Onze vakantie zit er bijna op. Het is nog eventjes 2 dagen genieten voordat ik weer aan het werk moet. Heerlijk hoor die mama dagen die aan mijn vakantie zijn vastgeplakt 😉 Deze vakantie was een vakantie van vele veranderingen. Heel wat mijlpalen en fases van Noa die zich ineens in een rap tempo elkaar opvolgde. En deze mama moest toch even slikken. Trots maar slikken. Kleine jongetjes worden groot..

Peuterbed

Het moment waar daar: op naar een nieuw bed. We hadden het al een tijdje erover en aangezien zijn zindelijkheid erg goed ging besloten we het te proberen. We kochten bij de babykamer een 3-bed. Een ledikantje, een peuterbed en een groot bed. Hij kan dus nog eventjes mee 😉 Hij kan nu dus zelf uit en in bed stappen. We hebben wel een bedhekje erop gemaakt aangezien hij al een paar keren uit bed rolde 😅 (Ook 1 keer in zijn slaap dat het brullen was van schrik) Verder verbaast het me dat hij zo goed in bed blijft liggen. Hij komt er gewoonweg niet uit. Hij blijft er ’s avonds netjes in liggen en ook ’s ochtends roept hij niet maar blijft rustig liggen totdat we roepen dat hij uit bed mag. Het verbaast me, want dit is zeker niet wat ik zou inschatten.

Het scheelt wel een ontzettend hoop getil. Noa is met zijn +14 kilo best zwaar om hem erin te tillen en uit te tillen. Hij is in ieder geval erg blij met zijn bed en erg blij met de oplossing waardoor hij niet uit bed valt. ‘Dat heeft papa goed geregeld’ Hij slaapt als een roosje nog steeds 😴 Kleine jongetjes worden groot..

Weg met die speen

‘Papa. Ik wil mijn speen opsturen naar een baby’ Zo begon het. Een tijdje geleden vertelde we Noa al dat hij eens zonder speen moest gaan slapen. Als hij kapot was (want meneer beet er soms op waardoor er gaten in kwamen) zou hij hem weg moeten doen. Ineens zaten er uiteraard geen gaten meer in 😉 Tot hij zelf met dit idee kwam een tijdje terug al. Ik stuur hem dan graag op naar een baby. Tot hij dus ineens het die dag zelf wilde doen. Slik. Ik vond die speen namelijk nog wel een dingetje om af te leren. Ik zag hele tafrelen voor me van een gillende Noa. Hij is met inslapen nogal gehecht aan zijn speen. Hij gebruikt hem, even ter informatie ook alleen met het inslapen en daarna halen we hem weg. Hij heeft hem dus relatief kort nodig, maar toch. Zijn speen was toch een beetje heilig.

Zo gezegd zo gedaan. Daar ging hij dus. Hij maakte een pakketje met zijn speen, een tekening voor de baby en een ballon. Hij gaat vaak met mij mee om voor en van Vinted pakketjes te halen & brengen. Dat concept staat hem ontzettend aan. Bij ons in het dorp ging ik dus van te voren even het verhaal vertellen bij ons afgiftepunt. Er stond een tekst voor de baby op de doos en hij ging naar binnen, leverde de doos in en zo gezegd zo gedaan. Op de post. Naar een baby. ‘Die wordt er blij van mama, dan word ik er ook blij van’

Toen werd het avond. Hij wilde zijn speen. Uiteraard. Het was even huilen en ik ging bij hem op de kamer zitten ter troost en hij viel in slaap. Dag 2. Ook weer zoiets waarvan ik versteld sta. Ik had hele horro-verhalen in mijn hoofd over die eerst week zonder speen. Dag 2 sliep hij dus gewoon binnen 10 minuten(!) What? Ik ben zo ontzettend trots op hem dat hij (op eigen initiatief – zelfde als bij zijn zindelijkheid. Als kinderen er zélf aan toe zijn) het gewoon eventjes doet. Zonder zijn geliefde speen. Hij is nu dus ook nog eens even van zijn speen af. Kleine jongetjes worden groot..

Zindelijkheid

Noa was er snel bij, met 2 jaar en 9 maanden was het licht aan voor zijn zindelijkheid. Echter heeft hij wel een aantal keren een terugval gehad. Op onze vakantie in Terschelling ging het de hele week fantastisch, om thuis weer in zin broek te plassen en poepen. De ene dag bijna geen ongelukjes, de andere keer 10 keer per dag. Om gek van te worden. Ik denk dat het de afgelopen tijd gewoon een beetje veel is geweest en hij is nog jong. Hij heeft vele indrukken gehad van met de boot naar vakantie, nieuwe bed, kijken bij scholen en allerlei ontwikkelingen voor hem waardoor hij misschien nét even dat ene zetje mist.

Gelukkig gaat het af en aan weer goed. Hij heeft ook nog wel even aangezien hij net 3 is. Hij is er al erg snel bij. We hebben nu weer ingelast dat hij na een dag een droge onderbroek een cadeautje krijgt. Deze zoekt hij het begin van de dag uit en na het avondeten (mits een droge onderbroek) mag hij deze uitpakken. De ene dag werkt het wel, de andere wat minder. Maar ach, we gaan gestaag door en blijven wasjes draaien. 🧺🩲 Kleine jongetjes worden groot..

Benieuwd naar ons zindelijkheidsverhaal? Deze kan je hier geheel lezen.

Kennismakingsgesprekken bij scholen

Ik ga het hier kort over hebben i.v.m. bewust bloggen. We zijn dus deze vakantie bij een aantal scholen gaan kijken. We hebben lijstjes gemaakt van de voor-nadelen en gaan binnenkort hierover een keuze maken voor volgend jaar. Heel spannend allemaal, ook om hem zo in de scholen te zien lopen. God wat is hij wijs en groot.

Ik heb het nooit erover gehad in mijn blog heel specifiek. Wel eens in maandoverzichtjes kan je lezen van Noa allemaal al kan. Hij heeft een ontwikkelingsvoorsprong. Heel mooi maar ook iets wat me zorgen kan baatten. Ik schrijf er eigenlijk nooit wat over op mijn blog aangezien ik het heel persoonlijk vind (misschien dat ik er ooit nog een beveiligd artikel over maak) en omdat het misschien lijkt dat ik mijn kind ‘ophemel’ We zoeken dus ook een school die hierop in kan spelen. Het is mooi om te zien hoe hij zich ontwikkeld, op zijn eigen (soms snelle) tempo. Kleine jongetjes worden groot..

Andere voorkeuren

Langzaam aan gaan al zijn dingen veranderen. Ik kocht een Marshall knuffel voor hem. Voor de leuk erbij. Werd zijn slaapknuffel. Weg zijn konijn en uiltje die hij al sinds zijn geboorte heeft. Ineens is het allemaal ’te klein’ voor deze grote jongen. Zo merk ik steeds meer kleine dingen. Speelgoed waar hij ineens te oud voor is. Dingen die hij niet en ook vooral juist wél weer weer wat er voorheen niet was. Hij maakt ontzettende sprongen. Soms sta ik verteld van wat hij allemaal kan en wil. Kleine jongetjes worden groot..

Eerste keer logeren

Nog zo’n mijlpaal, Noa ging voor de eerste keer logeren. Hij heeft het super naar zijn zin gehad en alles ging goed. Heel gek voor deze mama om niets te ‘hoeven’ Geen brood klaar maken, niet bezig zijn met hem, zorgen voor. Ook weer eens een nacht doorgeslapen, normaliteit word ik wel wakker van Noa die aan het draaien is of praten in zijn slaap. Ik heb heerlijk series kunnen kijken en heel wat artikelen voor mijn blog kunnen maken. Het was vreemd maar wel echt eventjes goed bijtanken. Mama zijn is toch best vermoeiend..