. We besloten samen verder te gaan en hij trok na twee weken direct bij mij in.


Vertel wat over de manier waarop je ten huwelijk bent gevraagd. Hoelang zijn jullie verloofd geweest?
Rick heeft me, toen we negen maanden samen waren, tijdens mijn diploma-uitreiking voor een volle zaal ten huwelijk gevraagd. Mijn diploma-uitreiking was in de Schouwburg van Almere, de plek waar Rick en ik ontdekten dat we verliefd waren, dus daar wilde hij mij ook graag ten huwelijk vragen. Ik had geen idee wat me overkwam toen ik hem ineens achter me zag staan, met een microfoon in zijn handen. Tranen in mijn ogen toen ik doorkreeg wat hij wilde vragen. Uiteraard zei ik direct “Ja!”. Het is ook gefilmd. Als het leuk vindt om het aanzoek te bekijken, hier is het filmpje:

We zijn in totaal tien maanden verloofd geweest voordat we gingen trouwen.

Dé jurk. Had je deze zo gevonden of duurde het een tijdje eer je de perfecte jurk had? Is het ook de jurk geworden die je in je hoofd had of was hij juist totaal anders?
We gingen pal na het huwelijksaanzoek naar Indonesië voor drie weken, prehuwelijksreis en Rick zijn vader eens opzoeken (die woont daar). In Indonesië besloten we ook onze trouwkleding en trouwringen te laten maken. Niet alleen omdat het geld scheelt, maar ook omdat wij een bruiloft wilde met een Indonesisch tintje.

Toen ik een klein meisje was wist ik al precies wat voor jurk ik wilde. Dit idee is altijd zo gebleven. In Indonesië kon ik mijn jurk zelf ontwerpen en voor me laten maken, precies zoals ik het in mijn hoofd had. Begin van de vakantie hebben we alles laten opmeten, alles doorgenomen en drie weken later kon ik de jurk ophalen. Het was mijn droomjurk, speciaal voor mij met de hand gemaakt en in het echt nog mooier dan het in mijn hoofd was. Elk stikseltje, elk kraaltje, alles werd met de hand door vijf vrouwen gemaakt. Omdat de eigenares van die zaak mijn schoonvader goed kende kreeg ik de jurk ook nog gratis mee. Hoe lief?

Wat is het makkelijkste en moeilijkste van getrouwd zijn?
Het makkelijkste vind ik dat alles eenvoudiger is om te regelen. Ik mag nu ook financiële zaken van Rick regelen, zonder dat hij zelf hoeft te bellen. We kunnen makkelijker verzekeringen, rekeningen en dat soort dingen aanvragen. Ook het krijgen van een kind is makkelijker, aangezien Rick het nu niet hoefde te erkennen.

Het moeilijkste vond ik mijn nieuwe achternaam. Ik had al direct gekozen zijn volledige achternaam aan te nemen en te gaan gebruiken in mijn dagelijks leven. Geheel automatisch stelde ik me aan de telefoon altijd voor met mijn meisjesnaam. Toen ik, na een jaar, eindelijk gewend was aan mijn nieuwe achternaam kwam het probleem dat ik bij bedrijven nog met mijn meisjesnaam in het systeem sta en ze me daardoor weer niet konden vinden als ze probeerde mijn dossier erbij te pakken. Nog steeds loop ik daar soms tegen aan.

Waarheen zijn jullie geweest op huwelijksreis?
Na ons huwelijk zijn we niet meer op huwelijksreis geweest, dat hadden we daarvoor al gedaan. We wilden het kleine beetje geld dat we na de bruiloft nog over hadden gebruiken om een mooie kinderkamer en kinderwagen te kopen voor ons dochtertje. Ik was namelijk vijf maanden zwanger toen we gingen trouwen. En ja, ik paste nog in de jurk die tien maanden daarvoor op maat voor me was gemaakt, omdat ik gelukkig genoeg nog geen zichtbaar buikje had na vijf maanden. Dit was wel even zweten hoor, de weken voor mijn bruiloft.

Wat had je anders willen doen op je bruiloft of achteraf anders gewild?
We hadden in het begin een hele andere bruiloft gepland. Dat was buiten trouwen in een bosomgeving, met witte duiven, een groot feest, eigenlijk alles erop en eraan. Ook met een flink prijskaartje. Toen ik dus vier maanden voor de bruiloft ontdekte dat ik zwanger was wilde we niet meer al ons spaargeld daaraan opmaken. Ik had liever een mooie kinderkamer en een goede kinderwagen dan één bijzondere dag. We besloten onze bruiloft bij die locatie af te zeggen en iets kleiner te doen, met minder poespas eraan. In totaal bespaarde we hiermee 4000 euro.

De datum die we eerst hadden gepland, 15 mei 2010, ging (omdat het zo kortdag was) niet meer lukken. We kozen voor 21 mei 2010. Achteraf waren we erg blij met deze keuze, want op 15 mei 2010 regende het heel de dag.

21 mei 2010 was een perfecte dag. We hadden prachtig weer, de sfeer was ontspannen, iedereen zag er super mooi uit, we hadden een hele bijzondere ceremonie en alles verliep zoals ik had gehoopt, misschien nog wel beter. Ik ben blij dat we het zo hebben gedaan en zou het achteraf direct weer zo doen.

Wat is je ultieme tip voor aanstaande bruiden of getrouwde stellen?
Voor aanstaande bruiden: Maak de bruiloft niet te gek, laat je niet verleiden door wat je allemaal ziet in de media. Uiteindelijk ben je een fortuin aan geld kwijt, heb je het zo perfect gemaakt in je hoofd dat het vooraf ontzettend veel stress geeft (want als het niet precies zo verloopt, valt de bruiloft in het water) en kan je amper genieten van je dag, omdat je alleen maar bezig bent met de velen gasten. Uiteindelijk draait de hele bruiloft nog steeds om het trouwen zelf, om jou en je aanstaande, niet om wat anderen ervan vinden of dat het perfect moet zijn.

Voor getrouwden: Blijf jezelf, ga niet leven volgens het ‘zo hoort het als je getrouwd bent’ model, er is namelijk geen standaard voor, en blijf van elkaar genieten. Ga zo nu en dan nog eens samen op een date.