Hallo ik ben Saskia en ik hou niet van veranderingen.
Zo. There I said it.
Het is echt niet mijn sterkste punt veranderingen. Wel noodzakelijk en het is dagelijkse kost. Er veranderen dingen om ons heen, mensen om ons heen maar ook onze eigen situatie, vooral nu met het Corona virus, dat hebben we totaal niet in de hand. Ik ben zelf iemand die dit maar lastig los kan laten. Echter zal ik wel moeten. Ik merk dit nu ook steeds vaker als mama zijnde.
Ik ben er nog al veel mee bezig dat veranderen. Ik hou van routine, ik hou van plannen ik hou van structuur. En als er dan iets anders gaat of niet gepland/gestructureerd kan heb ik daar denk ik meer last van dan een gemiddeld persoon. Ik kan me druk maken als ik ergens onbekends heen moet. Of net als deze week: er weer een hoop veranderingen aankomen waar ik geen vat op heb (nieuw ritme op werk, nieuw ritme van Noa, Noa weer voor het eerst in weken naar het kinderdagverblijf…)
Ik overdenk alles. Voor van alles heb ik een plan A t/m Z. Voor als het zo gaat, of juist zo. Of nog anders. Ik wil alles in handen houden. Controle. En die wil ik loslaten. Sinds eind 2016 ben ik daar erg mee bezig, aangezien ik met mijn neus op de feiten werd gedrukt. Ik moest wel. Binnen 2 maanden was ons appartement verkocht en kochten wij ons droomhuis. Alles móest in deze 2 maanden geregeld worden. Sommige dingen moest ik los laten, andere dingen deed ik weer plan-matig zoals het inpakken van dozen en regelen van papierwerk. Ik vond toen een balans erin. Niet álles hoefde in de hand gehouden te worden.
Daarnaast uiteraard nog moeder worden. Dit geeft me op zich wel wat meer rust dan ik had verwacht in het loslaten. Sinds mijn zwangerschap heb ik het geheugen van een pinda. Heel vervelend voor iemand die altijd alles weet en lekker gestructureerd is, maar het geeft ook een soort rust. Nee ik weet de planning van de week erna niet. Sokken? Waar ze liggen. Uhmmm. Ik merk dat mijn hoofd niet meer zo over vol is met details (hoewel ik nog steeds alle Disney liedjes gewoon mee kan zingen hoor, geen paniek)
Alles wat gebeurd gebeurd met een reden, ook al weet je die reden op dat moment niet.
Er zijn zoveel dingen in mijn leven gebeurd dat ik nu op een punt ben dat ik het wil en móet loslaten. Voor mezelf. Niet alles valt te plannen en eigenlijk moet je dat ook niet willen. Het leven heeft soms andere dingen voor je in petto. Soms nog beter dan je eigenlijk had gedacht of gepland.
We need change in order to progress in life, or else it just gets dull and we lose interest in a lot of things. bron quote
Ik merk dat het leven een stuk leuker, positiever en vrolijker is als je niet continu bezig bent met plannen. Het los laten is een dingetje, en ik ben er zeker nog niet. Maar ik merk aan mezelf dat het een stuk beter gaat. Dat ik er bewust mee bezig ben en dingen op zijn beloop laat. Soms weet ik dingen niet te vinden, of weet ik niet wat er in onze agenda staat. Ik kijk per week, hoewel ik normaal alles kon opnoemen en hier al mee bezig kon zijn.
Ik wil leven met de dag. Genieten van elke dag en niet continu bezig zijn met morgen. Genieten van de momentjes als moeder en genieten van de momentjes voor mezelf.
Ik vind het nog wel een lastig iets, aangezien ik in mijn privé leven er meer last van had en met werk totaal niet. Daar gaat elke dag zoals het gaat. Soms heel chaotisch, soms heel gestructureerd. Soms valt je hele planning in duigen en daar is het een routine geworden om te handelen. Ik hoef niet na te denken bij mijn werk het gaat vanzelf. Misschien, nu ik dit zo typ is dat het verschil wel. Ik denk er in mijn privé leven over na, terwijl het op mijn werk handelingen zijn die ik systematisch uitvoer. Echter heb ik werk-Saskia wat meer mee naar huis genomen, op een positieve manier.
Hebben jullie moeite met veranderingen? Of onbekende dingen? Of ben je altijd al een type go with the flow?
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Ik snap helemaal hoe lastig dit is. Ik noem het altijd mijn autistisch trekje. Maar moeder worden zorgt er voor dat structuur op een bepaald level veranderd waardoor je soms leert flexibeler te zijn en dat kan je dan ook weer gebruiken op andere vlakken.
Ik was altijd iemand die de planning vooraf wilde weten. Ging mijn partner ineens een biertje doen na zijn werk bij vrienden, dan kostte mij dat heel veel moeite. Of wist hij niet hoe laat hij thuis zou zijn van iets, oei dan raakte ik in paniek. Inmiddels moet ik best wel lachen om mijn rare hersenspinsels daarover. Door de kinderen merk ik dat ik veel meer denk, ik zie wel wat de dag ons brengt of hoe laat ik thuis ben. Al ben ik met Levi nog steeds heel erg gebrand op zijn sctructuur en vind ik zijn blijvende aanpassingen soms nog wel lastig. Want ben ik net gewend aan een bepaald iets, gooit hij dat weer in de war. Maar we komen er wel!
Helemaal herkenbaar. Vooral ook met het wennen aan de nieuwe structuur van je kleintje. Wordt er steeds beter in maar lastig vind ik het soms zeker wel.
Haha! Geweldig! Hier nog zo een! Ik houd ook niet van verandering. Ik merk dat nu bij de versoepelingen van de corona-maatregelen. Ik wil dat helemaal niet! Ik ben er nét aan gewend! Wel knap dat je daar zo bewust mee om gaat. Moet ik misschien ook eens proberen. Loslaten in plaats van mopperen omdat iets niet op mijn manier gaat…
Mooi artikel! Ik vind verandering helemaal niet fijn. Vroeger (toen was ik 10) was dit nog veel erger en werd ik vaak niet lekker wanneer we naar een nieuwe plek gingen of spontaan bij iemand op bezoek gingen. Nu ben ik 8 jaar verder en kan ik er steeds beter mee omgaan, maar het blijft soms nog best lastig.
Oh damn ja, veranderingen en loslaten. Als er iets verandert, dan denk ik eerst altijd heel hard “neen, absoluut niet oké”. Zo last minute dingen die aangepast worden? Gruwel! Zo precies eerst een hele grote berg die ik over moet en als die eenmaal gepasseerd is dan zie ik dat dat eigenlijk gewoon niets was, en dan ben ik wel oké met die verandering en doe ik het wel gewoon. Tot daar die cliché metafoor met bergen hoor, ik haat die haha.
Ik heb in mijn leven geleerd dat veranderingen naast eng ook erg prettig kunnen zijn. En dat het leven over het algemeen weer op haar pootjes terecht komt.
Maar voordat ik zover was… Hield ik ook niet van veranderingen.
Weten dat je er niet van houdt is stap 1. Dus zeg ik, goed bezig Saskia.
Heel herkenbaar. Ik heb ook verschrikkelijk veel moeite met verandering. Het vergt veel energie en weken aan aanpassingsvermogen om aan een nieuwe situatie te wennen. En tegen de tijd dat ik een beetje gewend ben, ben ik kapot van het aanpassen. De afgelopen tijd zijn er in mijn leven zoveel veranderingen geweest dat ik eindelijk een beetje heb geleerd hiermee om te gaan. Maar makkelijk is het niet.
Ik ben geen ster met veranderingen, vooral als ze heel heftig zijn zoals een overlijden. Maar het is helaas wel wat het is en we moeten het ermee doen. Gelukkig went het vanzelf, net als nu met dit Corona gedoe…
Oh herkenbaar!! Ik heb heel veel moeite met veranderingen en ik moet altijd heel erg lang wennen. En wil ik graag over alles de controle. Nu ben ik zelf recent verhuisd en dat duurt voor mij heel erg lang eer ik gewend ben aan de nieuwe situatie én vooral aan de buren.
Oh, dit is echt heel herkenbaar. Ik hou zelf ook niet van plotse veranderingen. Het is anders wanneer ik mezelf er op heb kunnen voorbereiden al is het dan natuurlijk nog steeds wennen aan een nieuwe situatie. Maar wanneer het zo onverwachts komt en je ook geen flauw idee hebt wanneer er een einde aan zal komen dan vind ik het heel onwennig. Vroeger plande ik echt alles vooruit. Zowel wat ik wanneer zou doen als wanneer ik welke blogpost zou delen. Nu probeer ik dat veel minder te doen. Afspraakjes worden natuurlijk nog steeds vooraf vastgelegd en mijn weekmenu ook omdat we daardoor minder vaak naar de supermarkt moeten en het gewoon een systeem is waar ik echt iets aan heb. Maar verder werk ik bijvoorbeeld veel meer met Ta Da -lijstjes (ik noteer de zaken die ik gedaan heb in mijn agenda) in plaats van een ellenlange To Do – list die me dan nadien ongelukkig maakt vermits ik niet alles heb kunnen verwezenlijken. Ik probeer ook zoveel mogelijk van het moment zelf te genieten en toch iets meer open te staan voor onverwachtse fijne veranderingen. Zo stuurde mijn nicht me deze voormiddag een bericht met de vraag of ik met haar een kleine wandeling wilde doen. Mijn eerste reactie was ‘Oei, dat had ik niet verwacht.’ maar nadien besefte ik dat het net een heel leuk voorstel is vermits we dan even kunnen bijpraten. Dankbaar trouwens ook want ik heb haar uitgelegd dat ik momenteel niet ver kan wandelen en het dus niet zo lang zou lukken om dan vervolgens te horen dat ze voor een korte wandeling even goed wil langskomen. <3
Wat een goed idee zo’n tada lijst i.p.v. to do lijst… Dat maakt het denk ik een stuk leuker. Deze tip ga ik zeker onthouden.
En echt, i feel ya. Ik heb dus echt hetzelfde (dus ergens fijn dat ik niet de enige ben) En fijn inderdaad, de uitleg doet denk ik al een hoop.
Knap van je dat het je steeds meer lukt om de controle los te laten. Ik denk inderdaad dat dat een hoop rust kan geven.
Sinds ik de last van b12 tekort draag en daarvoor al spierreuma, hou ik wel van een beetje planning, dat is voor mij fijn, dat ik mij in kan stellen op dingen, echter sinds ik met Liefste ben, leef ik weer meer van dag tot dag, hangt het van zijn planning af of wat er tussendoor komt, hoe mijn dag eruit gaat zien.
Gelukkig kan ik loslaten, en als het even mis gaat heb ik zijn armen om mij in te schuilen, bij de verkrampingen. Ik weet het nooit. Balans is belangrijk, maar gister? Was toevallig weer zo’n dag, die rustig begon, lekker uit geslapen zelfs maar dan ineens is de dag om, bonusdochter even op de koffie, met haar even boodschappen doen, meteen 2 uur later, dan nog lunchen terwijl het al bijna 4 uur was. Liefste had iets gekocht onderweg en dat moest om 7 uur in de avond opgehaald worden, een uur heen rijden, een uur terug, ga je mee? Ja nou dan, maar dan kook ik niet… dat dus… om 9 uur pas weer thuis, dus ineens van niets naar alles, en wat bracht het? Kramp in mijn been ’s nachts om 2 uur.
Tsjah… vandaag gaan we ook weer on the road, maar dit weet ik al een paar dagen, daar heb ik mij dus op in kunnen stellen, de vraag is nu alleen nog, eten we thuis, of eten we elders….
gelukkig heb ik geleerd om los te laten, want ik herken dit zeker wel, lang blijven hangen in de dingen, dat is allang voorbij. Gelukkig maar, anders was ik nu alweer gek geworden 😉
x
Fijn dat je hebt geleerd niet lang te blijven hangen in dingen. Dit is voor mij echt een proces maar ik ben al op de goede weg gelukkig 🙂 Stuk fijner voor mezelf.
Ik hoop dat je spierreuma en b12 tekort niet te heftig zijn in je dagelijks leven.. <3
Ik heb over het algemeen niet zoveel last van veranderingen en ben ook niet echt met alles een planner, maar ik merk dat de hele Corona situatie en alle onzekerheid die er bij komt me wel heel erg van de waps maakt. Onzeker vooral. Omdat er nu zoveel anders is. Kan dat maar moeilijk los laten.
Mooi geschreven en zeer herkenbaar.
Een werkdag verloopt over het algemeen wel volgens een ”bepaalde werkvolgorde”.
Ik vond het vinden / hebben van een andere baan, opleiding, verhuizing, hond erbij, nu zwanger toch allemaal wel pittig.
Ik moet zeggen dat zwanger zijn en dingen die niet meer lukken zoals huishoudelijke taken weer een wijze les zijn, net als tijdens mijn burn-out. Loslaten en wel zien hoe het loopt.
Het kostte wat gewenning. Nu ben ik zeker aan het genieten van mijn verlof.
Dat is zeker zo! Ik had dit ook tijdens mijn zwangerschap, ik móest wel. En dan ervaar ik nu ook met Noa zo. Ik moet dingen los laten: om voor hem een goede mama te zijn en ik kan toch met een kleintje niet alles plannen.
Wat een fijn artikel! En oh no, Noa weer naar de kinderopvang, ik denk niet dat iemand die verandering fijn zou vinden, ik mag er nog niet aan denken om mijn zoontje opnieuw te moeten ‘afgeven’ aan de opvang. Nope. Uh-uh, no way.
Ik hou zelf ook niet zo van verandering, maar dan wel weer van variatie. Ik hou ook wel van controle en moet zeggen dat ik over het algemeen best wel een controle voel, controle over mezelf en over hoe ik omga met zaken en dat is op zich voor mij op zich voldoende. Ik bedenk ook heel vaak heel veel scenario’s uit, zodat bepaalde veranderingen al verkend zijn geweest in mijn brein, if that makes sense.. maar ik kan ook wel serieus flippen als er iets gebeurt waar ik geen rekening mee gehouden had.
Fijn te horen dat ik niet de enige ben 😉
Eerste dagje kinderdagverblijf ging goed. Hij vind het super leuk wat het voor mij een stuk makkelijker maakt hem af te geven.
Gelukkig gaat hij maar 1 dag, meer zou ik zelf teveel vinden. Soms in vakanties moet hij een extra dagje i.v.m. werk en dan voelt het al ‘zwaarder’ om hem af te geven.
Mooi artikel en herkenbaar! Ik kan niet altijd tegen een verandering en heb soms veel tijd nodig om er aan te wennen. Maar ik merk wel dat ik er beter in word, al is gaat dat nog met kleine stapjes.
Ik hou van verandering! Maar dan moet ik het wel zelf gepland hebben haha. Want ik hou ook van structuur. Dus ik heb wel een planner, maar ik verander wel wekelijks van planner 😉
Maar je hebt wel gelijk. Toevallig realiseerde ik me onlangs dat ik mijn werkdag heel goed vol plan en dan vol energie zit. En aan het eind van de dag, als ik tijd heb voor Anna heb ik geen planning, omdat ik dan dus wil ‘loslaten’, maar dat voelt dan soms een beetje als verloren tijd. Dus ik heb besloten om nu wat vaker ook op die tijd dingen te gaan plannen, maar dan probeer ik wel wat mindfuller en flexibeler te zijn. (weet niet of het helemaal goed te volgen is zo…) Maar het is – zoals alles in het leven – altijd een beetje zoeken naar balans. 🙂
Het is inderdaad de balans zoeken en ik merk dat dit me zelf steeds beter af gaat. Helemaal nu ik mama ben kan ik meer dingen loslaten.
Wat een mooi en open artikel! Voor mij is het ontzettend herkenbaar. Maar met autisme problematiek en een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis kom je er volgens mij ook niet onderuit, haha. Ik ga wel aan de slag met behandelingen hiervoor en hoop er dan beter mee om te kunnen gaan.
Ik hoop dat de behandelingen je wat meer lucht en verlichting geven. Succes ermee!
Heel herkenbaar! Ik kan er ook niet zo goed mee om en tegelijk in andere situaties heb ik er dan weer totaal geen moeite mee (vooral ook met werk). Als ik vb voor mijn vrije dag of in het weekend plannen in mijn hoofd heb en dat blijkt dan ineens niet door te gaan of helemaal anders te lopen dan kan ik daar echt heel slecht gezind van worden. Maar daar schiet je dan ook niets mee op natuurlijk. Ik heb een boek gelezen over mild ouderschap en daarin kwam vaak terug dat je moet leren meebuigen in plaats van hardnekkig vast te houden aan wat je in je hoofd hebt. Dus dat probeer ik nu wel vaker te doen.
Precies dit! Ik ben wel erg benieuwd welk boek dat was…
Ik merk nu ik mama ben dat ik wel MOET loslaten met een kind met een eigen wil en ritme. Daar moet ik me op aanpassen en merk wel dat alles wat gemoedelijker gaat, heel fijn!
Ik kwam er een paar jaar geleden achter dat ik meer controlefreak was (of was geworden toen ik eenmaal kinderen had) dan goed voor me was. Loslaten en genieten is veel gezonder …. dus dat probeer ik nu weer bewuster te doen.
Gek he, bij mij juist andersom: ik ben minder een controle freak nu ik een kindje heb. Steeds meer loslaten en echt aan het genieten. Zo fijn!
Mooi artikel! Voor mij is dit heel herkenbaar, al gaat het inmiddels wel al wat beter en kan ik dingen een ietsiepietsie makkelijker loslaten.