Recensie: Ik ben de nacht

Toen ik de mooie & bijzondere kaft zag en de achterkant van het boek had gelezen wist ik het. Deze moet ik zeker toevoegen aan mijn thriller collectie. Ik was dan ook blij verrast toen ik dit boek van lief vriendinnetje Julie kreeg. Binnen een paar weken had ik hem uit en hoewel ik het een tof boek vond was het voor mij niet dé thriller.

Waar gaat Ik ben de nacht over

Wil je met me spelen?
Mijn naam is ­Francis Ackerman jr. Ik ben wat men wel een seriemoordenaar noemt. Al mijn slachtoffers ­krijgen een eerlijke kans, ik dood niet zomaar. Ik speel een spel met ze. Wie wint, overleeft. Ik heb nog nooit verloren. De meeste mensen zullen van mij gruwen. Sommigen zullen mij aanbidden. Zij zijn net als ik. Maar iedereen zal zich mij herinneren. Mijn naam is Francis Ackerman jr. Ik ben de nacht, en ik wil een spel met je spelen.

‘Ik ben de schurk, de duistere helft, of nog eenvoudiger gezegd, ik ben het kwaad. Ik was voorbestemd te zijn wie ik ben. Hoe kun je het goede definiëren zonder het kwade? Hoe kun je het licht kennen zonder duisternis? Zonder schurk kan er geen held zijn. En toen ik jou ontmoette, wist ik het. Dit is mijn bestemming.’

Passages uit het eerste hoofdstuk
Jim Morgan keek hoe het zwaailicht van zijn patrouillewagen grillig werd weerspiegeld in de ruiten aan de voorzijde van het afgelegen tankstation. Hij probeerde naar binnen te kijken en door de vreemde, dreigende schaduwen heen te turen. Hoewel de meldkamer had doorgegeven dat het ging om een gewone roofoverval, bekroop hem om de een of andere reden een verlammend gevoel van beklemming. Hij kon die indruk niet verklaren: het kon het instinct van een politieman zijn, intuïtie of een voorgevoel, maar íets klopte er niet. Hij haalde diep adem en blies de lucht bewust en langzaam uit. Toen hij uit zijn auto stapte, onderdrukte hij uit alle macht het gevoel dat hem iets onheilspellends te wachten stond.

‘….’

Toen ze het pand in liepen, rook Jim een vleugje van een bekende geur, maar hij kon die niet zo gauw thuisbrengen. Hij verbeet zich en concentreerde zich op de taak die voor hem lag.Eenmaal binnen keek hij om zich heen. De toonbank stond tegen de achtermuur, evenwijdig aan de deur. Een man met donker haar en enge, grijze ogen zat erachter. Het pikzwarte Tshirt van de medewerker spande zich over zijn borst, de stevige spieren eronder waren goed zichtbaar. De man zei geen woord en hij staarde uitdrukkingsloos naar de twee politiemannen. Toen hun blikken elkaar kruisten gleed Jims hand automatisch dichter naar het pistool in de holster op zijn heup. ‘Mooie avond, hè?’ zei de pompbediende. ‘De duisternis vanavond is… benauwend. Drukkend.’ Hij begreep het verband tussen een benauwende duisternis en een mooie avond niet, en hij vertrouwde de man niet die die twee begrippen in één zin kon verenigen. De draagwijdte van die mededeling was zijn collega kennelijk ontgaan.

Tom trok slechts zijn wenkbrauwen omhoog en antwoordde met een langgerekt ‘Oké.’ Na een stilte zei hij: ‘Bent u degene die de roofoverval heeft gemeld?’ ‘Nee,’ zei de man, ‘ik heb een moord gemeld.’ Toen hij dat hoorde stokte Jims adem in zijn keel. Hij liet zijn hand op zijn pistool rusten, maar trok de halfautomatische 9mm Glock niet uit z’n holster. ‘Wie is er vermoord?’ vroeg Tom. De medewerker gaf geen antwoord en hoewel Jim het niet zeker wist, meende hij te zien dat de man een grijns onderdrukte. In plaats van antwoord te geven, boog de employee zich naar voren en wendde zijn blik naar een van de winkelpaden van het tankstation. Jim volgde de blik van de man en zag een gruwelijk beeld dat hem volkomen uit het lood sloeg……
deze tekst hierboven vond ik hier

Wat vond ik van het boek?

Het was een goed boek. Anders dan wat ik normaal lees. Het las wel vlot door maar ik ben gruwelijkere en ingewikkeldere boeken gewend. Desniettemin was het zeker wel een fijne thriller. Mensen die juist gruwelijkere verhalen minder vinden raad ik dit boek zeker aan. Wat ik wel knap vind van dit boek is dat je een soort van sympathie krijgt voor Mr Ackerman. Dat gebeurd niet in heel erg veel boeken. Ik wil niet teveel verklappen aangezien er vast nog mensen zijn die het gaan lezen, maar het is deel 1 van een trilogie. De twee andere delen The Cage en Father of Fear zijn al gepubliceerd in de Verenigde Staten.
Sommige dingen kom je niet te weten en dat maakt dat je tot het einde geboeid aan het lezen bent. Met vele plottwisten en bizarre wendingen in het verhaal is dit zeker een waardig debuut van deze schrijver.

Geen 5 sterren, het is geen Läckberg of Fitzek maar een teleurstelling was dit boek zeker niet. Of ik de andere 2 delen ga lezen? Jazeker.

Rating: ★★★★