Ik legde mijn vorige boek (waar ik op een 1 of andere manier maar niet inkwam) weg en begon met een nieuwe. Binnen een aantal dagen had ik De Poppenspeler uit en hij heeft me zeker positief verrast. Niet de schrijfwijze die ik normaliteit lees, maar zeker de moeite waard. Daarbij hou ik wel van een twist in het verhaal en dat was bij dit boek zeker het geval.
‘Er zijn maar twee manieren waarop deze vent ermee ophoudt: als hij gepakt wordt of als hij sterft. Aan een natuurlijke of onnatuurlijke doosoorzaak. Hij houdt teveel van wat hij doet om er uit zichzelf mee te kappen’ – fragment uit het boek
Waar gaat het boek over?
Er is een geniaal brein voor nodig om een gestoorde geest te pakken
Profiler Jefferson Winter buigt zich over het vierde slachtoffer van een killer-die-niet-doodt: een maniak die vrouwen met messteken bewerkt en een lobotomie laat ondergaan. Alleen hun gezicht is ongeschonden gelaten. Ze leven nog, maar zijn hulpeloze kasplantjes.
Rachel Morris heeft een date met een man met wie ze al maanden chat. Ze zit in een ongelukkig huwelijk en deze chatvriend begrijpt haar zó goed… Zij zal het volgende slachtoffer zijn. Maar is deze maniak wel de échte kwade genius, of is er iemand anders die de regie voert?
Ik genoot intens van dit boek, in mijn hangmat met een mok thee
‘De laatste keer dat ik mijn vader in leven heb gezien lag hij vastgesnoerd op een gevangenisbrancard, met zijn armen uitgestrekt alsof hij dadelijk zou worden gekruisigd. Ook het laatste beroep was afgewezen..’
…’het lachje dat even om de lippen van mijn vader speelde was in een fractie van een seconde weer verdwenen. Het was een wrede grijns. De grijns van een monster. Toen hij met zijn mond geluidloos drie woorden vormde, stokte mijn adem in mijn keel. Die drie woorden richtten zich rechtstreeks tot een geheime kant van mij, een kant die ik goed verborgen hield, zelfs voor mezelf.’ – fragment uit het boek
Wat vond ik van het boek?
Nou hierbij dus mijn ongezouten mening. Hoewel ik dus erg moest wennen aan de schrijfstijl was het zeker een fijn boek. Nee geen hoogstaande psychologische thriller, maar erg vermakelijk om te lezen. Ten eerste werd het verhaal vanuit 1 perspectief geschreven, die van de profiler via het ik-perspectief. Iets wat ik niet a minder gewend ben in boeken die ik lees. Lekker anders dan anders en het sprak me dus ook wel aan. Daarbij was het een debuut, en zeer zeker een goed debuut.
Ik vind het mooi hoe de personen in dit boek echt een karakter krijgen. Zo is profiler Jefferson Winter een zoon van een psychopaat en hij heeft een hoog IQ. Het lijkt net of hij in het brein van de moordenaar kan kijken. Daarbij worden ook zeker de ‘bij personen’ (zoals Tempelton, zijn partner) goed uitgelicht waardoor je een goed beeld krijgt van de personen die worden geschetst. Daarbij ook de lugubere moordenaar maar ook zeker zijn laatste slachtoffer Rachel Morris niet te vergeten, die in een donker hok verkeerd en wacht op haar gruwelijk lot. De wanhoop wordt echt levendig beschreven.
Ik heb veel gruwelijke en gedetailleerde thrillers gelezen maar het is zeker een originele verhaallijn om slachtoffers te laten leven door middel van lobotomie. Hij verminkt ze, speelt met ze en maakt ze tot kasplantjes om ze daarna achter te laten. Waarom? Is er één moordenaar aan het werk of zit er een ander brein achter dit geheel?
‘Bij een lobotomie wordt het deel van de hersenen dat beslissingen aanstuurt en bepalend is voor onze persoonlijkheid doorgesneden. Voorafgaand aan de lobotomie worden de slachtoffers verminkt en maandenlang gemarteld. Behalve hun gezicht, dat blijft intact…’ – fragment uit het boek
Lobotomie (ook wel: leukotomie) is een chirurgische operatie die rond het midden van de 20e eeuw werd toegepast. Tijdens de ingreep wordt de verbinding van het voorhoofdsgedeelte van de hersenen en de rest van de hersenen en het zenuwstelsel door een insnijding bijna geheel verbroken. De chirurg boorde eerst twee gaten in de schedel van de plaatselijk verdoofde patiënt en maakte de incisie in de hersenen. Later ontstond een snellere methode zonder boren: een instrument werd onder plaatselijke verdoving boven de oogbol, onder het ooglid door, de schedel in gedreven en dan in de hersenen heen en weer bewogen. bron: Wikipedia
De hoofdstukken waren kort en maakte dat het makkelijk te lezen was. Ook was het goed te volgen qua lijnen, de eerste lijn gaat over het feitelijke politieonderzoek via de Winter. De tweede lijn over de gruwelijke positie en gedachten die Rachel Morris ondervindt. Dit maakte dat ik het boek niet weg kon leggen. Het boek ademde sfeer, spanning en had een fijn snel lees tempo, iets wat ik altijd wel waardeer in een boek.
Het enige wat ik jammer vond aan het boek dat de ontknoping pas in de laatste 2 hoofdstukken aanbod kwam en naar mijn mening een beetje afgeraffeld werd. Het had wat mij betreft wat meer opgebouwd kunnen worden, aangezien ik nu het boek dichtsloeg en dacht: Wauw, dit was het dus al. Maar hoe zat dat dan, en dat… Ook wel weer een goed teken, aangezien ik eigenlijk niet wilde dat het boek uit was en meer wilde. Tevens had ik graag wat meer achtergrond informatie gewild van de moordenaar. Hoewel je uiteindelijk wel het doel weet had ik graag een wat diepere en complexere uitleg gehad, maar dat is meer persoonlijk.
Het hele idee van profiler sprak me meteen aan, maar dat komt vast omdat ik ook graag series (mijn all time favorite, Criminal Minds en de serie Manhunt Unabomber waar ik net mee ben begonnen) in deze setting kijk. Een vermakelijk boek met een vleugje spanning, zeker een aanrader.
Rating: ★★★½
De Poppenspeler is verkrijgbaar bij verschillende boekhandels voor €14,95
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Ik vind heel vaak dat het einde van een boek afgeraffeld wordt. Maar toch lijkt het me wel wat.
Manhunt Unabomber is zo’n goede serie. Ben benieuwd naar seizoen 2. Ik denk niet dat ik het boek zou lezen. Het onderwerp spreekt me wel aan. Maar als het einde wat wordt afgeraffeld, vind ik het zonde van de tijd die ik er in heb gestoken.
Ik heb nu 3 afleveringen gezien, dus ben benieuwd…
Klinkt wel als een spannend en interessant boek. Ik ga hem ook maar even onthouden 🙂
Een boek dat me zeker ook zou aanspreken.
Ik liet het al meer weten op je blog dat ik benieuwd was naar dit boek. Ondanks dat het einde iets minder is, ga ik hem wel lezen. Het klinkt interessant.
Ik ben ook wel benieuwd naar dit boek! Mijn lievelingsserie is ook Criminal Minds, net omdat ik ook dat profilen boeiend vind.
Ik heb hem al op mijn leeslijstje geplaatst.
Ik ben heel benieuwd naar dit boek. Misschien als ik de serie die ik nu lees uit heb 🙂