De artikelen over het veranderen van de blog wereld schieten de spreekwoordelijke grond uit. Ik zie steeds meer bloggers er een artikel over schrijven. Artikelen waar ze zeker gelijk in hebben. De blogwereld ís veranderd.
Ik ben het dus ook helemaal eens met de artikelen die dit beweren. Er is zoveel in de 7.5 jaar waarin ik blog veranderd. Van bezoekers aantallen, volgers, haat-reacties, samenwerkingen met bedrijven tot advertenties (Ik beschreef mijn ergernissen uit blogland hier) Ik snap alleen niet waarom mensen hier zich wat van aantrekken of soms zelfs geheel stoppen met bloggen. Ze voelen ‘het moeten posten elke dag’ en de druk die achter bloggen ligt.
Nou beschouw ik mezelf als middelmatige blogger, ik heb niet veel en ook niet bepaald weinig volgers, eerder een vast clubje mensen die vaak terug komt op mijn blog. (Mijn dank hiervoor) Maar ik heb er dus totaal geen last van. Ik blijf mezelf. Ik blijf een alles en nog wat blog. Ik volg die onpersoonlijke blogs gewoon niet meer en heb een vaste leeslijst aan blogs. Blogs waar ik graag kom, waarin ik de eigenheid/persoonlijkheid lees. Waar ik oprecht blij van kan worden. Ik blog over de dingen die ik zelf erg leuk vind en ga samenwerkingen met bedrijven aan die ik uniek en leuk vind om te doen.
Ik hoor vaak de term blognormen vallen. Voor mij bestaan deze gewoon niet aangezien ik zelf bepaald wat ik wil plaatsen en wanneer. Misschien staan er spelfouten in, is het geen perfect stukje of vinden jullie er geen bal aan… Alsnog is het mijn blog en mijn eigenheid die ik wil laten zien. Misschien precies de reden waarom ik nog steeds met zoveel plezier blog. Er móet niks en alles kan.
Dus ja, de blogwereld is veranderd en er komt blijkbaar steeds meer bij kijken. Echter is het maar net hoe je ermee omgaat. Of juist niet..
Wat is jou mening hierover?
Ik ben het wel met je eens. Ik blog nu nog maar zo’n anderhalf jaar echt dus kan niet echt vergelijken, maar als ik zo’n artikels lees denk ik ook vaak: maakt het echt zoveel uit wat anderen doen? Zoals je zegt, je beslist toch nog altijd zelf wat jij op jouw blog doet, ondanks wat anderen doen…
Pff, blognormen. Wat een woord ook. Net zoals alle meningen die inderdaad heen en weer worden geslingerd over de blog wereld.
Als iemand geld mijn zijn blog wil verdienen, ook prima toch.
Volgens mi j is en blijft het belangrijkste dat je als blogger plezier hebt in het schrijven.
Onpersoonlijke blogs zijn voor mij ook echt een no-go!
X
Oh, hulde hulde. 🙂 Hier ook zoveel meegemaakt en wisselingen en duizend-en-een-keer gestopt met bloggen omdat het niet zo lekker liep met wat ik nou precies wilde doen (wist het zelf niet eens).. maar ik ben het volkomen met je eens en eigenlijk moet, JA MOET – elke blogger gewoon zijn eigen ding doen. Dat is hét recept 🙂 Je eigen hart volgen en schrijven over waar je zelf over wil schrijven.. al die regeltjes en richtlijnen van hoe een blog hoort te zijn dat is allemaal ruis.
Ik snap waar je het over hebt! Zelf blog ik nog niet zo lang, maar ik vind het ontzettend leuk!! Die normen kom ik heel veel tegen…. Tips lees ik vaak wel, maar ik gebruik alleen de tips die ik zelf nodig vind! Ik kan urenlang over bepaalde boeken doorratelen, en aangezien de mensen om mij heen gek van me worden, doe ik dat nu vooral op mijn blog. Ik ga diep in op míjn mening en doe wat goed voelt! Als ik er veel volgers mee krijg, mooi meegenomen! Heel leuk! Maar als ik er niet meer krijg dan ik nu heb… Jammer, maar ik zal door blijven schrijven, zo vaak (of niet vaak 🙂 ) als ik wil!
Blognormen? Jeetje! Ik had er zelfs nog nooit van gehoord! Mijn weblog is gewoon van mij. Ik schrijf stukjes en iedereen is welkom om het te lezen. Of niet. Ik maak me werkelijk nooit druk om mijn weblog en ik doe dan ook al jaren hetzelfde. Gewoon simpele stukjes schrijven. 😉
Ja, ik blog ook omdat ik wat mee (wil gaan) verdien(en), maar ik vind het wel belangrijk om jezelf te blijven. Kijk ik heb een grote liefde voor Normaal (de groep van Oerend hard idd 😉 ) en ik schrijf daar ook gewoon over bijvoorbeeld. Zal dat niet laten omdat het misschien niet iets is wat anders bloggers leuk vinden. Ook zal ik geen artikelen aanprijzen die ik echt stom vind of me heel anders voordoen dat ik ben. Juist vind ik het persoonlijke bij blogs heel erg leuk, als je de persoon achter de blog ook leert kennen 🙂
Ik heb een tijdje een aantal blogs gevolgd waar ik de mogelijkheid kreeg om mijn blog te spammen (wat een raar woord eigenlijk). Als beginnend blogger dacht ik dit nodig te hebben. Maar na een tijdje begon de betutteling van sommige blogbeheerders me zo te irriteren dat ik ze nu niet meer volg en mijn aandacht nu richt op blogs die mij qua inhoud en stijl aanspreken. Door op deze blogs te reageren levert me veel meer op: aan contacten, aandacht voor mijn blog en het meest geeft het me een goed gevoel.
Ik ben zeker met je eens dat men vindt dat er nu meer blognormen zijn waaraan je je moet houden, en ik vind ook dat dat helemaal niet belangrijk moet/mag zijn: bloggen is iets wat je leuk vindt, er zijn geen regels voor behalve dat je moet doen wat prettig voelt.
Ik ben net pas (weer) begonnen met bloggen en ik had ook het gevoel dat ik wel bijna elke dag iets online moest zetten, gelukkig is dat gevoel alweer verdwenen en het is ook gewoon niet haalbaar voor mij om elke dag te bloggen :p
Gaaf dat jij al zó lang blogt!! 🙂
Heerlijk artikel om te lezen en ik ben het zooo met je eens! 🙂 Ik heb de afgelopen twee dagen niets gepost en morgen komt er ook niets online. Ik kreeg echt net precies een mailtje van een trouwe lezer of mijn posts niet goed online zijn gekomen. :’) Uh… Sorry? Ik kan toch ook eens een paar dagen niet bloggen? Haha!
Leuk dat je jouw blog een ‘alles en nog wat’-blog noemt. Ik noem mijn blog vaak een ‘bij elkaar geraapt zooitje met inhoud’ (en dat laatst hoop ik dan natuurlijk). Ik vind dat echt zo veel leuker om te lezen dan blogs met een niche! 😉 Niet dat een niche per definitie ‘fout’ of niet aantrekkelijk is, maar persoonlijk heb ik daar gewoon weinig tot niets mee, hihi.
Ik word heel blij van je blog! Het is inderdaad maar net hoe je ermee om gaat. Ik dacht eerst in het begin ook die druk te voelen, iedere dag MOETEN schrijven, want dat deze bloggers die ik volgde ook, dus dat zal wel zo ‘horen’. Tot het me opeens gewoonweg niet meer lukte qua tijd. Doen waar je je goed bij voelt, binnen of buiten zogenaamde blognormen, gaat het om.
Ik ben het helemaal met je eens 🙂
Ik hou me eigenlijk aan mijn eigen regels. ik blog zonder niche en blog zeker niet meer elke dag.
Wat kan ik toevoegen aan jouw verhaal? Ik ben het ermee eens dat blognormen belachelijk zijn. En kwaliteit gaat voor mij boven kwantiteit. Ik volg diverse bloggers die maandenlang niets melden, en dan ineens weer weet ik hoeveel stukjes online gooien. Prima, zolang het mij maar boeit. Hetgene dat mij stoort is de overkill aan social media, en het feit dat een aantal baggerbloggers zoveel meer bezoekers hebben dan sommige keigoede bloggers. Dat schuurt, dat irriteert. Ik probeer die ‘goede bloggers’- over smaak valt te twisten – te promoten. Maar een echte oplossing heb ik niet.
Ik kan het alleen maar met je eens zijn. Ik blog ook over wat ik wil en wanneer het me uitkomt en trek me van niemand iets aan.
Ik ben het helemaal met jou eens. Er zijn zoveel blogs die alleen maar meewaaien met hoe het nu zou moeten. Misschien is het over een tijdje weer anders. Net als jij doe ik ook gewoon lekker mijn ding. Alleen dan wat minder frequent. 😉
De afgelopen weken heb ik inderdaad heel wat blogposts zien langskomen over hoe we zouden moeten bloggen. Maar ook over fraude, over transparantie, over … Tja, over van alles en nog wat maar jammer genoeg vrijwel allemaal negatieve dingen terwijl ik het bloggen op zich nu net zo leuk vind. De enige druk die ik voel is diegene die ik mezelf op leg en dat probeer ik zo weinig mogelijk te doen. Er hoeft niet elke dag een post te verschijnen, de wereld zal heus niet vergaan wanneer ik eens een dagje oversla. Iedere mens is uniek en dus is het onmogelijk om een blogpost te schrijven waar iedereen zichzelf in kan herkennen. Eigenlijk doe ik dus gewoon datgene wat voor mij goed aanvoelt, met respect naar anderen toe.
Wat kan ik er nog aan toevoegen… het is zeker veranderd, vroeger was het vooral een opsomming van je dagelijkse dingen, tegenwoordig moet het allemaal voldoen aan bepaalde normen wil je interessant lijken voor de buitenwereld. Ik doe er bewust niet aan mee, dan maar een kleine blogger maar het gaat er voor mij om dat ik er plezier aan beleef. Natuurlijk vraag ik me heus weleens af waarom bepaalde artikelen niet meer lezers trekt en waarom andere blogs wel succesvol zijn maar ach, aan het eind van de rit doe ik toch gewoon wat ik wil, dan maar in de marge bloggen…
Een beetje kwaliteit vind ik altijd wel fijn, maar voor de rest maakt het me vrij weinig uit aan hoeveel idealen een blog voldoet. Als er een fijne sfeer op een blog hangt, lees ik het. Als er geen fijne sfeer op een blog hangt, lees ik het niet. Zo simpel is het 🙂 Ik merk de laatste tijd wel dat een hoop blogs die ik altijd heel fijn en persoonlijk vond, opeens heel commerciël worden, onpersoonlijker en minder écht goede artikelen gaan schrijven onder het mom van ‘mijn fans lezen het toch wel’.
Wel, ik heb er last van (gehad). Alle blogberichten ‘moeten’ een bepaalde titel hebben zodat ze goed scoren, je ‘moet’ tenminste een paar 100 lezers per dag bereiken, je bericht ‘moet’ een meerwaarde hebben … Ik wil leuke verhalen delen, als ontspanning. Door de jaren heen is mijn invalshoek veranderd: nu focus ik bvb. meer op reizen en fotograferen, maar dat komt omdat beide ook belangrijker zijn geworden in mijn leven. Maar ik wil nog even vaak iets vertellen over mijn metekind of die keer dat ik op de trein bleef zitten terwijl dat de eindhalte was.
euh…. Nee, daar had ik nog nooit van gehoord. Ik blog inmiddels een jaar of zes.
Bloggen is voor mij een hobby. Ik vind het geweldig om reacties te krijgen en te merken dat mijn verhaaltjes gelezen worden. En soms zelfs gedeeld. (jeee!!)
Het geeft mij voldoening om hier mee bezig te zijn en tegelijk kan ik aan de lezers laten zien wat ik naast bloggen nog meer doe. Zo zijn er al mooie samenwerkingen uit ontstaan. (uitvaart en sportfotografie bijvoorbeeld, maar ook gastbloggen op andere websites)
Ik voel het niet als een bepaalde druk. Ik schrijf, net als jij, over de dingen die mij het meest ter harte gaan. En dat doe ik op momenten dat ik dat wil. Om het makkelijk te maken post ik ook maar 1 keer in de week.
Absoluut mee eens. Vind het soms lastig er mee om te gaan. Heb soms het gevoel dat ik bepaalde dingen móet schrijven, omdat iedereen het doet. Ik blog nu bijna 10 jaar op verschillende domeinen en het was toen – helemaal in het begon – een stuk persoonlijker. Misschien ook wel omdat er toen geen boeken waren, geen how-to’s en geen bloggers die geld verdienden met schrijven.
Heel waar, vooral jaloerse en haatdragende opmerkingen steken meer en meer de kop op…
Die veranderingen zijn er constant. Zelfs verandringen die mij hebben doen nadenken. Ik ging bloggen, hoe lang ik het ook al doe, voelen als een verplichting omdat ik het gevoel had dat ik aan bepaalde regels moest voldoen (zovaak en zoveel en foto’s die aan bepaalde standaarden moesten voldoen). Het werd bijna een dagtaak en dat terwijl ik net de rust en ontspanning opzoek door te bloggen.
Na, een paar maanden stilte en goed nadenken heb ik het toch weer opgepakt (bloed kruipt waar het niet gaan kan he) en doe gewoon dat waar ik zin in heb. Een keer per dag of een keer per maand een blog, wat zou het moeten uitmaken….
Plezier hebben in het bloggen is naar mijn idee het belangrijkste!
Én daarom vind ik jouw blog zo leuk, omdat jouw eigenheid er zo in naar voren komt! Zoals hierboven al werd gezegd; er hangt een huiskamergevoel waar de thee altijd klaar staat. Ik vind het echt leuk om je blog te lezen en baal ook echt dat ik niet kan reageren via mijn tablet (daar lees ik meestal blogs op).
Bedankt voor je lieve compliment.
Hoe komt het dat je niet meer kan reageren op mijn blog via je tablet? Misschien dat ik er iets aan kan doen?
Ik vind dat je helemaal gelijk hebt! Zo doe ik het ook, ik blog over de dingen die mij interresseren en ik schrijf de artikelen zoals ik het wil. Ik blog nu iets meer dan drie maanden en heb nog niet zoveel volgers, maar daar gaat het me ook niet echt om. Ik doe het omdat ik het leuk vind niet omdat het moet.
Ik denk dat blog norm ook niet hoeft te bestaan. Wij moeten blog schrijven zoals wij willen en geen vooroordelen over elkaar. Iedereen doet waar ze zin in hebben, meer niet. En iedereen heeft ook zijn eigen smaak en voorkeur. Ik begon bloggen met een bepaald idee, maar nu kom ik een beetje achter wat ik leuk vind om te bloggen. En als de andere dat niks vind, is ook prima. Ik blog voor mezelf, net als jij waarschijnlijk. 🙂 Ik blog omdat ik zin in heb. Misschien over een tijd blog ik eens in 2 dagen, 1 per week of 2 posten per dag. Ik zal niet weten. Misschien stop ik morgen of misschien blog ik nog 20 jaar. Zolang dat ik plezier heb. Daar gaat het om. Al kan ik niet ontkennen dat ik merk wel vooroordelen tussen bloggers tegen elkaar. Elkaars verschillen accepteren zal een stuk makkelijker zijn. Maar wij zijn maar een mens. hé 😉
Hear hear! Lekker jezelf blijven en schrijven waarover jij zelf wilt. Ik kom graag terug om jouw stukjes te lezen.
Helemaal met je eens! Zelf bepaal ik ook wat ik wil plaatsen en wanneer. Ik vind het altijd leuk om verrast te worden als ik op een blog kom en totaal niet weet wat voor artikel ze die dag zullen plaatsen.
Pff blognormen, jah als je op geld belust bent zul je je er aan moeten houden denk ik. Bizar eigenlijk hoe het allemaal zo commercieel is geworden. Ik blog ook al een tijdje mee en “vroeger” waren er veel persoonlijke blogs (vind ik ook het leukste) en blogde mensen veel meer ongedwongen. Wat ik ook stom vind is dat je tegenwoordig overal hetzelfde leest omdat iedereen hetzelfde product en uitje aangeboden heeft gekregen van een commerciele organisatie..
Precies voor mij de reden om selectief te zijn in de producten/bedrijven waar ik een samenwerking mee aanga. Niets is zo vervelend overal in dezelfde maand het product te zien op-poppen.
Misschien heel cliché, maar ik sluit me volledig bij je aan! Ik schrijf wat ik leuk vind en voor blognormen sluit ik mijn ogen.
Lfs.x
Eigenlijk zie ik nog steeds vooral die drie groepen bloggers: bloggers die de ‘blognormen’ op (proberen te) leggen omdat zij het zo doen en zich er op hun manier succesvol mee weten, de grote groep kleine en beginnende blogs die daar naartoe probeert te leven en wie dat meestal niet lukt, waarna ze opgeven, en een handjevol bloggers die hun ding doen en uit de ‘blognormen’ oppikken wat ze leuk vinden, maar die zich niets aantrekken van waar ze niets mee hebben – en die op hun manier ook succesvol zijn en soms ook gewoon groot worden, al doen ze hun eigen ding. Zelf hoor ik graag bij die laatste groep, ik doe het lekker op mijn eigen manier, en trek me niet zo veel aan van wat zou moeten.
Ja, het blogwereldje is veranderd, maar of dat goed, slecht of neutraal is ligt ook aan welk deel van het blogwereldje je vindt. Negeer je de grote bloggers en de mensen die daar als hondjes achteraan rennen, dan blijft er volgens mij nog steeds een heel leuk blogland over dat zeker net zo groot is als het blogwereldje ‘vroeger’ was, van blogs die allemaal lekker hun eigen ding doen 😉
Wat ben je toch ook een topper met je prachtige artikel. Ik ben het compleet met je eens en heb er ook helemaal niets aan toe te voegen <3 Yup, het is veranderd, maar zorgt dat ervoor dat je niet meer kunt bloggen? Nee vind ik niet! Je kunt het allemaal zo gek maken als je wilt en je van alles en nog wat iets aantrekken, maar jezelf zijn en lol hebben in wat je doet is denk ik gewoon het belangrijkste. Echt geeweldig en heerlijk geschreven <3
Ik doe niet aan blognormen. Ik schrijf wat ik schrijven wil voor hen die het lezen willen… En dat bevalt me prima. Ik volg eigenlijk ook alleen maar persoonlijke bloggers.
Nou, we ‘kennen’ elkaar van de ‘eerste generatie’ bloggers. Alleen ben ik (en Puck) in de tussentijd gestopt. Dus ja… wat is er veel veranderd! En niet persé ten goede. Ik mis de ‘goede oude tijd’. Watskeburt? Klinkt wel heel erg. Maar inderdaad, dat je elkaar hielp, je niet druk maakte om bezoekers te scoren en dat schreef wat uit je hart kwam. Dat laatste doen we dus ook gewoon lekker (net zoals jij). Forget die normen (want ze boeien me totaal niet) en de ‘niche’ waar je bij zou moeten horen. Nee, zolang er mensen zijn zoals jij die ons komen bezoeken, vermaken we ons prima 🙂
Dus, ben het echt helemaal met je eens!
Voor mij zijn er ook geen blognormen. Net zoals je al zegt ik blog wanneer ik wil (en inspiratie heb). Ik heb lang, heel lang, die druk gevoeld. Maar het werkt voor mij gewoon niet. Tevens heb ik ook een eigen bedrijf te runnen en dat staat gewoon op nummer 1.
Amen. Het is inderdaad maar net hoe je ermee omgaat. Ik blijf, heel chill, lekker dicht bij mezelf staan 😉
En weer sluit ik mij bij jouw aan. Juist door deze ‘blognormen’ wordt het één kliekje. Één massa aan vergelijkbare blogs, veel blogjes missen gewoon hun persoonlijkheid. Nu zeg ik niet dat ik over alles in mijn leven blog, maar ik denk dat jullie wel een goed beeld van mij krijgen. Zowel over de leuke en positieve dingen als de minder leuke zaken zoals onze kinderwens, gewicht en lichamelijke klachten. En juist door allebei te benoemen maakt het een blog eigen en uniek. En juist net wat jij zegt, op dit soort blogs blijf ik lezen..
Soms voel ik die druk ook, maar gelukkig weet ik hem dan ook wel weer van mij af te zetten. Het is precies zoals je zegt. Sowieso vind ik dat de “van-alles-wat-blogs” zoals die van jou (en mij) een heel ander onderdeel van de blogwereld zijn.
De blogwereld is voor mij nieuw, maar de mores die er heerst is universeel, en ook te vinden binnen andere communities.
Ik kijk er geamuseerd naar: bloggers die denken dat alles via een vast stramien moet, dat alle blogs hetzelfde zijn, en dat er ’trends’ zijn binnen blogs. En dan dat ‘moeten bloggen’. Als het moet, dan is er toch niets meer aan, denk ik dan.
Maar goed, ik beschouw mezelf ook niet echt als ‘blogger’. Ik steek mijn grote teen wel in het water, door te publiceren op mijn website en reacties achter te laten op andere sites, maar ik voel me niet echt verbonden met de meeste blogs of bloggers. Dus ach, ik maak me er niet druk over, one war or the other.
Helemaal mee eens! Ik heb zelfs nog nooit van die blognormen gehoord. Vind het ook echt onnodig hoor, gewoon lekker doen wat ik zelf wil en wanneer. Zo houden we het leuk.
Ik deel je mening er is zeker veel veranderd. Je hebt ergens helemaal gelijk. Ik kom heel graag je blog lezen en vooral omdat je echt eerlijk bent in je artikel. Ik voel er eigenlijk niet zoveel van de veranderingen. Ik heb hier nog geen artikels over gelezen. oei ik heb iets gemist precies? Zolang je er plezier aan blijft hebben, gewoon blijven bloggen. 🙂
Ik ben blij dat je je eigenheid behoudt. Dat zou ook belangrijker moeten zijn dan alle andere ‘normen’ die je zou moeten aftikken. Echt een goede persoonlijkheid, een vlotte schrijfstijl en een goede dosis humor. Dat zoek ik in de blogs die ik volg en lees, en ik probeer die ook te hebben. Doe zo verder!
Ik blog dan nog niet zo lang, maar snap wel een beetje wat je bedoeld hoor. Ik ben ook een van alles en nog wat blog en vind dat juist leuk. Wat ik wel moet zeggen is dat ik de vervelende eigenschap heb om mezelf te vergelijken en daardoor soms wel druk voel. Ik wil (onbewust) ook ‘meekomen’ en groeien. Soms moet ik mezelf gewoon even een halt toeroepen. Het is en blijft een hobby 🙂
Ik ben behoorlijk gevoelig voor die druk, helaas. Ik weet dat ik dat niet moet zijn, maar op de één of andere manier beïnvloedt het me toch. Je hebt helemaal gelijk!
Dit is de eerste keer dat ik de term “blognormen” hoor of lees… Geeft ook wel aan hoe klein ik in het blogwereldje ben en dat vind ik prima. Ik hou mijn eigen normen aan, ik heb een persoonlijke lifestyleblog die gaat over alles waar ik gelukkig van word (en morgen trouwens over iets wat me verdrietig maakt) en als dat niet binnen het straatje van “verwachtingen” valt, dan is dat maar zo. Of gooi ik nu teveel mijn kont in de blogwereld krib?
Helemaal mee eens, voor mij hoeft die druk niet 🙂
Ik blog wanneer ik er zin in heb!
Zelf blog ik nog niet zo lang en ik heb blogs pas ontdekt nadat ze al veranderd waren, tenminste dat denk ik als over dit onderwerp lees.
Waarschijnlijk pas ik niet in het plaatje van een perfecte blogger, en als dat de norm wordt dan kan ik wel inpakken!
Ik heb lang geaarzeld om te beginnen met bloggen vanwege mijn leeftijd, maar nu schrijf ik met veel plezier en op mijn eigen manier. Ik ben niet perfect en zal dat ook nooit worden, ik ben gewoon mezelf ook op mijn blog!
Mensen die blogs lezen zijn voornamelijk geïnteresseerd in mensen en we kunnen veel van elkaar leren. Door ervaringen te delen en tips uit te wisselen of gewoon te schrijven over wat je leuk vindt. Mijn enige blognorm is dat mijn bezoekers zich thuis voelen op mijn blog.
Ik vind het jammer dat de blogwereld zo nep is geworden. Vroeger toen ik begon met bloggen was het Not done om meerdere outfits op een dag te schieten je werd toen met de grond gelijk gemaakt en kijk nu.. outfitposts met blote benen, vrijwel alleen gesponsorde kleding, mensen gaan naar een pr bureau waar een set kleding voor ze klaar ligt.. ze trekken het aan, maken fotos, en trekken weer hun eigen kleding aan. Ik vind het de blogwereld negatief is veranderd. Het lijkt alleen nog om volgers en geld te draaien 🙁 Ik vind het jammer. Ik blog overigens alleen als ik er zin in heb, en anders niet.
Ik vind de blogwereld een stuk schreeuweriger en extraverter geworden. Maar ik heb daar verder geen last van. Je kunt gewoon op je eigen manier doorgaan. Dat is het fijne aan bloggen : )
Chapeau! Beter kan je het niet zeggen. Als iemand de druk voelt om iedere dag te bloggen en dat niet aankan en daardoor stopt met bloggen, dan zat het waarschijnlijk al niet goed. Door die druk te voelen schrijf je niet meer uit jezelf en dan gaat het plezier snel verloren. Iedereen wil natuurlijk het liefst een constante stroom op je blog houden, maar dat hoeft echt niet dagelijks. Liever niet zelfs, want die blogs stop ik meestal vrij stel te volgen. Ze proppen heel mijn rss-feed vol met vaak zeer middelmatige stukjes.
Doe mij maar gewoon die old-skool bloggers, die een stukje van hun leven laten zien, zonder enige commercie daaromheen. Veel leuker. Beetje gluren bij de buren idee.
In mijn ogen heb je een paar grote blogs en dan nog een behoorlijk aantal kleine blogs. Maar die kleinere blogs (t.o.v. die grote blogs dan, want ook die zijn soms nog groots) zijn veel persoonlijker en dat vind ik fijn. Ik vind het leuk om gewoon het idee te hebben iemand te kennen. Maar dat je elkaar ook op andere social media spreekt. Ik hou van dat persoonlijke in de blogwereld. 🙂
Het bloggen is inderdaad veranderd. Vroeger had je enkel bloggers, nu zijn veel bloggers vooral te vinden op Facebook en/of Twitter. Wie blijft bloggen doet dat toch op een andere manier dan vroeger. Bloggen is nu eenmaal aan mode onderhevig zoals zowat alles aan modegrillen onderhevig is. Maar er is één ding dat sinds het begin bestond: een competitiegevoel bij veel bloggers en de druk van cijfers. Te veel bloggers willen elke dag massaal bezoekers lokken en verliezen hun motivatie als ze merken dat hun blog nauwelijks opgemerkt wordt. Teveel bloggers kijken naar het bezoekersaantal van hun blog en willen maar graag een blog dat hoog in de ranking staat wat aantal bezoekers betreft. Dat ze dan druk voelen, is uiteindelijk maar logisch. Ze zien die enkele blogs die al jaren populair zijn en willen daar mee concurreren.
Ik blog al meer dan 10 jaar maar mijn huidige blog bestaat nog zo lang niet. Dus ja: ik blog ook anders dan vroeger. Zoals ik nu blog, zal ik niet rap meer veranderen.
helemaal mee eens. Moet zeggen dat ik de term blognorm niet eerder heb gehoord. Ik doe het ook pas erg kort maar blog alleen omdat ik het leuk vind. Ik vind het erg leuk om reacties te krijgen maar ik blog soms 2 weken niet. Denk maar aan mensen die constant praten op een feestje, daar komt vaak alleen maar onzin uit. Ik praat liever, op feestjes en op mijn blog, als ik ook iets te zeggen heb.
Ik kan mij alleen maar aansluiten bij wat je zegt. Er ‘moet’ van alles maar tegelijkertijd ‘moet’ er niets. Het mooie aan bloggen is dat iedereen verschillend is, op verschillende manieren schrijft en dingen op verschillende manieren aanpakt. Als we dat allemaa op dezelfde manier zouden moeten doen, waar is de eigenheid dan nog?! Ik doe wat ik leuk vind, anders kan ik er net zo goed mee stoppen 🙂
Helemaal mee eens! En dan vooral de gradaties waar je onder zou vallen; kleine, middelgrote, grote blog, een ‘A’-blog of ‘B’-blog… En allemaal voornamelijk gebaseerd op bezoekersaantallen, ik word daar doodmoe van. Waarom niet eens kijken naar ervaring van de ‘oude rotten in het vak’, waarom niet eens kijken naar nieuwe en vernieuwende bloggers of naar de sfeer die een blog uitstraalt? Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om jouw blog te lezen omdat er een soort ‘huiskamergevoel’ hangt: iedereen is welkom en lezers worden gewaardeerd en serieus genomen. Ik zou graag willen dat we – als we al een onderscheid maken – dat eens op een meer positieve manier zouden doen..
Ik ben het helemaal met je eens. Grote bloggers worden gebaseerd op bezoekers aantallen, niet op de inhoudelijke artikelen en de sfeer. Ik vind je reactie echt super lief en probeer dit ook echt met mijn blog uit te stralen. Fijn dat dit ook zo overkomt. Dit compliment heeft mijn dag goed gemaakt, dus dankjewel!
Ik ken de blogwereld nog niet zo lang. Ik blog nu 1,5 jaar. Toen ik begon kende ik de “blognormen” helemaal niet. Ik ben gewoon begonnen. En eigenlijk doe ik dat nog steeds. Ik plaats 2x in de week een artikel, omdat meer helaas gewoon niet lukt. Ik heb heel veel plezier in het maken van mijn artikelen en ik hoop dat mensen dat zien. Spelfouten zullen er helaas genoeg inzitten. Mijn blog is gewoon niet perfect. Ben ik ook niet 😉 .
Mooi! Ik heb er niets aan toe te voegen en ben het helemaal met je eens 🙂 Neemt niet weg dat ik het altijd leuk vind om mijn blog te blijven verbeteren en het te zien groeien. Niet om een bepaalde druk, maar meer om er de uitdaging in te houden en omdat ik het gewoon leuk vind 😀 Ik denk ook dat zolang je schrijft over dingen die je zelf leuk vindt en de dingen waar je enthousiast over bent (of dat nu een paar keer per maand is of twee keer per dag) dat dat beter is voor je kwaliteit dan dat je je aan bepaalde normen probeert te houden.
De blogwereld verandert inderdaad, maar ik vind dat het niet als een soort dwingen moet voelen om dus elke dag maar met een artikel paraat te staan…
XOXO esmee
Ik ben het helemaal met je eens. Ik ben zelf begonnen met bloggen omdat ik het gewoonweg leuk vind om te schrijven en om mijn schrijfsels te delen met de wereld. Ook het in contant komen met andere bloggers is leuk. Regels volgen doe ik zeker niet, ik ga mezelf geen druk opleggen om elke dag wat te posten. Het moet leuk blijven want het is mijn hobby en niet iets waarmee ik mijn brood moet verdienen..
Jouw mening is mijn mening, kan ook niet anders, ik vind het nogal wat dat het tegenwoordig zo gaat, hahahahaha het zal wel, ik begon ooit ergens in 2002/2003 al met bloggen dus kom op! En dan die boeken die er tegenwoordig bestaan, de blog bijbel, pfffffffffff te gek voor woorden toch?
Een persoonlijk blog is mijn ding, mijn eigen content, mijn leven, mijn foto’s etc. En samen werken met, ik krijg spontaan uitslag als ik al die blogs lees over wat zou moeten en wat niet, echt hoor…
Ik blijf dan ook ver weg van al die blogs die totaal onpersoonlijk zijn en alleen maar outfits laten zien of dit en dat, fashion, make up en noem het maar op… nu zag ik iemand die 40+ make up is gaan bloggen, yeah right, ‘omdat wij 40 plussers toch tegen andere zaken aanlopen dan de jonge garde van in de 20’ voel je niet aangevallen hoor, hahahaha
Ja het veranderd, maar ik hoef geen Q10 te gebruiken of zo 😉
X