Radiostilte: Over de opname in een kliniek van Yara

Zoals jullie weten gaf ik aan op social media dat ik even offline zou zijn (ondanks dat mijn blog doorliep). Dit, aangezien het niet goed ging met Yara, onze kat. Uiteindelijk ging het zo slecht dat ze moest worden opgenomen voor een aantal dagen in een kliniek. Even slikken en heb het er best moeilijk mee gehad.



Het ging al een tijdje niet zo goed merkte we aan Yara. Ze lag wat vaker bij ons, was veel aan het miauwen en plaste ineens beneden in de gang. Iets wat ze nooit heeft gedaan in die 9 jaar dat we haar hebben. Een teken voor ons, om toch even naar de dierenarts te gaan. Toen we er de laatste keer waren (voor de plek in haar nek), werd aangegeven dat ze behoorlijk was afgevallen in korte tijd. Voor ons een teken om haar meer blikjes en voedingen te geven.

Echter bij de dierenarts kwamen ze erachter dat ze nóg meer was afgevallen. Geen goed teken dus. Daarbij werd bloed afgenomen om te kijken of haar nieren goed waren. We zouden de dag erna reactie krijgen, maar kregen een paar uur na we waren geweest de uitslag: niet goed. Haar nierwaarden waren té hoog. Zo hoog dat de beste oplossing zou zijn haar naar een kliniek te brengen en een aantal dagen te laten overnachten. Mijn poezenhart bloede, maar we wisten dat dit wel de beste keuze voor haar was.

Een hoop geregel maar uiteindelijk konden we de dag erna terecht bij een kliniek.

Richting de kliniek:
De dag erna was er direct plek en brachten we haar naar een kliniek. Bij de voorbereiden was ik aanwezig en ik moet zeggen: ik had er liever niet bij willen zijn. Ik heb Yara nog nooit zo gezien, hoewel het altijd best een pittig beestje is. Dit wilde ze écht niet. Met 2 mensen erbij hielden ze haar vast, met handdoeken en al, ikzelf had haar achterpoten omdat het ze gewoonweg niet lukte. Hoewel ze verder niets deed qua krabbelen of bijten maakte ze ontzettend veel geluiden en probeerde echt weg te komen. Ze was echt totaal in paniek. Sneu om te zien, maar dit was toch echt beter voor haar.

Mijn werd alles verteld wat ik moest weten, de risico’s en waarom ze alles doen. Daarbij werd er een infuus ingebracht in haar pootje met daaromheen verband. Zo kunnen ze haar nieren schoonspoelen en alles bij houden/afnemen. Daarna werd ze in het onderstaande kooitje gestopt.

Mijn poezenhart brak een beetje meer…

Ze vond het echt 100x niets. En als madam iets niet leuk vindt, laat ze dit ook wel echt goed merken. Ze liep maar heen en weer, vond dat ding aan haar poot helemaal niets (bleef ermee schudden), en het kleed wat ze ’ter rust voor haar’ ophingen over de kooi trok ze gelijk eraf. En dan ga je naar huis. Met een dubbel gevoel. We doen dit voor háár. Het is de beste oplossing en hoop echt dat het beter gaat met haar.

Elke dag werden we een aantal keren gebeld hoe het met haar ging, echt super! Zo kreeg je van de nachtdienst in de ochtend een belletje hoe de nacht was gegaan en daarna sprak ik dagelijks de dierenarts. Ze gaven dan per dag een update:

De eerste nacht was goed verlopen, alleen was ze erg boos en liet dit merken. Blazen, grommen. Boos. Erg boos. Iets wat we bij haar ook zeker hadden verwacht. Daarnaast hebben ze haar een klein kalmeringsmiddel gegeven, aangezien anders de onderzoeken niet te doen waren. Ze hebben bloed en urine bij haar afgenomen. Verder at ze gelukkig prima en ging het goed met haar (ondanks haar gedrag). De uitslag van het bloed was goed, de urnie kweek moest nog even op zich wachten (48 uur op kweek om iets te zien).

Daarna konden we haar na 3 dagen ophalen (ze is er van Zaterdag ochtend tot Maandag avond geweest, het Pinksterweekend dus zeg maar). Met slecht nieuws. ?

Mijn poezenhart had geen stukjes meer om te breken..

Uiteindelijke uitslag:
Om een lang verhaal kort te maken: we kunnen er niets aan doen dat ze dit heeft. Ze is altijd al klein geweest en haar nieren zijn dus ook eigenlijk te klein. Hierdoor moeten ze overuren maken met als gevolg die hoge nierwaardes. Dit probleem zou ze dus altijd houden. Het enige wat we kunnen doen is afwachten op de urine kweek, om te kijken of er bacterie in zitten. Echter hebben we dit uitslag gisteren gekregen en was dit niet het geval. Ze is dus schoon. Wel krijgen we een kuur voor haar om haar te ondersteunen met alles van 4 tot 6 weken. En verder, is er dus niets aan te doen. De prognose voor een kat met deze nierwaardes is gewoon niet goed. Het kan in een week gedaan zijn maar ze kan ook nog jaren leven. Het is dus even afwachten hoe alles gaat lopen.

She’s home:

Ik ben zo blij dat we er niet langer mee hebben rondgelopen en eigenlijk gelijk tot actie zijn overgegaan. Ze heeft maar een aantal dagen dit gedrag vertoont en besloten (ook met het oog op onze komende vakantie) direct langs te gaan. Super fijn dat ook gelijk de dag erna ze naar de kliniek kon waarbij de behandelingen gestart konden worden. De dierenarts en kliniek zijn erg meelevend en betrokken geweest, wat zeer fijn was.

Maar man. Wat heb ik die kat die dagen gemist. Het was zó raar dat er geen kat op je schoot lag, naar de deur kwam rennen… Ze is altijd lekker actief en aanwezig, waardoor haar gemis eigenlijk groter was. Ik ben super blij dat ze nu weer thuis is, ondanks het slechte nieuws. En we hopen er maar het beste van.


Old pic

Gelijk de reden dat ik de afgelopen dagen minder online was en er de aankomende tijd minder artikelen online komen op mijn blog. Zeg maar bijna geen, aangezien ik niets heb ingepland en we nog druk bezig zijn met naast werk, contact te houden met de kliniek en de dierenarts.

Ik wil jullie in ieder geval bedanken. Waarom? Omdat ik via social media en Whatsapp overspoelt werd door lieve berichtjes, sterkte wensingen en dat er werd geduimd. Dit heeft me zeker in deze rot periode goed gedaan. ?

26 reacties op “Radiostilte: Over de opname in een kliniek van Yara

  1. Ah jeetje, wat naar 🙁 ik heb een tijdje geen blogs gelezen dus ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat met haar!

  2. Ik was al benieuwd hoe het nu is, fijn om deze update te lezen. Voor een update dan, het nieuws is natuurlijk niet prettig. Heftig dat je beestje zo in verzet ging en dat er aan haar aandoening niets te doen is. Hopelijk kan je nog een tijdlang met haar knuffelen en blijft het nu goed met haar gaan. Vorig jaar namen we afscheid van zowel Puma als Cheetah, en dat is zo heftig. Ik hoop dat dat zeker nog niet hoeft met Yara. Veel sterkte lieverd! X

  3. Jeetje wat heftig allemaal! Ik had het een beetje meegekregen op social media, maar niet dat het zo erg was. Mijn hart breekt hiervan 🙁 Sterkte, en ik duim voor jaren natuurlijk ♥

  4. Ik volgde het al op je insta. Wat een naar nieuws en dit is natuurlijk geen uitslag waar je op gehoopt had. Ik hoop dat Yara dan ook nog vele jaren bij jullie mag blijven zonder pijn. xx

  5. Wat heftig nieuws joh… wel fijn dat ze gewoon weer lekker thuis is in haar eigen vertrouwde omgeving waar je haar lekker kunt vertroetelen.

  6. Oh, wat een slecht nieuws, zeg. Dat is wel even slikken. Wel fijn dat ze weer thuis is. Het is verschrikkelijk om een beestje daar achter te moeten laten. En ze is bij jullie natuurlijk in goede handen; ik weet zeker dat jullie haar heel goed in de gaten houden.

  7. Wat een vreselijk nieuws voor jullie. Dat is echt niet leuk. Ik hoop natuurlijk dat lieve Yara nog een hele tijd mag leven op een kwaliteitsvolle manier!!

  8. Fijn om te lezen dat ze inmiddels weer fijn bij jullie thuis is. Maar dit is natuurlijk geen prognose die je graag terug krijgt. Afwachten dus maar. Krijgt ze vanaf nu ook speciaal ‘nier voeding’ zodat het niet zo’n aanslag op haar nieren is, of helpt dit ook niet? Hopelijk knapt ze snel op van de kuur en alle extra aandacht.

    1. We gaan daar inderdaad volgende week mee starten! Zijn nog wat dingen gebeurd sinds ik deze update heb geschreven, dus binnenkort schrijf ik even een nieuw artikel erover 🙂

  9. Heel veel sterkte, ik hoop dat ze toch nog een tijdje bij jullie kan blijven. Ik duim alvast! Mijn kat heeft ook slechte nieren, maar dat komt door haar hartziekte (waardoor de organen niet goed doorbloed worden). Ze leeft er ondertussen al 3 jaar mee (met de slechte nieren). Ik geef haar geen speciale voeding want dat lust ze niet. Ik let wel op de hoeveelheid eiwitten. Ik gaf vroeger brokjes zonder graan maar dan zijn de eiwitten veel hoger.

  10. Oh jeetje! Ik krijg gewoon tranen in mn ogen. Mijn katje had dit ook, echter waren wij helaas te laat. Hopelijk mag je nog heel lang van je kleine poezevriendinnetje genieten. Heel veel sterkte gewenst. Dikke knuffel ook voor Yara?

  11. Ach nee, arme Yara….Wat sneu en kan me zo goed voorstellen dat je haar niet alleen wilt achterlaten in een kliniek. Zo kut dat jullie slecht nieuws hebben gekregen. Hoop dat het lieve beestje nog jaaaren bij jullie blijft.

  12. Oh wat een vreselijk nieuws 🙁 Gelukkig is ze weer thuis! Dat maakt het toch wat draaglijker voor haar ook waarschijnlijk. Hopelijk mag ze nog lang bij jullie blijven! Heeft Yara dan zelf pijn of last van haar nieren?

    1. Ze heeft verder zelf nergens last van en is gewoon haar oude zelf. Binnenkort schrijf ik even een update, aangezien er wel wat andere ontwikkelingen zijn geweest sinds mijn blogje.

  13. Ik heb het even gemist op social media, zou nu weer beter moeten gaan nu ik een nieuwere foon heb. Maar dat terzijde.

    Dit is inderdaad een beste klap en ik wens jullie toe en Yara ook, dat ze nog jaren mee zal gaan, en dat jullie van haar mogen genieten, ik ken het gevoel van even missen omdat….

    X

  14. Jeetje, wat moet het inderdaad naar geweest zijn om Yara bij de kliniek achter te laten. Zeker als ze zelf laat blijken niet te willen, gaat dat waarschijnlijk door merg en been. Ik ben blij voor jullie dat ze weer thuis is! ♥ Wel echt heel erg rot dat de uitslag niet goed was! Laten we inderdaad hopen dat Yara nog wel wat jaren te leven heeft. Zo te zien is in ieder geval opgelucht dat ze weer heerlijk op schoot kan liggen.
    Sterkte! ♥

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je kan de inhoud van deze pagina niet kopiëren