Dromen is het halve werk met Vivian #13

Ik kreeg heel wat toffe aanmeldingen bij deze nieuwe rubriek Dromen is het halve werk. Bij deze de start van een nieuwe rubriek: Dromen is het halve werk. Iedereen heeft wel een droom. Sommige zijn misschien groot andere juist klein. Hoe wil jij je droom verwezenlijken? Of wil je altijd erover blijven dromen? Of heb jij je droom al waargemaakt of heb je iets anders m.b.t. dromen wat je graag wilt delen? Dan is dit de rubriek voor jou.

Vorige week even geen artikel, aangezien ik geen aanmeldingen had. Maar lieve Vivian wilde toch nog graag mee doen. En zo’n inspirerend persoon skip ik wel even een weekje voor 😉 Lezen jullie mee met haar mooie droom: het willen ondersteunen van kinderen bij dyslexie, NT2, leesvaardigheid, onderwijsvernieuwing, huiswerkbegeleiding, bijles en/of remedial teaching om zo het verschil te maken in het leven van deze personen.

Vertel eens in het kort: Wie ben je? Waar kom je vandaan? Wat doe je voor werk/school en heb je een blog?
Mijn naam is Vivian, bijna 23 jaar oud en ik woon samen met mijn ouders en een poezelig poezenbeest (Phoebe) in Rotterdam. Ik doe de Lerarenopleiding Nederlands en ga volgend jaar mijn afstudeerjaar in: daarnaast loop ik stage in het afstandsonderwijs, wat inhoudt dat ik via internet kinderen begeleid die in het buitenland wonen maar hun Nederlands graag willen bijhouden. Naast mijn opleiding houd ik twee blogs bij (een persoonlijke blog en een boekenblog), heb ik een passie voor boeken, films en series en vind ik het ook fijn om fictie te schrijven (vaak in de vorm van romantische, inspirerende all the feels-verhalen). Dat alles probeer ik te combineren en te balanceren met een chronische ziekte, waardoor ik altijd op mijn energie moet letten.

Wat je je droom?
Mijn droom is om te werken als onderwijsspecialist. Dat is natuurlijk aan de ene kant een heel brede droom, want het onderwijs heeft met zó veel dingen te maken en er zijn zó veel kanten die je binnen die branche op kunt, maar ik heb eigenlijk al een best gedetailleerd toekomstplaatje in mijn hoofd. Ik zou het geweldig vinden om op één school in verschillende functies te werken, of anders een eigen onderneming te hebben en scholen de mogelijkheid te bieden mij in te huren als ze hulp nodig hebben met de verbetering van hun onderwijs. Ik zou dan graag willen werken als bijlesdocent Nederlands bijvoorbeeld, en als remedial teacher voor kinderen met leer- of functiebeperkingen.

Ik zou graag NT2 willen geven aan kinderen die nieuw zijn in Nederland, en kinderen met dyslexie willen begeleiden. Ik zou docenten willen helpen met het lesgeven en alles wat erbij hoort, en hen willen helpen met het verbeteren van hun vaardigheden. Ik zou willen meewerken aan onderwijsmethodes en huiswerkbegeleiding willen geven. Ik zou willen werken als leesspecialist en scholen helpen met hun literatuurlessen en met leesbevordering. Ik zou mensen die laaggeletterd zijn willen helpen door ze (beter) te leren lezen en schrijven. En ik zou mijn diensten aanbieden in de onderwijsjournalistiek en artikelen of columns willen schrijven over de onderwijspraktijk. Geen of/of-dingen, maar echt en/en: er is zoveel wat ik goed zou kunnen en wat bij me zou passen! Het lijkt me geweldig om al deze dingen te kunnen doen in de vorm van een parttime baan en echt te werken aan de kracht van het onderwijs en een verschil te kunnen maken voor individuele kinderen.

Is je droom nog hetzelfde als vroeger? Zo nee, wat was toen je droom?
Nee, eigenlijk totaal niet. Toen ik op de middelbare school zat, was het mijn droom om Nederlands te gaan studeren: ik was dol op lezen en schrijven en op taal en daar wilde ik graag in verder, zodat ik dan een goede achtergrond had om auteur te worden of misschien aan het werk zou kunnen bij een uitgeverij of tijdschrift. Maar om toegang te krijgen tot de WO-studie Nederlands, moest ik een HBO-propedeuse hebben en dus ging ik de lerarenopleiding Nederlands doen. Het beviel toen zo goed dat ik besloot door te gaan, en langzaam maar zeker werd het mijn droom om docent te worden. Sterker nog: ik wilde de eerste docent worden met een gehoor- en een visusbeperking, ik wilde bewijzen dat ik het kon, ik wilde voor de klas staan om mijn liefde voor de taal over te brengen maar ook om aan jongeren met een beperking te laten zien dat ze verder konden komen, om een verschil te maken in hun schoolloopbaan en in hun ontwikkeling. Dát was mijn droom.

Maar begin dit jaar kreeg ik een tegenslag te verduren: ik kwam erachter dat mijn beperkingen qua zien en horen te groot waren om goed te kunnen lesgeven, om goed orde te kunnen houden en om de leerlingen goed tot ontplooiing te kunnen laten komen. Dat was me al eerder verteld, maar pas in mijn stage van dit schooljaar ervoer ik het zelf en kwam ik zelf tot het besef: dit lukt niet, dit gaat niet, ik doe mijn leerlingen tekort als ik hiermee doorga. Als ik zou doorgaan, zou ik altijd tekort schieten en dat zou niet eerlijk zijn tegenover mezelf, toekomstige werkgevers en mijn leerlingen. Het zou bovendien nooit genoeg zijn om de opleidingsstages en het diploma te behalen. Ik heb toen dus het besluit moeten nemen om te stoppen met lesgeven en een andere koers te gaan varen, en dus ook een nieuwe droom te gaan zoeken. En dat was absoluut zwaar. Maar het is wel gelukt.

Sinds hoe lang heb je deze droom al? Hoe kwam je erachter dat dit een droom van je was?
Enerzijds is het echt een proces geweest, anderzijds was het ook een soort ‘’moment.’’ Toen ik besloot te stoppen met het daadwerkelijke, fysieke lesgeven, voelde het alsof ik opgaf, maar tegelijkertijd ook weer niet: ik voelde namelijk het besef dat het puur déze vorm van lesgeven was die niet werkte, en dat er nog altijd zó veel andere mogelijkheden waren. Dat ik absoluut de plek zou vinden waar ik het meeste tot mijn recht zou kunnen komen en zou kunnen stralen, en ik wist al vrij snel vrij zeker dat dat iets te maken zou hebben met individuele begeleiding of één op één-onderwijs. Dat is wat vanaf het begin al heel goed bij mij heeft gepast en waar ik goed in ben, en gaandeweg heb ik in de afgelopen maanden steeds meer het feit omarmd dat dáár mijn toekomst waarschijnlijk zou liggen, en niet voor de klas.

Het is echter pas in de afgelopen weken geweest dat ik ben gaan beseffen hoe dat er dan precies uit zou moeten zien. Ik raakte er steeds meer van doordrongen dat er zoveel dingen zijn waar ik jongeren mee zou kunnen helpen en waar ik enthousiast van word. Ook doordat ik op school een vak heb gevolgd dat helemaal over dyslexie ging, ben ik me dat gaan realiseren: juist door achter de schermen aan beter onderwijs te werken en één op één bezig te zijn, kun je iemand echt verder helpen in zijn leerproces en ontwikkeling en dat is zo bijzonder. En ja, op zeker moment was ik onderweg naar huis na een schooldag en toen kwam het ineens in me op: dyslexie, NT2, leesvaardigheid, onderwijsvernieuwing, huiswerkbegeleiding, bijles, remedial teaching: dát is mijn droom. Niet één ding doen, maar gewoon breed inzetbaar zijn.

Wat wil je gaan doen om deze droom te verwezenlijken?
Ik ben nu nog bezig met de Lerarenopleiding Nederlands: als ik daar na volgend jaar klaar mee ben, wil ik waarschijnlijk een jaartje (of twee) gaan werken. Niet alleen om even van het studeren af te zijn, maar ook om mijn droom een beetje ‘’uit te testen’’: kijken of het lukt om op scholen aan de slag te gaan in de individuele begeleiding of misschien als docent assistent en hoe dat bevalt. Daarna wil ik nog een master gaan doen, getiteld Educational Needs: dat gaat deels over onderwijsvernieuwing, maar ook over allerlei leerprocessen en leerproblemen en leerbehoeften: dat is een opleiding die me waarschijnlijk nog wat verder kan helpen als ik inzetbaar wil zijn als bijvoorbeeld leesspecialist, dyslexiebegeleider of in de onderwijsvernieuwing. En dan… ja, dan ga ik kijken of ik een werkleven kan opbouwen, om het zo maar te zeggen. Misschien start ik een eigen onderneming zodat ik zelf mijn uren en diensten helemaal kan bepalen en zodat scholen mij kunnen inhuren wanneer ze iemand met mijn capaciteiten nodig hebben. Of misschien ga ik gewoon solliciteren en is er wel een school waar ik parttime werkzaam kan zijn in verschillende functies. Ik weet nog niet precies hoe het gaat lopen, maar wel dat dit nu heel erg leeft en dat dit wel echt is waar ik voor wil gaan. En dat geeft zoveel energie!

Is het behalen van deze droom voor jou een ‘must’?
Dat vind ik een hele lastige. Een must, tja… aan de ene kant denk ik wel, omdat ik het heel graag wil, omdat het echt iets is waar mijn hart sneller van gaat kloppen en omdat het echt is hoe ik mijn toekomst voor me zie. Maar als er iets is wat ik heb geleerd over dromen, dan is het wel dat het oké is om flexibel te zijn. Toen ik nog droomde van lesgeven, wist ik dat het misschien niet zou gaan lukken: het zou fysiek misschien te zwaar zijn of ik zou misschien wel geen werkgever kunnen vinden die me voor een paar dagdelen per week zou willen hebben. En dat was oké: ik dacht altijd, als het niet lukt om voor de klas te staan zijn er nog genoeg andere dingen die ik kan doen, zoals schrijven over onderwijs. Zo denk ik nog steeds een beetje: het is niet echt een must, omdat ik nog andere passies heb: fictie schrijven, bloggen, onderwijsjournalistiek… dus nee, het is geen échte must, want er zijn nog andere dingen waar ik heel gelukkig van word en zal blijven worden. Maar dit is wel iets wat me heel gelukkig maakt en waar ik graag hard voor wil werken. Laat ik het zo zeggen: het is geen must-happen, maar wel een must-try. Ik wil het proberen, het mijn alles geven, er echt voor gaan en proberen het te bereiken en werkelijkheid te laten worden, maar als dat met alles wat ik in me heb toch niet lukt… dan is dat niet het einde van mijn wereld.

Welke tips geef je mijn lezers voor het achterna gaan van hun droom?
Ik denk dat ik vooral zou willen meegeven dat het oké is, en soms ook juist geweldig, als je droom verandert. Denk maar aan vroeger: wat we als kind wilden worden is bijna nooit wat we uiteindelijk worden, simpelweg omdat onze kinderdromen veranderen in volwassen dromen. En mijn situatie bewijst het wel: mijn droom viel min of meer aan diggelen, maar daardoor ontdekte ik een nieuwe droom die misschien wel veel beter bij mij past. Soms moet er iets kapotgaan of drastisch veranderen voordat je ontdekt waar je voor wilt gaan en wat echt waardevol is, en ja…. Ik zeg niet dat dat leuk is. We hoeven niet altijd maar dezelfde droom te hebben. wij veranderen, wat we over onszelf weten verandert, en onze dromen dus ook. En als je er bewust achter komt dat je droom toch niet werkt of toch je droom niet is, ga dan op zoek naar iets anders, of pas het een beetje aan. Dat is ook eigenlijk alleen maar spannend!

Heb jij nog een uitspraak of quote die je wilt delen m.b.t. je droom?
Er zijn heel veel mooie quotes over dromen te vinden. Een mooie vind ik toch wel deze: Dreams don’t work unless you do van ene John C. Maxwell. Ook al vind je het eng, ook al weet je niet wat het je gaat brengen of hoe het gaat lopen, ook al ben je onzeker en weet je niet waar je moet beginnen, ook al heb je last van uitstelgedrag… je kunt niet blijven dromen. Op zeker moment moet je je droom gaan omzetten in plannen, in toekomstplaatjes, in acties. Je moet ervoor gaan, er je best voor doen, ervoor werken als je ze wilt laten uitkomen, anders wordt het niks. En dat is spannend en soms zwaar en soms gaat het fout, maar daar leer je ook weer mooie dingen van. En wat is er nou uiteindelijk mooier dan het besef dat je van je droom een plan, een doel en vervolgens de realiteit hebt gemaakt?

Lieve Viv, heel erg bedankt voor je super inspirerende bijdrage. Ik vind je echt een topper en een ras-echte doorzetter. Ik vind het mooi hoe jij alles vanuit een positieve manier weet te benaderen, dat blijkt ook wel met dit artikel. Ik wens je echt een droombaan voor in de toekomst toe,
dat heb je zeker wel verdiend!

MEDEDELING: Voor volgende week Zaterdag heb ik nog geen blogger staan in deze rubriek. Wil je mee doen? Laat me dit z.s.m. weten aangezien ik hem volgende week Zaterdag wil inplannen. Heb ik geen deelnemers? Dan sluit ik nu ECHT de rubriek af (met mijn eigen interview) 🙂

Heb jij ook een grote droom? En wil je deze delen in deze rubriek Dromen is het halve werk? Stuur dan een emailtje voor de vragenlijst en overige informatie naar contact@iliveformydreams.com en wie weet verschijnt jou artikel hier wel over een tijdje!

4 reacties op “Dromen is het halve werk met Vivian #13

  1. Wat een mooi en heel erg inspirerend interview. Prachtig hoe je je vorige droom hebt kunnen omzetten. Hopelijk kun je deze snel gaan waarmaken.

  2. Ik vind het altijd zo mooi dat mensen (met of zonder beperkingen) niet zomaar door een tegenslag uit het veld laten staan. Een heel mooi interview is dit geworden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je kan de inhoud van deze pagina niet kopiëren