Dromen is het halve werk met Janneke #7

Ik kreeg heel wat toffe aanmeldingen bij deze nieuwe rubriek Dromen is het halve werk. Bij deze de start van een nieuwe rubriek: Dromen is het halve werk. Iedereen heeft wel een droom. Sommige zijn misschien groot andere juist klein. Hoe wil jij je droom verwezenlijken? Of wil je altijd erover blijven dromen? Of heb jij je droom al waargemaakt of heb je iets anders m.b.t. dromen wat je graag wilt delen? Dan is dit de rubriek voor jou.

Janneke vandaag aan het woord in deze rubriek, over haar tijd in Australië en de droom die ze over dit land heeft!

Hoi! Mijn naam is Janneke, 25 jaar oud en alweer drie jaar woonachtig in de buurt van het prachtige Leiden. Ik woon samen met B. en drie cactussen. Ik werk als intercedent bij een uitzendbureau en heb een tijdje geblogd op www.jannderlust.nl maar dit staat – zoals je misschien wel ziet als je op de link hebt geklikt – op een héél laag pitje. Iets met een druk sociaal leven 🙂 Wellicht komt het over een tijdje weer, en in de tussentijd blijf ik lekker blogjes lezen zoals deze leuke blog van Sas.

In mijn vrije tijd lees ik graag, kijk ik graag series en fotografeer ik hier en daar een beetje. Verder tennis ik zo’n 2 a 3 keer per week, maar het allerliefst ben ik in mijn vrije tijd op reis. Met de laatste heeft ook mijn grootste droom te maken: emigreren…. naar Australië!

Als 19-jarige ben ik voor het eerst in Australië geweest. Ik heb toen een half jaar gewerkt als au pair in Sydney en de andere maanden zes maanden heb ik gereisd en nog kort gewerkt in Perth. In dat jaar heeft dit land mijn hart volledig gestolen. Het weer, de mensen, de natuur… eigenlijk alles! Australië is heel westers en voelt daarmee heel ‘gewoon’ aan. Ik geloof dat het ‘Australië-gevoel’ ook alleen maar te begrijpen is, als je er een keertje bent geweest. Na een jaar kwam ik terug in Nederland en eigenlijk is dat gevoel nooit meer weggegaan.

In 2013 ging ik terug, weer aan de slag als au pair en zocht ik mijn beste vriendin – die nog steeds in Australië woont en inmiddels is getrouwd met een Ozzie – op in Darwin. Een paar maanden daarna leerde ik B. kennen en al tijdens onze eerste date heb ik hem gebombardeerd met mijn honderden verhalen over Australië.

Het leek me super bijzonder om met B. naar Australië te gaan, want hoe leuk zou het zijn om mijn liefde voor dit land met hem te kunnen delen? Eind 2015 was het eindelijk zo ver! Samen naar de andere kant van de wereld. Al snel werd duidelijk dat Bjorn net zo verliefd is geworden en ‘het gevoel’ nu als geen ander begrijpt. Bij terugkomst zijn we gelijk aan de slag gegaan om te kijken of het mogelijk is voor ons om te emigreren. We zijn zelfs naar de emigratiebeurs geweest.

Helaas kwamen we erachter dat onze droom waarschijnlijk nooit werkelijkheid gaat worden. Australië heeft een ingewikkeld en vooral ook prijzig emigratieproces. B. en ik hebben allebei geen achtergrond in bijv. verpleegkunde, tuinbouw etc. (dit zijn sectoren waarin de overheid van Australië makkelijker mensen laat emigreren). Het zou voor ons dus een heel lang en duur proces worden. Nu denk je misschien… maar het is toch je droom? Dat is het zeker! En ik zou niets liever dan hem waar maken, maar ik moet wel realistisch blijven. Ik vind mezelf een grote bofkont dat ik al zo vaak die kant op ben geweest en dat B. en ik in 2015 onze droomreis hebben gemaakt. Met een beetje geluk gaan we binnen nu en een paar jaar ook weer lekker op vakantie in Australië.

Tips geven vind ik lastig, want het is ons nog niet – en de kans is groot dat het nooit gaat lukken – gelukt om deze droom uit te laten komen. Ik probeer altijd te denken aan mijn tatoeage met de tekst ‘Don’t dream your life, live your dreams’, die ik in Sydney heb laten zetten. Dit probeer ik in ieder geval toe te passen op mijn dagelijkse leven, en wie weet komt onze droom ooit nog uit. Eind mei ben ik van plan om een tweede tatoeage te laten te zetten. Eentje in de vorm van de kaart van Australië met een stippellijn en een vliegtuigje, om Australië nog een beetje dichterbij te halen.

Liefs,
Janneke

Heel erg bedankt voor het delen van jullie mooie emigratie droom! Jammer om te horen dat het zo lastig is om dit werkelijkheid te laten worden, maar wie weet in de toekomst 😉 Ook heel erg bedankt voor je compliment over mijn blog en hoop dat jouw blog weer niet leven ingeblazen gaat worden binnenkort. Ik las er altijd graag.

Heb jij ook een grote droom? En wil je deze delen in deze rubriek Dromen is het halve werk? Stuur dan een emailtje voor de vragenlijst en overige informatie naar contact@iliveformydreams.com en wie weet verschijnt jou artikel hier wel over een tijdje!