Jullie gaven massaal antwoord op de oproep Ik zoek jou, vertel over je (toekomstige) droombaan. Geweldig om alle inspirerende verschillende verhalen te lezen en de enthousiaste mailtje die in mijn inbox binnen stroomde. Waar deze rubriek over gaat? Ik laat jullie aan het woord. Iets wat uniek is aangezien ik maar 1 keer eerder aan gastblogs heb gedaan. Ik deel veel van mezelf op mijn persoonlijke lifestyle blog, maar wil graag jullie horen over je toekomstige droombaan of over de droombaan die je al hebt gevonden.
Vandaag Evelyne aan het woord. Een openhartig gesprek over het ontdekken van haar droombaan, en het feit dat ze deze op dit moment niet meer heeft.
Vertel allereerst eens iets over jezelf. Wie ben je en heb je een blog?
Ik ben Evelyne, 31 jaar, Belgisch. Ik ben een onzekere meid die af & toe een schop onder haar kont kan gebruiken. Ik blog persoonlijk met een snuifje fotografie op evelynevergote.blogspot.be
Welke studies heb je gevolgd?
Ik studeerde Handel, maar kon mijn wiskunde niet aan waarna ik Kantoor ben gaan doen. Door omstandigheden ben ik na 4 jaar verandert van school & volgde ik Verzorging. Voor het eerst een richting die me echt lag, maar door 1 bepaald vak buisde ik over het ganse jaar.. Toen had ik de keuze om dat jaar over te doen ofwel een richting lager te kiezen. Onder lichte dwang van mijn ouders koos ik de 2de optie & ging ik voor Organisatie & Assistentie (De richting heeft nu een heel andere naam). Daar kregen we 3 soorten opleidingen in 1, waar je in je laatste jaar 1 definitieve opleiding moest kiezen. Mijn keuze was snel gemaakt. Ik kwam uit de richting Verzorging, dus klonk het logisch dat ik voor Logistiek Assistente ging. Dat is in dezelfde sector, alleen een trapje lager. Zo haalde ik uiteindelijk mijn diploma Logistiek Assistente.
Welke banen heb je gehad in het verleden?
Toen ik afstudeerde kon ik onmiddellijk na de zomer beginnen op een vroegere stageplaats, een rusthuis. Daar kreeg ik een vervanginscontract, dus wist ik direct dat het niet voor lange duur zou zijn. Toch werd ik iets langer aanvaard dan mijn contract was en mits een kleine verlenging ben ik er uiteindelijk toch 3 maand mogen blijven.
Toen begon een heuse zoektocht naar een nieuwe job en ik zeg het je nu al, zo’n periode wil ik niet meer meemaken! Ik heb brieven geschreven, persoonlijke sollicitaties gevoerd, interims opgezocht, .. Steeds met een negatief antwoord. De moed zonk mij steeds meer in mijn schoenen, het humeur van mij en mijn ouders werd slechter.. Tot ik op een dag bij de RVA geroepen werd. Zenuwachtig als ik was stapte ik er binnen met mijn map vol sollicitatiebrieven en mijn moeder aan mijn zijde. Ik durfde echt niet alleen gaan. En terecht!
Op dat moment zat ik ongeveer een jaar werkloos thuis en dat kon niet volgens hen. Vandaar dat ik op het matje geroepen werd. Ik zie ze nog altijd voor mij zitten, met haar kromme neus. Al mijn antwoorden van de eerste tot laatste letter typte ze keurig op een leeg document. Ze keek mij aan en zei me dat ik veel te veel naar een job zocht in de zorgsector i.p.v. andere jobs uit te proberen. Er is werk genoeg zei ze. Ik kon mijn oren toen echt niet geloven! Waarom heb ik dan gestudeerd? Toch niet om mijn diploma links te laten liggen, zeker? Enkele weken later kreeg ik 2x op 1 dag een telefoon van een werkgever die mij wou aannemen. De eerste was om poetsvrouw te zijn in een rusthuis. Ik was er eerst niet voor te vinden, maar bedacht mij toen dat ik met iets moest beginnen & het misschien allemaal wel zou meevallen. Tot ik het 2de telefoontje kreeg van mijn huidige werknemer om halftijds logistiek assistente te worden. Ik wist meteen wat ik wilde en startte op 3 Juli 2006 bij het OCMW.
Wat is je huidige baan?
Ik heb 9,5 jaar bij het OCMW Zedelgem gewerkt in het WZC Maartenshove. Sinds 1 Mei zijn we verhuisd naar een nieuwbouw. Ook kregen we een nieuwe werkgever, nl een vzw Zorg en Welzijn met als klein onderdeel het OCMW.
Wanneer kwam je erachter dat dit jou droombaan was?
Ik kwam er pas een paar jaar geleden achter dat ik bezig was met mijn droomjob. Toen ik met die job begon in 2006 heb ik het helaas zwaar te verduren gekregen. Ik wilde zelfs stoppen, dit tot heel veel ongenoegen van mijn ouders. Ik moest eerst een andere job zoeken alvorens ik ontslag nam. Maar toen gebeurde er iets op het werk waardoor ik de beslissing nam om toch nog even vol te houden. Beetje bij beetje zag ik het goed komen. Dankzij de lieve hoofdverpleger kreeg ik de kans om mijn takenpakket uit te breiden naar een stuk in de Verzorging. Ik was dolgelukkig en besefte dat ik bezig was met mijn droomjob. Dit wou ik doen voor de rest van mijn leven! Ik was eindelijk wat ik moest zijn, een ondersteuning van het verzorgend personeel.
Helaas, de dag van vandaag is mijn job totaal verandert en ben ik halftijds logistiek assistente, halftijds onderhoud. Ook mijn takenpakket is helemaal anders en wat ik graag deed hoort er niet eens meer bij. Dat bezorgt mij stress, maakt mij onzeker over de toekomst, kortom ik baal vooral ervan.
Wil je deze droombaan voor altijd blijven doen of..?
Mijn job bij het OCMW wou ik absoluut voor de rest van mijn leven doen, de job nu helemaal niet.. Ik ben nog maar pas gestart, dus moet ik het nog een beetje tijd geven. Alhoewel ik er al over nadenk wat ik wil doen mocht de job mij blijvend depri maken.
Welke tips geef je mijn lezers voor het vinden van hun droombaan?
Wees niet te veeleisend, maar sta wel op je strepen. In mijn geval, ik ben ondertussen al gaan praten met de onder directrice (onze directrice van het OCMW) maar kreeg helaas het deksel op mijn neus.. Anders nog een extra tip, geef niet te snel op. Dat zal ik ook proberen 😉
Geef ons een kijkje in een dagje van jou werkleven
Bij OCMW (WZC Maartenshove): Het aanvullen van pampers, water & kasten, avondmaal voorbereiden, avondmaal opdienen, bewoners naar kamer begeleiden & enkele zelfstandige bewoners helpen in hun slaapkledij (Mijn droomjob!)
Bij nieuwe werkgever (WZC Klaverveld): Ontbijt halen & voorbereiden, ontbijt opdienen & bij sommige helpen ingeven, soep halen & opdienen, sommige helpen ingeven, water op de kamer zetten & leefruimte swifferen, middagmaal halen & opdienen, halfuur pauze, kamers swifferen & de wekelijkse taak uitvoeren (hoog stof, laag stof, sanitair, interieur), leefruimte & gang dweilen, keukentje aanvullen & vuilzak wegdoen, wasmachine laten draaien, einde shift.
Heel erg bedankt voor je open en eerlijke interview. Ik hoop dat je ooit weer (terug kan naar) je droombaan. Goed dat je niet snel gaat opgeven, ik weet zeker dat je met deze instelling die ene geweldige baan gaat vinden in de toekomst!
Leuk om te lezen. Zeker omdat het allemaal zo puur en eerlijk geschreven is! Top! Nu maar hopen dat die droombaan er snel zal komen…
Leuk en interessant artikel. Niet opgeven is inderdaad erg belangrijk, in het begin is het meestal stressig maar als de goede bodem gelegd is kom je er wel uit.
Dank je! Ik doe m’n best 😉
Wat tof om dit zo te lezen!
Dank je!
Wat een mooi,eerlijk interview! Heel mooi om te lezen!
Dank je!