Sinds Februari 2011, 2 jaar nadat ik aan het bloggen was op dit domein maakte ik een keuze. Ik ging bewust bloggen. Van alles op mijn blog zetten ging ik stapje voor stapje bekijken wat ik wel en niet wilde delen. Ik heb opgeruimd, sommige dingen verwijderd of aangepast.
De eerste jaren kwam dus alles online. Plaatjes (zonder geldige source, whoops, wist ik veel), foto’s van mij, m’n familie & vrienden, over mijn werk, namen van iedereen en wanneer ik op vakantie was. Na een tijdje besloot ik dat ik me hier niet prettig bij voelde en gooide het roer om.
Bron: Blond Amsterdam
Wat betekend bewust bloggen voor mij?
Al het bovenstaande niet meer doen. Bijna elk plaatje heb ik zelf gemaakt of er staat een goede source bij. Tevens komen de meeste foto’s achter een wachtwoord of de gezichten zijn niet zichtbaar. Er zijn uiteraard wat uitzonderingen. Zo deelde ik een trouwfoto waar we opstaan en in mijn zijbalk staat ook een foto (wel mét zonnebril, lekker onherkenbaar :’) ) Maar 9 van de 10 keer zie je geen persoonlijke foto’s & m’n man noem ik op mijn blog M. Foto’s deel ik wel op Instagram, waar een slotje op staat. De foto’s die ik wél deel heb ik kritisch bekeken en overwogen of ik hem wel of niet erop zet.
Er komt niet meer online van wanneer tot wanneer ik precies op vakantie ben. Natuurlijk deel ik wel wat we ergens heen gaan maar wanneer zie je hier niet meer staan. Meestal plan ik ook wat blog berichten in, zodat mijn blog gewoon doorloopt als ik weg ben. Je weet toch niet wie er precies allemaal mee leest dus dit soort dingen hou ik liever voor mezelf.
Over mijn werk praat ik weinig op mijn blog, echter doe ik dit wel staat dit achter een wachtwoord. En al staat hij achter een wachtwoord gebruik ik geen volledige namen. Werk is in mijn ogen iets privés en hoeft niet geheel online te staan.
Voordelen
• Ik schrijf wat vrijer dan voorheen.
• Het is prettig een stukje van jezelf niet te delen op internet en dit voor jezelf te houden.
• Meer controle en bewustwording van mijn blog en wat ik erop zet. Dacht ik eerst niet na, bekijk ik nu alles kritisch, zelfs mijn artikelen worden meerdere keren bekeken en zo nodig aangepast.
Nadelen
• Het is een persoonlijk blog. Soms is het wel lastig leuke dingen niet te delen, denk aan foto’s in mijn Geluksmomentjes & Behind the scenes rubriek. Ik maak zoveel leuke foto’s die ik graag met jullie zou delen maar er toch voor kies dit niet te doen. Meestal denk ik van te voren na of ik iets gebruik voor een blog > zodoende maak ik eigenlijk altijd een ‘2 de’ foto van iets wat wel op mijn blog geplaatst kan worden.
• De spontaniteit is iets minder, dit omdat ik een ‘2de foto’ maak voor op mijn blog mochten er personen/dierbare/privé dingen opstaan.
Eigenlijk ben ik wel wel blij met deze bewuste keuze. Hoewel het een persoonlijk blog is staat niet alles over mezelf online. Er zijn zelfs een aantal dingen waar ik nooit over ga bloggen.
Ben jij een bewuster blogger of zet je alles over jezelf online?
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Fijn om te lezen. Ik ben net een blog gestart en ben inderdaad hier ook over aan het nadenken. Goed van je dat jij deze keuze gemaakt hebt! 🙂
Ik zet niet alles online maar wel veel. Al ben ik wel bewuster foto’s gaan delen van m’n dochter.
Ik ben een heel onbewuste blogger. Of misschien een bewust onbewuste blogger want mij maakt het niet zoveel uit wat er op internet staat over mij. Alleen vraag ik altijd toestemming aan ‘slachtoffers’ op de foto’s en in de verhalen (ook op Facebook). En ik blog alleen over leuke dingen of kleine ergernissen. De vuile was hang ik gewoon binnen. Maar gelukkig heb ik niet veel vuile was!
Sterk artikel dat je wel aan het nadenken zet. Ik blog nog maar sinds kort en ik denk dat ik hieraan wel wat kan werken. Ik blog ook over persoonlijke zaken en misschien dat ik hieraan wel wat verandering kan brengen, nu ik erover denk weet ik al waar en hoe 🙂 Liefs! x
Ik probeer zo veel mogelijk op te letten met wat ik op internet zet. Vaak word je helemaal door social media gescreend als je een sollicitatie hebt of wat dan ook. Ik ben nu met 20somethinggirl.com begonnen om een wat classy’er en volwassenere blog te hebben, en dit wil ik ook in mijn blogs doorvoeren.
Heel erg herkenbaar! Ik vind het soms ook wel erg jammer dat ik bepaalde foto’s of dingen niet kan delen. Aan de andere kant geeft het wel een stukje rust om anoniem te bloggen. 🙂
Ik ben tegenwoordig ook niet meer zo van het alles delen en deed dit hier voor ook niet altijd. Ik plaatste sowieso nooit foto’s van familie die het zeker niet wilde. Op dit moment is het enige wat nog echt persoonlijk is mijn week in beeld, de rest zijn allemaal andere onderwerpen.
ik blog ook eerder privé, en daarom zelf ook onder een andere naam.
Op mijn blog zal je zelden eigen foto’s aantreffen. Ook al zou ik het soms wel anders willen
Ik ben mezelf er ook van bewust. Er zijn ondertussen enkele foto’s van mezelf terug te vinden op mijn blog maar die kan je (denk ik) nog steeds op één hand tellen. Verder gebruik ik vooral foto’s van voorwerpen, eten en landschappen die ik zelf maak. Zelfs op Facebook en Twitter staan amper persoonlijke foto’s, al heb ik natuurlijk niet in de hand wat anderen online plaatsen.
Ik vind het heel goed dat je zo bewust blogt. Dit doe ik zelf ook, ik deel wel veel foto’s maar kies ze heel bewust uit. Ook zal ik geen namen van familie of vrienden noemen zonder dat ik daar toestemming voor krijg. En als ik op vakantie zou gaan zou ik dat ook zeker niet melden!
Goed dat je dit doet. Tegenwoordig alles wat op internet komt, blijft bestaan… Het kan je zo achtervolgen zonder dat je het door hebt!
Dat is ook één van de redenen dat ik anoniem blog. En op één of andere manier voel ik mij dan vrijer dan als ik voluit met mijn naam en alles op internet zou staan. Ik zou dan veeeel voorzichtiger zijn met delen en zou denk nog maar heel weinig delen…
Wat goed dat je hier zo mee bezig bent. Ik let er ook wel op hoor. Geen straatnaam in beeld of andere privé gegevens. Ook vertel ik idd niets over mijn werk (behalve dat het awesome is! ;p). Leuk en goed om te lezen, maakt mij ook weer iets bewuster!
Bewust..
Ik schrijf heel veel niet…
De meeste mensen waarover ik schrijf worden niet met naam en toenaam genoemd (behalve zij die er geen probleem mee hebben)..
Er heeft nog nooit een duidelijke foto van mijn kind op mijn blog gestaan… en zo kan ik nog wel even doorgaan…
Goed van je dat je er op zo’n manier mee om kunt gaan, ondanks de zaken die je aan moet passen, weet je het toch nog leuk en interessant voor je lezers te houden.
Ik ben op mijn eigen blog nog een beetje zoekende daarin, maar ik leer het vast ook een keer haha
Toen ik de titel las, en het stukje nog niet had gelezen, dacht ik dat ik geen bewuste blogger was. Ik volg mijn gevoel, maak niet echt plannen ofzo. Maar na het lezen van het stukje, denk ik dat ik wel een redelijk bewuste blogger ben. Ik maak ook zeker keuzes in wat van mijn leven ik wel en niet deel. En ik vind dat je een heel goed persoonlijk blog kunt hebben, zonder dat je alles deelt. Sommige dingen zijn gewoon echt privé!
Ik plaats wel geregeld foto’s, maar ik denk hier wel over na. Niet teveel en mijn vriend hou ik een beetje achterwege. Gewoon omdat het prettig voelt zo. En dat is denk ik ook het belangrijkste. Fijn om te lezen dat je blij bent met de keuze die je destijds hebt gemaakt 🙂
Denk dat vrijwel iedereen wel bewust blogt. De één laat bewust iets meer los en de ander houdt bewust iets meer achter. Allebei niks mis mee volgens mij, als je je er zelf goed bij voelt.
Aan de ene kant ben ik ontzettend open, ik schrijf ten slotte over hoe het met mij gaat en waar ik ‘last’ van heb. Mijn eigen privacy vind ik tot op zekere hoogte niet heel belangrijk. Ik vind ’t geen probleem wanneer mensen dingen over mij weten.
Over anderen zou ik niet zomaar schrijven. Ook schrijf ik weinig over locaties. Ik zou wel schrijven ‘een bos in Den Haag’, maar niet welk bos en waar precies. Als je het kent zul je het direct herkennen, maar het voelt veilig om niet direct mijn hele omgeving te beschrijven. 🙂
Liefs!
Precies de dingen waar ik ook rekening mee hou. Goed te lezen dat je dit ook doet. De laatste tijd ben ik meer persoonlijkere en inhoudelijke artikelen gaan schrijven maar hou sommige dingen voor mezelf. Heel prettig.
Ik blog ook bewust. Weet heel goed wat ik er wel en niet op zet.
Ik ben een hele, HELE bewuste blogger!
Mijn naam deel ik niet en ik en eigenlijk niemand komt herkenbaar in beeld of wordt bij naam genoemd.
Bepaalde dingen houd ik liever privé! Je weet nooit wie er mee leest en zo zijn er nog tig redenen voor mij.
Ik hang er een beetje tussenin denk ik. Ik denk zeker na over wat ik schrijf, wie ik noem en wie er op foto’s staan. Ik hecht alleen niet heel veel waarde aan mijn eigen privacy denk ik, niet zo veel als ik soms bij anderen zie. Dat betekent niet direct dat ik alles online knal, absoluut niet, maar ik ben soms best een open boek en dat vind ik ook wel leuk eigenlijk!
Soms is het wel even gek hoor, als blijkt dat bepaalde personen in real life mijn blog blijken te kennen. Toen ik dat voor het eerst sterk voelde heb ik daar zeker even bij stil gestaan!
Ik blog ook bewust. Familie wordt niet met naam genoemd en ook foto’s toon ik niet. Ik vind het sowieso al lastig om foto’s van mezelf te laten zien, laat staan dat ik anderen ongewenst toon.
Ik snap dat dit voor sommigen misschien een afknapper is, maar mensen hoeven gewoon niet álles van mij te weten. 🙂
Over mezelf ben ik heel open, maar ik weet dat niet iedereen dat fijn vindt, dus foto’s van mijn vriendinnen komen er niet op. Mijn vriend vraag ik soms of ik iets wel of niet mag zeggen/ laten zien. Hij is nu bezig met een bedrijf opzetten en moet natuurlijk wel serieus genomen worden.
Goed dat je jezelf hiervan bewust bent. Ik ben bewust minder persoonlijke dingen over Keano gaan bloggen. Ja het zorgt ervoor dat je uit moet kijken maar ik ben daardoor wel bewuster met mijn blog bezig en dat zorgt voor betere artikelen vind ik
Ik ben ook wel bewust aan het bloggen, maar ik wil het spontane er wel inhouden. Gelukkig kan dat ook en ik weet ook wie er wel en niet op internet willen.
Denk dat het inderdaad heel belangrijk is om te doen waar jij je goed bij voelt. Prima, dan wat minder gezichten op foto’s. Ik zelf zet bijvoorbeeld ook nooit foto’s van familieleden of Peter op mijn blog. Wel blog ik over héle persoonlijke dingen, maar dat komt juist omdat ik bepaalde taboes wil doorbreken. Dan nog zijn er dingen die ik op mijn blog niet bespreek en ook nooit zal bespreken en ik vind ook niet dat lezers dat van je mogen verwachten. Als ik dan vanochtend weer bij Anne Solveig lees dat er kritiek op haar is omdat ze haar huis niet op haar blog laat zien…. Nee, daar gaan mijn nekharen van overeind staan.
Whut? Kritiek omdat je iets niet deelt. Waar gaat het heen he? Wel goed dat je heel persoonlijk blogt maar ook dingen voor jezelf houd.
Je voordeur laat je ook niet open staan als je naar je werk toe gaat. Waarom zou je dit wel met je blog doen? Je laat mensen toe die je niet kent, waarvan je niet weet wat ze met je artikelen en foto’s zullen doen. Dat is de reden dat ik bepaalde zaken prive houd.
Ik vind dit een hele mooie vergelijking Deborah! Goed dat je sommige zaken privé houd.
Goed stukje! Ook ik blog ”bewust”. Bepaalde zaken hoeft niet iedereen te weten en ik denk ook na over de toekomst. Zou een eventuele werkgever dit en dit kunnen waarderen. Het is lastig want lezers verwachten wel een persoonlijke band met je, goede balans zoeken dus.
Ik probeer integer te handelen waar het anderen betreft, en verder bepaal IK wat ik schrijf en toon
Ik zet niet álles online natuurlijk, maar denk iets minder na over wat wel en niet online mag dan jij denk ik. Alle dingen die ik online gooi zijn over het algemeen ook wel dingen die iedereen mag weten (al zijn vakantie datums een beetje geheim houden op zich wel slim!)
Fijn dat je die keuze voor jezelf gemaakt hebt! Zelf denk ik er ook regelmatig over na, vooral dan voor wanneer ik als psychologe zou gaan werken… Anderzijds vind ik het wel fijn om spontaan alles te kunnen delen en probeer ik er voorlopig dus niet te veel bij na te denken. Ik kan het later nog steeds veranderen, hoewel het voor sommige dingen dan misschien wel te laat is… Ik hoop dat ik er nooit spijt van krijg, maar voorlopig vind ik het wel oké zo.
Knap dat je hier zo over na gedacht hebt. Ik zet wel veel op mijn blog. Mensen kunnen er in ieder geval veel over mij terug vinden. Mijn vriend heb ik er wel eens opgeplaatst net als mijn zusje en mijn ouders maar hierbij is het wel zo dat ik hier toestemming van hun voor gevraagd heb. Ik zal nooit zomaar van iemand waar ik mee weg geweest ben foto’s plaatsen op mijn blog. Dat van vakantie is inderdaad wel slim! Ik ga binnenkort ook weg dus ik zat er nog even over te denken hoe ik dat zou gaan doen 🙂
Goed te horen dat je wel toestemming vraagt, dit doe ik ook altijd mocht er iets op mijn site komen van anderen. Als ik een vakantie heb of heb geboekt noem ik meestal alleen de maand waarin in ga. Dan moeten mensen dus gokken wanneer ik weg ben 😉 Naderhand komt dan pas een artikel over online.
Ik ben ook bewust aan het bloggen, deel nooit foto’s van andere en ook geen namen. Soms wel irritant als je een leuke foto hebt waar je leuk op staat met vrienden of partner maar verder sta ik er helemaal achter en vind ik het niet vervelend om daar rekening mee te houden.
Wij bloggen echt over vanalles, ons zou het eigenlijk niet zoveel uit maken hoeveel mensen over “ons” weten en kunnen zien. Maar we snappen je punt wel, goed dat je die instelling hebt :-)!
Ik heb eigenlijk altijd al zo geblogd, ik deelde nooit foto’s van mezelf laat staan van anderen. De laatste tijd laat ik dat een beetje los en deel ik iets meer foto’s van mezelf, maar niet overdreven.
Het is zo lastig want bij een persoonlijk blog moet je de persoon erachter ook ‘zien’.
Over mijn werk praat ik gewoon niet. Dat vind ik niet prettig en ik vind het niet horen. Zijn twee aparte werelden.
Ik ben over het algemeen een bewust internetgebruiker geworden. Je weet idd niet wie wat leest. Maar op mijn blog ga ik eigenlijk niet zo ver als jij in het nadenken over wat ik online zet.
Ontzettend goed dat je bewust bent gaan bloggen, je moet alleen online zetten waar jij je goed bij voelt!
In dit geval ben ik zeer zeker een bewuste blogger, het is dan ook heel wat, dat ik van de week foto’s liet zien van mijzelf, dat heb ik voorheen nooit gedaan, en Lies, ja ach, zij doet het wel van zichzelf, dus ik weet wel wat wel en niet kan. Daarnaast, de oude foto’s, nou heel knap als ze mij in het nu daarvan gaan herkennen, dat doe ik dan weer wel iets meer met gemak, foto’s van vroeger… hier zijn helaas dan ook de meesten al van overleden, dus hen tegenkomen gaat toch niet meer lukken nu op straat.
Ik kan wel alles vertellen als ik dat zou willen, semi anoniem dit keer, maar doe ik toch ook niet, liever de leuke fietstochten of inderdaad, tweede foto, maar dat deed ik toch al, ook voor op FB, dat is eigenlijk nooit gestopt en aan mijn familie vraag ik dan ook toestemming eventueel of wordt direct al besproken.
En eigenlijk, ben ik mij wel bewuster om ook foto’s van ‘vreemden’ niet meer zomaar online te zetten, dat gebeurt nog weleens, maar dan kijk ik wel naar de plek en plaats, waren ze in bijv. toeristisch gebied of was het echt dorpsachtig en privé sfeer 😉
Maar er echt bij stilstaan doe ik ook weer niet, ik heb altijd wel genoeg verhalen of foto’s of beiden om van alles te kunnen doen. Ik had een blog in gedachten voor maandag bijv. en dit kan ook in dec. komende jaar geplaatst worden bij wijze van, en misschien komt het wel nooit, en wie weet volgende week. 😀