Het is super tof om steeds meer & meer eigenschappen van jezelf en je partner te zien in je kinderen. Nu Noa ruim anderhalf is zie ik steeds meer eigenschappen die duidelijker worden. Zo zag ik er als baby al een aantal maar is het nu echt een ‘eigen persoontje’ geworden. Het is mooi om te zien hoe deze combi van mij en M. is geworden #hebbenwegoedgemaakt 😉 Vandaag deel ik graag de eigenschappen die ik van mezelf herken in hem en welke totáál niet.
Doorzettingsvermogen
Dit zag ik als baby zijnde al. Meneer wilde zijn hoofd optillen en deed dit in een aantal dagen al. Maar ook nu; als hij iets gedaan wil krijgen blijft hij het net zolang proberen tot het lukt. Soms kan hij boos worden of om hulp vragen (aan je broek trekken en wijzen of mama mee komt), maar 9 van de 10 keer blijft hij zelf dingen proberen. Hierdoor merk ik dat hij al erg zelfstandig is voor zijn leeftijd. Hij dronk al snel uit een open beker, eet zelf (met vork) en trekt sinds een aantal dagen (met een beetje hulp) zelf zijn kleding uit.
Altijd vrolijk
Meneer is altijd vrolijk. Altijd. Alleen als hij ziek is of pijn heeft. Het is een vrolijk kind, lacht altijd en geniet van alle kleine dingen om hem heen. Wandelen met hem is een pretje: hij bekijkt alles, geniet overal van en lacht eigenlijk de hele dag. Alles vind hij leuk. Dat go with the flow heeft hij van papa 😉
Het onrustige tijdens het slapen
Ik ben zelf ook een onrustige slaper als ik in slaap moet komen. Noa heeft dit ook, hoewel als hij eenmaal slaapt ook prima doorslaap. Tevens in zijn slaap beweegt hij veel, dat schijn ik ook te doen.
Het buiten zijn
Yay voor een buitenkind. Ik vind het zelf ook altijd fijn in de natuur te zijn en doe dit dan ook graag met hem. Ik probeer dagelijks naar buiten te gaan gewoon om een frisse neus te halen maar ook omdat hij het zo leuk vind. Even een boodschapje samen doen, naar de kinderboerderij of vooral de speeltuin (van de WOEIIII *glijbaan)
Zichzelf prima kunnen vermaken
Dit kan ik nu nog steeds maar hoor ook altijd verhalen van mij als kind: zelf kunnen spelen. Uiteraard ben ik ook enig kind en ik scheen uren mezelf lekker te kunnen vermaken. Nu is Noa nog wat klein om echt alleen maar zelf alles te kunnen en heeft hij zeker nog wat hulp nodig. Maar over het algemeen ben ik blij dat hij ook eventjes zélf kan spelen. Niet alleen maar met mama, papa of opa/oma. Hij kan prima even zelf een boekje lezen of met zijn speelgoed spelen.
Boekenwurm
Ah. Dit hoef ik denk ik niet meer uit te leggen. Lezen, lezen, lezen. De woorden ‘Boekje’ en ‘Lezen’ komen hier vaak voor in huis. Dagelijks leest hij echt wel veel en nu ook veel gerichter met woorden. Bij sommige boekjes kan hij alles opnoemen wat hij ziet en ook de geluiden maken die bij sommige dieren/dingen horen. Super leuk om wat meer interactief te lezen met hem. Hij geniet er zichtbaar van.
Creativiteit
Tekenen en ‘verffe’ vind hij erg leuk om te doen. Hij vraagt hier regelmatig om. We hebben dus al heel wat tekeningen in huis of cadeau gegeven. Telkens hangen we de recentste tekening op de koelkast waar hij dan erg trots op is en naar wijst. Ook is hij creatief in de zin van oplossingen verzinnen. Lukt iets niet? Probeert hij iets anders net zolang tot het lukt (doorzettingsvermogen). Heel tof om te zien maar hier gaan we opvoedkundig nog onze handen aan vol krijgen (hebben we soms nu al)
Het pittige karakter
Huilen. Huilen. Huilen. Ik krijg m’n zin niet dus zet een keel op. Hij weet HEEL goed wat hij wilt maar ook vooral wat hij NIET wilt. God, het opvoeden is echt al een aantal maanden bezig. Soms moet ik hem gillend uit de speeltuin meenemen aangezien we echt naar huis gaan. Telkens zeggen we; ‘Nog 1 keer en dan gaan we.’ Waarop meneer zegt ‘1 keer’, zijn vinger op blijft steken en denkt dat die 1 keer er nog 5 worden. Zal dat even een tegenvaller zijn voor hem. Maar het is tof om te zien hoe snel hij dingen door heeft, dingen snapt die niet mogen en toch af en toe lekker ondeugend aan het uitproberen is.
Wat hij dan weer niet van mij heeft maar van M…
Het pittige karakter heeft hij van 2 kanten, dus… Dat gaat wat worden 😉
Go with the flow, komt het vandaag niet komt het morgen wel mentaliteit
Ik krijg dit zelf steeds meer, in corona tijden zal ik wel moeten. Maar normaal… M. is van het komt het vandaag niet dan morgen. Of desnoods volgende week. Terwijl ik echt wil weten waar ik aan toe ben en direct altijd dingen gedaan wil hebben. Ik merk aan Noa dat hij zich echt super makkelijk aanpast aan situaties waar ik erg blij mee ben. Gaan we naar de opvang? Leuk. Gaan we naar opa en oma? Ook prima. Hij ziet alles wel op de dag zelf en is echt een momentgenieter.
Het makkelijk in slaap komen (en uitslapen)
Hoewel hij onrustig is met in slaap komen duurt dit altijd vrij kort. Zelf ben ik iemand die echt eventjes nodig heeft om in slaap te komen. Ook is meneer een uitslaper, hoewel dat nu langzaam wat naar voren verschuift. Eerst was het normaal dat hij tussen half 9 en 9 uur op stond. Nu is dit eerder tussen half 8 en 8 uur, alsnog een prima tijd. Ik ben zelf echt een ochtend mens en juist geen uitslaper.
Goed weten wat hij wilt (en dit duidelijk maken)
M. is ook iemand die gelijk weet wat hij wilt. Punt. Ik ben meer een twijfelkont daarin en probeer altijd de voor en nadelen af te wegen. Noa is ook een mannetje dat gewoon denkt dit wil ik dus ik ga het doen. Ook al zijn sommige dingen juist helemaal niet handig. Zoals op van alles klimmen,
Een bezige bij zijn (eigenlijk wel iets van beide)
Bezig bezig bezig. Meneer is eigenlijk ALTIJD bezig. Met zijn boekjes, rennen door het huis. Iets anders ontdekken in zijn speelhoek. Om vervolgens met alles te spelen, te laten liggen waardoor mama een hoop kan opruimen. Gelijk al geleerd dat hij altijd eventjes moet meehelpen maar man. Wat kan meneer er een zooi van maken. Elke.Dag.Weer. Daarbij is het super leuk om het samenspel af te wisselen met spel alleen. Zo gezellig als hij me komt halen om eventjes samen wat te doen.
Welke eigenschappen herken je van jezelf in je kinderen? En voor de niet-mama’s onder ons: welke eigenschap zou je graag door geven aan je kind? Ik ben erg benieuwd.
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Poeh he… daar vraag je mij wat, wat mij vooral is bij gebleven van vroeger, is het spiegelen van jouw gedrag en dat ik persoonlijk daar heel veel van geleerd heb, mijn eigen dingen terug zag, bij haar, en dat ik dacht, oh wacht even, dat is niet correct, hahaha En dus veranderde ik mijn eigen gedrag, en dat zag ik ook terug bij haar.
Toen ze ouder werd, was zij vooral jaloers op het feit dat ik heel sociaal ben en echt met iedereen als ik wil kan kletsen onderweg, ook al zie ik die persoon nooit weer terug, daar had zij altijd moeite mee. En dat komt niet van mij, noch van haar vader, want beiden zijn of waren we sociaal en vrij in omgang met anderen, maakten snel en makkelijk contact. Dat had zij niet, en nog steeds merk ik dat wel, dat zij daar moeite mee heeft, Afgelopen week zei ze nog, gelukkig is Luca heel sociaal net als zijn vader! hahaha
Het lezen dan weer wel, ja natuurlijk, haar creativiteit als ze dat wil. Ze kan lui zijn, ook wel een familie trekje, maar ook actief bij tijd en wijle. Dingen vergeten, spullen bij anderen laten liggen, is ook een familie trekje zeggen wij dan, hahaha Kortom, het is meer familie trekjes dan echt aan mij gerelateerd, dit komt misschien ook wel, dat ik haar al heel jong met die andere ogen ben gaan bekijken, dat zij een uniek en een persoon op zichzelf is en dat ik los heb gelaten waar ik mee opgegroeid of opgevoed ben, en de normen en waarden naar deze tijd heb aangepast.
X
Oh dat vind ik mooi verwoord dat spiegel gedrag. Dit heb ik meegenomen vanuit mijn werk en pas ik zeker thuis ook toe. 🙂
Wat een leuk artikel! Zo fijn dat Noa een mengelmoesje is van jullie beide 🙂 Al herken ik ook enkele zaken waar Remus ook wel erg fan van zou zijn: ook echt een buitenkind, zelfstandig spelen doet hij ook vaak en zotzotzot van boekjes. Verder zou ik nog kunnen zeggen dat hij helemaal gek is op alles dat rolt en tolt. En dat hij het zelf heel gemakkelijk maakt: zonder al te veel moeite te doen, maakt hij wel precies duidelijk wat hij wil. Heeft hij geen woorden voor nodig, haha. Ook het ‘zelluf’ zit er nog niet in, maar ook weer uit gemakkelijkheid. Heeft hij helemaal mee van zijn vader, haha 😛
Ah heerlijk, moet echt fantastisch zijn om zo dingen van jezelf terug te zien komen!
Hier nog geen kinderen dus, maar als er echt iets is wat ik wil doorgeven is het m’n interesse voor alles. Doe maar, ontdek de wereld. Leer wat past, leer wat je wil, ontdek je limieten. En dat hij/zij er vooral met volle teugen van kan genieten! (hai dju eh nu ben ik weer getriggerd om aan een kleine te beginnen!!)
Haha leuk om te lezen. Dat is ook zeker mijn instelling. En sorry :’) 😉
Leuk om te lezen en leuk de dingen die je van jezelf en van je partner terug ziet. En wat heerlijk dat Noa altijd vrolijk is!
Een pittige karakter en doorzettingsvermogen zijn gewoon twee mooie eigenschappen. Had ik dat maar wat meer, dat pittige karakter 😉 . Echt super leuk om te lezen.
Leuk is dat, om dingen terug te zien in je kind. Ik zeg altijd dat mijn dochter de verbeterde versie van mijzelf is (kuch). Ze is net zo vrolijk als ik, net zo geduldig, net zo’n doorzetter als ik. En die paar negatieve eigenschappen die ze heeft, heeft ze van haar vader, hahaha! Nee, hoor. Het sportieve heeft ze echt van hem.
Super tof om te lezen! Lijkt me ook heel fijn om dingen van jezelf of van je partner in je kindje te herkennen 🙂 Voorlopig vind ik dat zelf nog lastig.
Wat Simone zegt heb ik ook, ik herken ook steeds meer van mijn eigen ouders in mij.
Zo leuk om te lezen! Ik haal er inderdaad veel Sas uit, uit jullie kleine Noa. Super schattig <3 Zelf heb ik geen kinderen, maar ik herken wel steeds meer van mezelf bij mijn ouders. Sommige dingen ben ik minder blij mee dan de andere dingen haha.
Oh dat laatste herken ik ook zeker wel. Vooral nu mijn ouders opa & oma zijn vallen er steeds meer dingen op. Zowel de fijne als de wat mindere dingen haha.