De beste man is inmiddels alweer naar Spanje en wat hebben we een leuk feest gevierd met erg leuke cadeaus. Echter vond ik toen ik klein was het feest eigenlijk helemaal niet leuk.
Ja de cadeaus vond ik maar wat prachtig maar daar bleef het bij. Ik bedoel het idee dat er iemand IN MIJN HUIS kwam vond ik toch maar wat eng. Zo eng, dat ik er niet van kon slapen. Ook begreep ik maar niet hoe hij dan binnen kwam. Ik bedoel: we hadden helemaal geen schoorsteen. Uiteindelijk hebben mijn ouders de schoenen buiten gezet voor de goedheilig man zodat ik gewoon lekker kon slapen.
Dan nog de zwarte pieten. DOOD ENG vond ik ze. Sinterklaas en het paard waren oke, maar die pieten. Niets racistisch hoor maar ik vond ze maar wat eng. Aangezien ik een erg rijke fantasie heb en er nachtmerries door kreeg wist ik al als klein kind dat het niet bestond. Mijn ouders hebben het maar verteld. Ze hebben er nog mee gewacht maar toen ik een keer gillend wakker werd omdat ik zwarte piet voor het raam had gezien hebben ze toch maar besloten het te vertellen. (en boos dat ik was toen ik erachter kwam dat het allemaal niet echt was.) Het was namelijk de schaduw van mijn zwarte kat Blacky achter het gordijn.
En het was hartje Augustus.
Het vieren van Sinterklaas nu vind ik toch en stuk gezelliger. En ik slaap PRIMA.
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Haha, ik vond sinterklaas juist altijd een beetje eng toen ik nog geloofde (die man die wist alles!!! Hoe kon dat??) Hoe ze in huis kwamen heb ik me nooit afgevraagd eigenlijk. Onze schoorsteen was dicht gemetseld en onze schoenen stonden in de bijkeuken, bij de achterdeur. We lieten dus gewoon de achterdeur open en draaiden de volgende tussendeur op slot, zodat er niemand daadwerkelijk het huis in kon maar piet wel bij de schoenen 😛
Ik heb me suf gepiekerd als kind. En ik vond het heel vervelend dat de Pieten alles zagen. Zagen ze me ook als ik moest plassen? Vreemd genoeg kan ik me absoluut niet meer herinneren hoe ik uiteindelijk achter de waarheid kwam.
Jeetje dat je er zo een trauma van kan hebben. Het is maar goed dat je ouders het op een gegeven moment verteld hebben, want je kind zo zien strijden met een angst is ook niks.
Zo grappig hoe verschillend kinderen op dat hele sinterklaas gebeuren reageren. Ik vond het hele sinterklaasgebeuren als kind schitterend. Al moet ik zeggen dat ik zelf behoorlijk onder de indruk van Sinterklaas was en heel erg hard hoopte dat ik geen liedje voor hem moest zingen. Doodeng! Het onthullen van het feit dat hij niet bestond, werd door medeklasgenoten gedaan. Volgens mij was ik er niet heel er door van slag.
Haha ik vond zwarte Piet juist erg leuk alleen Sinterklaas vond ik niet zo geweldig. Heb eigenlijk nooit dingen afgevraagd of er echt bang voor geweest. Was lekker een naief kind 😉
Haha, ik kan me dat wel voorstellen, was ik ook nooit zo happig op 😉 Geef mij maar surprises maken en foute gedichten schrijven 🙂
Haha, prachtig!
Dat had ik vroeger ook. Ik keek wel uit naar de cadeautjes maar zwarte piet en sinterklaas zelf mochten wegblijven. 🙂
Haha best herkenbaar, ik vroeg mij ook altijd af hoe piet die cadeautjes in mijn schoen deed aangezien ook wij geen schoorsteen hadden. Mijn moeder liet elke keer het kleine klepje boven de deur open vertelde dat Mik-piet het cadeautje naar binnen slingerde. Mysterie opgelost haha.
Ik was ook altijd bang, en ik had een dakraam, oh wat was ik bang, ze konden toch zomaar ineens door mijn dakraam naar binnen komen AHHHHH, of ze konden mij begluren AHHHHH zo eng haha.
Ik heb mij ook heel vaak afgevraagd hoe ze ons huis binnen kwamen. We hadden geen openhaard en ook geen schoorsteen. Dus ik snapte het niet. Ik heb toen bedacht dat ze vast van mijn ouders de sleutel van de voordeur hadden gekregen (heel slim bedacht vond ik zelf :P).
Haha mooi hoe we dat dan zelf bedenken he?!
Haha, ja! Vind het ook wel grappig om te lezen hoe anderen er toen over dachten enzo. Wel jammer dat jij het nooit als leuk hebt ervaren 🙁
Ja ik had een erg rijke fantasie en vond het maar niks. Gelukkig hebben we me ouders het vrij snel verteld zodat ik weer lekker kon slapen 😉
Dan is er toch iets niet helemaal goed gegaan, als je zo bang werd.
Raar he, anderen hebben dat dan weer helemaal niet.
Maar gelukkig bleek het allemaal een sprookje, en dat hadden ze ook wel eerder kunnen vertellen wellicht.
Maar goed, het zij zo.
Haha. Ja, dat hebben veel kinderen! Ik ben volgens mij nooit bang geweest maar ik kan het me goed voorstellen!
Ach gut…. Ik moet zeggen dat ik het soms wel zielig heb gevonden voor Junior al die spanning en het gestuiter in de sinterklaastijd. Gelukkig is dat nu voorbij. Hij ken het geheim en vatte dat goed op 🙂
Geen stuiterend kind meer, nu….
Voor sommige kinderen wordt het echt teveel van het goede, denk ik… Ik vond het ook best eng, maar met een jaar of zes had ik het spel wel door. Kan me niet herinneren dat het teveel was voor me. Mijn neven probeerden me wel op te kachelen, maar dat deden ze ook als het geen sinterklaastijd was 😉
Fijn dat je het nu wel leuk hebt, iig. Ben benieuwd hoe jij dat aanpakt als er kindjes gaan komen 😉
Haha kan ik me heel goed voorstellen, heb er zelf alleen geen last van gehad ;)!
Haha ahh 😛 Was het wel over toen je dat wist ;)?
Ik vond Sinterklaas nooit ‘leuk’ (de cadeautjes natuurlijk wel, maar Sinterklaas in ‘levende lijve’ en zijn Pieten ook, maar was er niet bang voor
Nu heb ik een hekel aan verklede mensen, met name clowns xD
Het was toen wel over ja.