Over het veranderen van mijn achternaam #2

Zoals jullie weten heb ik gekozen voor de achternaam van mijn partner toen we gingen trouwen. Al eerder schreef ik een post over het veranderen van mijn achternaam. We zijn alweer een half jaartje getrouwd en ik ben er eindelijk aan gewend om ‘mijn man’ of ‘andere achternaam’ te noemen.

Nou ben ik toen der tijd gaan vragen bij alle instanties op welke manier ik mijn naam moest veranderen. En ik moet je zeggen, het is een werk geweest!

Bij de ene instantie moet je het via de mail doen. Bij andere moet je persoonlijk langs of bellen. Bij de dokter willen ze wél mijn nieuwe achternaam maar stel ik beland in het ziekenhuis is het weer mijn meisjesnaam. (en zo kunnen ze me dus in het ziekenhuis niet vinden bij de dokter..) Zo hoeft voor sommige dingen mijn naam ook niet veranderd te worden en bij sommige instanties houden ze gewoon beide namen terwijl ik toch echt maar 1 achternaam heb gekozen.

Het is een gedoe, waar de man geen last van heeft. Ik vind het maar verwarrend. Ik heb gewoon een nieuwe achternaam en wil zo graag aangesproken worden. Nou zeg ik als ze me niet kunnen vinden ‘kijk eens op mijn meisjesnaam..’ Maar waarom kunnen ze niet gewoon met alles 1 lijn trekken? Ik kies toch niet voor niets voor zijn achternaam?


(bron)

37 reacties op “Over het veranderen van mijn achternaam #2

  1. Een vervelende situatie maar ik begrijp wel dat je nog regelmatig wordt aangesproken met je meisjesnaam/geboortenaam.
    Je meisjesnaam of je geboortenaam behoud je namelijk altijd (ook al kies je bij het trouwen voor zijn naam). Want je geboortenaam kan je alleen veranderen via http://www.justis.nl/producten/naamswijziging/achternaam-wijzigen/ en niet via het huwelijk. Je staat altijd met je meisjesnaam geregistreerd in de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA). Je meisjesnaam staat ook op je id-kaart of paspoort en rijbewijs en daarnaast staat e/v (echtgenote van) …

    1. Klopt, hierover ben ik ook geïnformeerd toen we gingen trouwen 🙂
      Toch heb ik GEKOZEN alleen zijn achternaam te gebruiken en is het nogal verwarrend aangezien ik bij het ene mijn meisjesnaam moet doorgeven en bij het andere van mijn partner. Tuurlijk zal ik altijd mijn meisjesnaam houden, prima ook hoor maar ik ben niet voor niets ook een getrouwde vrouw 😉

      Het probleem nu bij de bank was dus inderdaad dat dat e/v er nog niet opstaat aangezien mijn IDkaart was van vóórdat we getrouwd waren.

  2. Daarom zou ik graag mijn eigen achternaam willen houden en daar achter de naam van mijn partner. Zo krijg je geen problemen en aangezien onze tak niet zo heel groot is, zou ik zelf de achternaam door willen geven aan de mogelijke kinderen.

    1. Ach je moet het ook met een korreltje zout nemen hoor dit blogje. Het is een heel gedoe en gezeur maar ik ben blij dat ik uiteindelijk voor de naam van mijn partner heb gekozen. 2 namen is zo’n mond vol, hoewel het jammer is voor mijn ouders aangezien ik de enige ben die de naam door kan geven.

    1. Als ik trouw dan wil ik ook graag de achternaam van mijn partner hebben. Het trouwen is in mijn ogen anders niet nodig, als je toch je eigen naam houdt 🙂
      Gewoon een gevoel om er geheel bij te horen.

  3. Ik heb een beetje van de moeder van Kevin meegekregen hoe lastig het is om je naam te veranderen. Zij had het namelijk na de scheiding, toen ze terug wilde van zijn naam naar haar eigen achternaam.

  4. In België krijg je niet automatisch de achternaam van je man, in Nederland gebeurt dat wel vaker denk ik? Ik werk in eenziekenhuis waar veel Nederlanders komen en we vragen ook altijd de vrouwen hun meisjesnaam.

  5. Het is inderdaad heel irritant dat men hier bij de ene firma je meisjesnaam gebruikt en bij de andere de naam zoals je hem gekozen hebt vanaf je trouwdag (in mijn geval de naam van mijn vrouw). Wij hebben allebei nu eerst haar naam en dan die van mij. Maar bij bijvoorbeeld het uitzendbureau waar ik nu werk, staat mijn getrouwde naam wel in het systeem, maar gebruiken ze alleen mijn meisjesnaam… Zo irritant…

  6. Oh jeetje wat een gedoe zeg! Heb daar helemaal niet bij nagedacht maar als je elkaars achternaam aanneemt moet dat natuurlijk inderdaad ook overal doorgegeven worden.. Ik vind trouwens ook wel dat als ik ooit ga trouwen, híj ook mijn naam mag krijgen. Hebben we er allebei evenveel, wel zo tof 🙂

  7. Vervelend zeg.. Lijkt me erg lastig om het overal te veranderen, maar hopelijk moet ik dat ook ooit doen, haha.

  8. Hmm bij onze gemeente werd gewoon gezegd dat ik voor alle instanties mn meisjesnaam blijf houden behalve overheid instanties. En ik heb dadelijk dus de achternaam van mn aanstaande en van mezelf… die komt erachter.

  9. Zo, dat klinkt enorm omslachtig. Jammer, voor iets wat juist traditie was jarenlang. Kennelijk is het door al dit gedoe ook minder populair geworden :-/

  10. Pffoe als ik dit zo lees, hou ik later denk ik maar gewoon mijn eigen naam.. Snap overigens ook niet waarom ze bij de ene je meisjesnaam willen en bij de ander je gewone, want dat is zo wel heeel verwarrend.

  11. Ik heb ook de naam van mijn man aangenomen, en ik ben het met je eens dat het veel te lastig geregeld is. Natuurlijk begrijp ik dat het handiger is voor de administratie, maar waarom kunnen we voor belangrijke dingen niet gewoon ons burgerservicenummer geven? Ik vind mijn nieuwe achternaam leuk en uniek, laat me ‘m overal gebruiken!

  12. Wat raar dat ze bij het ziekenhuis niet je nieuwe achternaam willen aannemen, het is toch gewoon je achternaam..
    Die mannen hebben het maar makkelijk!

    pppsstt.. doe je an mee aan mijn winactie

  13. Ik heb gelukkig nergens last van! Ik heb zijn naam en mijn eigen meisjesnaam. Alleen mijn man weet het af en toe niet meer welke achternaam ik nou gebruik.. heb het ook nergens doorgegeven mijn nieuwe achternaam want de dingen waar het belangrijk voor is gaat het automatisch 🙂

  14. Jeetje wat een gedoe, en rommelig zeg van hun. Snap inderdaad dat jij wilt dat ze je nu ook zo noemen hoe je nu heet, geef ik je helemaal gelijk in!

  15. Deze malle molen moet ik dus allemaal nog gaan bewandelen. Geen idee waar ik moet beginnen ook. Ik neem zijn achternaam – mijn achternaam. Maar das standaard geloof ik he?

  16. Ik gebruik de ene keer mijn meisjesnaam en de andere keer naam van mijn man. Op mijn werk heb ik het niet veranderd, het is zo’n gedoe en wil er niet steeds achteraan lopen. Dat zelfde heb ik ook bij de rest, bij de dokter sta ik met mijn meisjesnaam. Veel is dan nog net even wat duidelijker.

  17. Herkenbaar!

    Toen ik in het ziekenhuis lag na m’n aanrijding, sta ik weer met m’n meisjesnaam ingeschreven. Er kwam iemand op bezoek, en zei natuurlijk m’n getrouwde naam toen ze om m’n naam vroegen. Volgens het ziekenhuis lag er niemand met die naam. Nee, met m’n partners naam dus niet. Ze is weer naar huis gegaan, want “ik lag niet in het ziekenhuis”. Ze verwarrend en storend!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je kan de inhoud van deze pagina niet kopiëren