Opvoeden; iets waar je eigenlijk al gelijk mee begint en waar je over na moet denken samen met je partner. Zit je op 1 lijn? Wat vind je belangrijk in de opvoeding en wat juist niet? Waarin denken jullie verschillend en moet misschien een middenweg in worden gevonden? Nu Noa ouder is en meer begrijpt begint het opvoeden pas écht, maar zeker ook daarvoor ben je al bezig ermee.
Gelukkig kwamen M. en ik overeen met wat we belangrijk vinden in de opvoeding van Noa. Heel fijn, want dit maakt dat er duidelijkheid is voor ons maar ook zeker voor Noa. Hieronder beschrijf ik een aantal bewuste opvoedingskeuzes die wij hebben gemaakt. Daarmee wil ik zeker niet veroordelend overkomen naar ouders die andere keuzes hebben gemaakt. Iedereen moet doen wat het beste past en goed voelt.
Flesvoeding & voeden op verzoek
Direct toen ik zwanger was wist ik dat ik voor flesvoeding zou gaan. Ik snap dat dit niet voor iedereen een standaard keuze is, maar deze voelde voor ons beide prettig. Ik ben altijd een voorstander geweest je gevoel te volgen en nu, een jaar later ben ik nog steeds blij met deze keuze.
Ook hebben wij toen hij nog al zijn flessen kreeg gevoed op verzoek. Dat betekend dat we hem gewoon laten slapen ook al is het ’tijd’ voor zijn fles en als hij aangeeft honger te hebben dat hij een flesje krijgt. Dit heeft voor ons prima gewerkt om niet geheel vast te zitten aan een schema. Wel hebben we regelmaat aangehouden, zoals ik in een kopje beneden hier aan geef.
Slapen vanaf dag 1 in eigen bed
Noa heeft niet in een bedje bij ons op de kamer geslapen of in een co-sleeper. Vanaf dag 1 hebben wij hem laten slapen in zijn eigen kamertje. Uiteraard hadden we wel onze babyfoon met camera van Luvion, waardoor we alles goed in de gaten konden houden (echt een aanrader!) Het gaf ons meer rust om hem direct in zijn eigen omgeving te laten slapen; aangezien ik anders met elk zuchtje zou wakker worden (‘gaat het nog wel goed?’) en úren naar hem zal liggen kijken. Daarbij is Noa nou een prima slaper. Of dat daarmee te maken heeft geen idee; maar hij valt makkelijk in slaap.
1 dag naar de kinderopvang, 1 vrije dag
Zoals jullie weten ben ik een hoop aan het puzzelen geweest met mijn werk hoe en wat. Uiteindelijk heel erg blij met deze keuze om minder te gaan werken en wat werksoorten vaarwel te kunnen zeggen. Dit maakt dat ik op Woensdag een lange middag werk, de dag dat Noa naar de opvang gaat. Daarnaast wilde ik graag 1 dag in de week vrij hebben. De vrije Vrijdagen en daardoor extra lange weekenden bevallen erg goed. Ik kan op deze dagen afspraken maken, lekker met hem bezig zijn en op pad gaan naar de speeltuin of kinderboerderij.
Schermtijd is oké
Wilde ik eerst zo min mogelijk schermtijd, heb ik dat nu een beetje los gelaten. Sowieso staat ’s avonds de tv bij ons vaak aan en hij kijkt dan soms mee vanuit zijn box als we aan het avondeten zijn. Maar ook zet ik wel eens Netflix voor hem op in het weekend of de Baby TV app tijdens zijn lunch. Hij geniet er zichtbaar van en is best wel fan van de TV. Wel probeer ik het met mate te doen; niet elke dag en niet te lang achter elkaar. Maar ach, een aantal kleine afleveringen kan geen kwaad.
Zoveel mogelijk een vast ritme qua voeding & regelmaat
We hebben, vooral in het begin een wat regelmatiger voedingsschema aangehouden. Voeden op verzoek, ja. Maar wel proberen hierin wat rust en regelmaat te creëren (vooral met wat hectische dagen) naarmate hij wat ouder werd. In het begin was dit voor mijzelf best wel zoeken, aangezien meneer dan weer een ander schema aanhield. Geen dag was hetzelfde, maar ik probeerde zoveel mogelijk de eet en slaapmomenten op een rustige manier voor hem te creëren.
Zijn er bewuste keuzes die jij hebt gemaakt bij de opvoeding? En als je geen kinderen hebt: wat zou jij belangrijk vinden in het opvoeden?
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Je spreekt jezelf tegen: voeding op verzoek, daarna een straks schema vanaf het begin… #kloptvoorgeenmeter
De vaste voeding (geen flesvoeding, dat deden wij op verzoek) hebben wij wel om de 4 uur gegeven in het begin van zijn 4 maanden. Maar ik ben je verder geen verklaring schuldig 🙂
Zolang je je keuzes bewust maakt! Zelf zou ik een paar andere keuzes maken, maar ik heb geen kindjes dus hoe ik effectief zou kiezen, weet ik niet 🙂
Ik ben dan wel erg nieuwsgierig naar welke keuzes je anders zou maken…
Het belangrijkste is inderdaad dat je er bewust mee bezig bent en doet wat voor jezelf (en je partner) goed voelt. 🙂
Ik was ook wel van regelmaat toen mijn dochter klein was. En ze sliep inderdaad vanaf dag 1 in haar eigen bedje. Tot ze een ‘groot’ bed kreeg. Dan kroop ze ‘s nachts stiekem bij mij in bed. Het is een hele toer geweest om haar dat af te leren omdat ik het meestal niet merkte als ze bij mij in bed kroop. Tjonge! Ze huilde op een nacht zó hard dat mijn moeder (die drie huizen verderop woonde) belde om te vragen wat er aan de hand was. Verder was ‘nee’ ook altijd ‘nee’. En na bedtijd moest ze in bed blijven. Ook als ze niet kon slapen. Ze mocht zingen of boekjes lezen maar wel in bed. Na acht uur ‘s avonds was het ‘mama-tijd’. Dat ging – op een uitzondering na – ook heel goed. En oh, heel belangrijk helaas: ik heb haar van kleins af aan geleerd dat zij de baas is over haar lijf en dat niemand aan haar mocht komen als ze dat niet wilde.
Dit zijn zeker ook dingen die wij willen gaan doen als Noa wat ouder is. Vind het belangrijk ook tijd te houden voor elkaar, nee nee blijft en het laatste wat je noemt helemaal. Mooi om te lezen!
Interessant om te lezen! Zo’n cosleeper lijkt mij juist wel fijn. Mijn vriend en ik praten hier wel eens over en wij denken dan meer na over de waarden die we ons toekomstige kind zouden willen meegeven. Gewoon de hoofdlijnen, en de rest zien we dan verder wel.
Dat zijn ook zeker dingen die je kan bespreken en wat we ook hebben gedaan. Alleen niet gedeeld hier online 🙂
Hier geen kinderen maar het lijkt mij echt moeilijk dat opvoeden 🙂 . Zoals ik je artikel lees, zijn jullie er samen fijn mee bezig. Ook fijn dat je minder kunt werken. Ik heb geen kinderen, maar werk ook niet fulltime. Ik vind dat er prettig een dag om extra dingen te doen en te plannen.
Kan me zeker voorstellen dat dit erg fijn is!
Wat een mooi onderwerp voor een blogartikel! En natuurlijk mooi dat jullie samen bewust veel over de opvoeding hebben nagedacht en gesproken! Ik kan me wel voorstellen dat je je van tevoren voorneemt om zo min mogelijk schermtijd te doen, en dat je daar later op terugkomt. Ik merkte al toen ik op mijn nichtjes paste dat je toch wel snel de tv aanzet.
Ik heb zelf nog niet heel goed nagedacht over hoe ik mijn (hopelijk) toekomstige kinderen zou opvoeden. Wel zou ik het belangrijk vinden om ze vrijheid te geven om te vallen/falen en om vind ik het heel belangrijk om mijn kinderen met een of meerdere huisdieren te laten opgroeien zodat ze respect voor dieren krijgen. Dat zou ik sowieso in de opvoeding laten terugkomen.
Wel (ondanks niet zoveel over nagedacht) mooie uitgangspunten voor een opvoeding. En het is zeker belangrijk om van te voren te kijken hoe je het samen wilt doen.
Ja dat opvoeden, ik zeg altijd, volg je hart, maar ook, laat los wat je eventueel kent van je eigen opvoeding en kijk naar je kind. zoals we pas als we groter zijn te horen krijgen dat we allemaal uniek zijn, geldt dat ook voor onze kleintjes, die dan ineens wel in een stramien moeten omdat men zegt dat ze in een curve horen. Hoezo? Om dan later te horen je bent uniek en weer anders dan anderen, er is er maar eentje zoals jij bent?
Kortom, dat is mijn advies aan jullie, en dat is wat ik gedaan heb met mijn dochter, naar haar kijken, los gelaten hoe ik ben opgegroeid en opgevoed zelfs, goed gekeken naar de dingen die ik wel mooi vond van mijn ouders en familie en dat mee genomen, en dan nog. Normen en waarden, welke neem ik wel mee, welke laat ik los.
Kijkend naar mijn opgroeiende kind en zien wat haar behoefte was en is! natuurlijk mij ook veel en vaak zorgen gemaakt of ik het wel goed deed. En vergeet niet, vanaf haar 2de jaar moest ik het ook nog eens alleen doen, waar dan ook een familie zich aardig kan gaan bemoeien met… 😉 Ik zeg, ik vertel jou nu, dat ik zo trots op mijn dochter ben, dat ik haar een moederdagkaartje heb gestuurd dit jaar (2020), met vanuit mijn hart vertelt dat ik haar nu al een betere moeder vind dan ikzelf ooit heb kunnen zijn voor haar.
En zij? Zij heeft een papa aan haar zijde die dol is op zijn zoon, en wat doet mijn dochter? Amper weg gaan, waar hij zegt en aanmoedigt, ga eens lekker een dagje naar je vriendinnen zonder kind… nee… dat kan ze niet, heel moeilijk, dus daar bemoeien wij ons nu wel mee, hahahaha Dat ze blij moet zijn dat haar kind een liefdevolle papa heeft die alles doet voor zijn zoon.
(en daarom, heeft hij van mij ook een kaartje voor vaderdag gehad, om hem te vertellen hoe trots ik op hem ben!)
X
Wat een mooie lange reactie! Zeker mee eens dat je echt je hart moet volgen en wat voor je gevoel bij je past. Het is een taak op zich dat opvoeden 😉
Leuk om ook te lezen over je dochter en hoe het toen en nu gaat. En lief van je, die kaartjes hebben haar vast en zeker deugd gedaan.