Wedding bells #5 Gastblog Jorien

Wij zijn op dit moment heerlijk aan het genieten van onze huwelijksreis. Het bloggen komt dus na onze huwelijksreis weer (met uiteraard foto’s!) Ondertussen zijn er 5 gastbloggers die vertellen over hun huwelijk. Vandaag is het Jorien van Tres-adorable.com die vertelt over hun speciale dag.

Naam/blognaam:
Jorien / Tres Adorable

Getrouwd op:
3 april 2010
Dat is nu: 2 dagen 4 maanden en 2 jaren (op 7 augustus)

Beschrijf in 1 woord je trouwdag:
Bescheiden.

Wanneer en hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
Haha hoe cliche is deze vraag, en hoe cliche is het antwoord. G (hubby dus) en ik hebben elkaar via via leren kennen. Dat was op 3 september 2008. Eigenlijk was ik helemaal niet geinteresseerd, had totaal andere toekomst plannen (studie eerst afmaken, wat dingen voor mezelf doen) maar ik was in één keer verkocht.

Vertel wat over de manier waarop je ten huwelijk bent gevraagd. Hoelang zijn jullie verloofd geweest?
Ten huwelijk gevraagd? Ik ben helemaal niet ten huwelijk gevraagd haha. Bij ons was het een soort van “democratisch besluit” dat we zouden gaan trouwen. Ik geloofde nooit dat het kon, maar met mijn man was het liefde op het eerste gezicht en dat was wederzijds ook zo. Door onze Islamitische achtergrond konden we natuurlijk niet zoals iedereen dat gewend is vriendje en vriendinnetje zijn, en ook zagen we elkaar maar heel zelden omdat dit ook not done is (in ieder geval niet één op één) maar we mailden en smsten wel behoorlijk wat af. We kenden elkaar denk ik een maand of twee toen we al zeker wisten dat we met elkaar wilden gaan trouwen. Dat heeft door familie omstandigheden wat lang geduurd. Bij ons ga je namelijk niet trouwen zonder instemming van de ouders en het duurde nog ruim een jaar voor ik zijn moeder eindelijk had ontmoet. Ik heb haar pas in december 2009 leren kennen. Maar, na de eerste ontmoeting was zijn moeder al om. Dat was het moeilijkste stuk zeg maar want mijn ouders vonden het allemaal al oké en ook G zijn vader is niet zo moeilijk. Bij de tweede ontmoeting met G zijn moeder kwam trouwen (wanneer?) al ter sprake dus als we dat punt nemen als officieel “verloofd” zijn dan zijn we zo’n vier maanden verloofd geweest. Alleen heeft mijn hubby nooit op 1 been voor me gezeten om me dat te vragen…. 😉

Dé jurk. Had je deze zo gevonden of duurde het een tijdje eer je de perfecte jurk had? Is het ook de jurk geworden die je in je hoofd had of was hij juist totaal anders?
Nou om het verhaal nog “droger” te maken, een jurk had ik ook niet. Door privé omstandigheden zijn wij heel bescheiden, alleen in het bijzijn van mijn ouders en zusjes, mijn man zijn vader en oudste broer, mijn man zijn beste vriend en mijn beste vriendin en haar man getrouwd. We hebben thuis een klein etentje gehouden, en ik vond het een beetje over de top om hiervoor een hele jurk aan te schaffen. Het is zelfs zo dat ik mijn trouw outfit pas twee dagen voor ik ging trouwen heb gescoord, en mijn (toen aanstaande) man heeft het voor me betaald. Niet precies hoe het hoort geloof ik.. Ik ben getrouwd in een pak bestaande uit een oud roze jasje en een lange rok met hier onder een zwart truitje en een zwarte hoofddoek. Netjes, maar niet overdreven opgedoft. Dit is natuurlijk niet wat ik als meisje ooit in gedachten had, maar de omstandigheden waren er niet naar om uitbundig te doen (en het geld hield ook niet over want wij studeerden beiden nog en we hadden eigenlijk beiden niet verwacht op dit moment in ons leven al te gaan trouwen) maar ik was er wel tevreden mee. Laatst kwam ik het toevallig weer eens tegen tussen mijn andere kledingstukken in de kast en ik moest toch wel even glimlachen toen.



Wat is het makkelijkste en moeilijkste van getrouwd zijn?
Het makkelijkste… Voor mij als moslima zijnde is dat eindelijk met de persoon samen kunnen zijn van wie ik het meeste hou. Wij zijn dus nooit echt een stelletje geweest, nooit hebben we samen gewoond, wij hadden altijd een behoorlijke afstand tot we dan eindelijk getrouwd waren en op een toegestane manier samen mochten zijn. Daar werd alles toch wel een stuk makkelijker, en natuurlijk ook een stuk leuker door.

Het moeilijkste… Ik weet eigenlijk niet of ik nu na ruim twee jaar nog echt iets moeilijk vind. In het begin vond ik dat het samenwonen. Ik was opeens 24/7 met iemand om me heen, en die persoon had een eigen ritme en eigen ideeën en wensen en dat was ik helemaal niet gewend. Ik woonde namelijk eerst alleen (en hij bij zijn moeder) en daar kwam opeens iemand anders bij. Maar nu zou ik niet meer anders weten en willen.

Waarheen zijn jullie geweest op huwelijksreis?
Wij zijn een lang weekend naar de Ardennen geweest. Dit was een verassing van mij voor mijn man. Bij Islamitische huwelijken wordt namelijk een bruidsschat aan de bruid gegeven (en dit hoort een normaal bedrag te wezen, niet van die gekkigheid die je soms hoort dus) en dat geld is dan ook voor de bruid om van te doen wat ze wil, of om het te sparen. In ons geval was het na een simpele bruiloft wel tijd om samen even te gaan genieten dus ik besloot om het geld aan ons samen te besteden en lekker even weg te gaan.

Wat had je anders willen doen op je bruiloft of achteraf anders gewild?
Mijn bruiloft was op geen enkele manier wat ik er van in mijn hoofd had (maar achteraf kan ik er heel tevreden mee zijn hoor dus begrijp me niet verkeerd) dus als aller eerste had ik graag de hele familie compleet gehad (van G zijn kant ontbraken er mensen en ik had ook graag mijn opa’s en oma’s er bij gehad) en ik had ook graag net als mijn man voor zijn vrienden ook nog een feestje voor vriendinnen willen geven. Dit zat er nu niet in vanwege mijn eigen gezondheid die destijds ook nogal te wensen over liet. Vriendinnen nu maken wel eens grapjes dat het niet te laat is om een feestje voor mij te organiseren en dat zij dat wel doen, dus wie weet….Oh en tja… Misschien wilde ik achteraf toch ook wel die belachelijk dure, maar toch wel heel geweldige witte trouwjurk. 😉

Wat is je ultieme tip voor aanstaande bruiden of getrouwde stellen?
Geniet van alles, ook van de tegenslagen. Ga daar niet om stressen want dat maakt het alleen maar nog minder leuk. Mijn eigen bruiloft was alles behalve wat ik verwacht had maar als ik er nu op terug kijk kan ik wel gelukkig zijn en weet ik dat ik die dag zelf mijn uiterste best heb gedaan om van elk moment te genieten. Probeer dit ook te doen!

Ik wil bij deze alle gastbloggers bedanken voor hun medewerking en eerlijke, uitgebreide verslagen!